ဆေးရုံပေါ်မှာတစ်ညတာ

ဆေးရုံပေါ်မှာတစ်ညတာ(စ/ဆုံး)

———————————

*မြန်မြန်ထည့်စမ်းပါအေ
ဆေးရုံအမြန်ဆုံးသွားမှဖြစ်မယ်
ညည်းတို့အဖွားက အူတတ်ပေါက်နေတာ၊
တော်ကြာ နောက်ကျရင် မကောင်းဘူး*

ဒေါ်ကျင်တစ်ယောက် မိဘဆေးရုံတင်ရသောကြောင့် ဆေးရုံသို့သွားရန် သမီးဖြစ်သူ အိမ်စည် ကိုလိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေအမြန်ထည့်ခိုင်းနေခြင်းဖြစ်သည်

**အမေရယ် ပစ္စည်းတွေထည့်နေပါတယ်
အရမ်းလောတာပဲ အမေကလဲ**

*မလောလို့မရဘူး ပြီးပြီဆိုသွားမယ်
အိမ်တံခါးတွေသေချာစစ်ပြီးပြီလား
ဒီညဆေးရုံမှာညအိပ်ရမှာ *

**စစ်ပြီးပါပြီအမေရယ်
ဒါပေမယ့် သမီးမလိုက်ချင်ပါဘူးဆို**

အိမ်စည် ဟာ သူမ၏အမေကိုနူတ်ခမ်းလေးဆူကာပြောလေ၏

*မရဘူး မိအိမ်စည်
သမီးအပျိုလေးကိုတစ်ယောက်ထဲမထားခဲ့နိုင်ဘူး*

**အမေကလဲ သမီးကသရဲကြောက်တတ်တာသိရဲ့နဲ့
သမီးကြောက်လို့နေခဲ့မယ်ပြောတာပါ**

*အမလေး အမေရှိတယ်ဘာမှမကြောက်နဲ့ သရဲဆိုတာတကယ်မရှိပါဘူးအေ ဟုတ်ပြီလားးလာလာသွားမယ် *

ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်ကျင်နှင့် အိမ်စည်ဟာ ဆေးရုံသို့သွားခဲ့ကြ၏

* မမ အမေသက်သာလား
အခြေအနေဘာပြောလဲဆရာဝန်တွေက*

°အခုတော့စိတ်ချရပြီတဲ့
ဆေးရုံမှာ ၃ရက်လောက်တော့ နေရအုံးမယ်°

*ဒါဆိုလဲ မမတို့ ဒီညပြန်လိုက်လေ
ငါ စောင့်ပေးမယ်အမေ့ကို*

°အေးလေ ငါလဲပြန်တော့မယ် မနက်ဖြန်ငါပါညစောင့်ပေးမယ်
အခုတော့ ညနေလဲစောင်းနေပြီမို့ ငါပြန်တော့မယ်
တစ်ခုခုဆိုဖုန်းဆက်ပြောအုံးနော်°

*အေးအေး *

ဒေါ်ကျင်နှင့် သူမ၏သမီးအိမ်စည်လေးနဲ့ဟာ ဒေါ်ကျင့်အမေဘေးမှာလူနာစောင့်လုပ်ပေးဖို့ကျန်နေခဲ့ပါတော့သည်

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အချိန်တွေဟာ ကုန်မှန်းမသိကုန်လာခဲ့ရာ ည၉နာရီခန့်ပင်ရှိလို့သွားသည်

**အမေ့ **

*အေးသမီးဘာဖြစ်လို့လဲ*

**သမီး အပေါ့သွားချင်လို့ လိုက်ခဲ့ပေးပါလား**

*သမီး အဖွားဘေးမှာနေမှရမယ်
ဘေးကလူနာစောင့်တွေကလဲအိပ်နေကြတယ်
အိမ်သာဘက်ကိုသွားမယ့့် လူလာရင်လိုက်သွားပါလား
ပြီးတော့ အခန်း၃ခန်း​ကျော်တာနဲ့ အိမ်သာရောက်နေပြီသမီးရယ် နီးနီးလေးပဲဟာ ကိုယ့်ဘာသာသွားလိုက်တော့*

**အမေကလဲ
ဒါဆိုသမီးပဲသွားတော့မယ် **

အိမ်စည်တစ်ယောက် အပေါ့သွားချင်လွန်းနေတာကြောင့်တစ်ယောက်ထဲအိမ်သာသို့အရဲစွန့်ပြီးခပ်သွက်သွက်လေးထွက်သွားခဲ့သည်

အခန်း၃ခန်းကိုကျော်မှ အိမ်သာသို့ရောက်မှာမို့ အိမ်စည်ဟာဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ သွားနေသည်

၁ခန်းကိုကျော်လာခဲ့ပြီ

ဓာတ်မီးလေးဟိုဝေ့ဒီဝေ့နဲ့ဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်

**ဟင် ဟို၃ခန်းမြောက်က မိန်းမကြီးတစ်ဦးပဲ အိမ်သာကိုသွားနေတယ်
ငါခပ်သုပ်သုပ်လေးသူ့အနောက်ကလိုက်မှပဲ အဖော်တော့ရပြီတော်ပါသေးရဲ့ ဟူးးးးး**

အခန်း၃ခန်းမြောက်က ဗိုက်ကြီးသည်မွေးခန်းပင်ဖြစ်သည်

တစ်နည်းအားဖြင့် မီးနေသည်တွေအခန်းမျိုးပင်၊

အိမ်စည်ဟာ ခပ်သုတ်သုတ်လေးလျှောက်သွားခဲ့ပြီးအိမ်သာထဲသို့အမြန်လေးပြေးဝင်ခဲ့သည်

×××ဝေါ~~~~~~~ဝေါ~~~~~~~~~××

အိမ်သာရေတွေလောင်းချနေတဲ့အသံပင်ဖြစ်သည်၊

အိမ်စည် တစ်ယောက် အိမ်သာထဲမှာ သူ့ရှေ့က ထွက်သွားတဲ့တစ်ယောက်ရှိတယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ကြောက်စိတ်ပင်သိပ်မရှိတော့ချေ၊

အပေါ့သွားလို့ပြီးစီးတဲ့နောက်
ပြန်ထွက်ဖို့ဓာတ်မီးလေးကိုဖွင့်လိုက်သည်

×ကြှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး~

အိမ်သာတံခါးဖွင့်လိုက်သည့်အသံပင်ဖြစ်သည်

°သမီးလေး အဒေါ့်ကိုတစ်ချက်လောက်လာတွဲပေးပါလားကွယ်°

**ဟုတ်ဟုတ် ရပါတယ် သမီးလာကူပါ့မယ်**

ဗိုက်ကြီးသည်အဒေါ်ရဲ့အကူညီတောင်းခံတာကြောင့် အိမ်စည်ဟာ ကူညီဖို့အတွက် ဗိုက်ကြီးသည်မိန်းမကြီးဆီလျှောက်သွားခဲ့သည်

အနားသို့အရောက်~~~

**အဒေါ် အဒေါ့်ရဲ့ခြေထောက်မှာသွေးတွေ ကျနေတယ် **

အိမ်စည်တစ်ယောက် အလန့်တကြားပြောလိုက်သည်

ထိုသို့ပြောလို့မဆုံးသေးခင်

ဗိုက်ကြီးသည်မိန်းမရဲ့ခြေထောက်၂ဖက်အောက်ကို ကလေးလေးပြုတ်ကျလို့သွားခဲ့သည်

**ဟင် ဘာတွေလဲမသိဘူး အဒေါ်
သမီးဆရာဝန်တွေသွားခေါ်ပေးမယ်နော် ခဏလေးစောင့်နေနော်**

°မခေါ်နဲ့အုံးသမီးလေး
လောလောဆယ် အဒေါ့်ကို အခန်းထဲတွဲသွားပေးပါ°

**ဟုတ်ဟုတ် သမီးတွဲသွားပေးပါ့မယ်**

အိမ်စည် ဟာ ဗိုက်ကြီးသည်အဒေါ်ကို မွေးခန်းထဲသို့လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည်

အခန်းရဲ့အဝသို့အရောက်တွင်~~~

°သမီးလေး °

**ဟုတ် ပြောလေအဒေါ်**

°အဒေါ့်ကလေးလေးကို အဒေါ့်ဗိုက်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ပြီ ရပြီနော်သမီးလေးးးးးးးးးး°

အိမ်စည်တစ်ယောက် မျက်လုံးတွေပြူးလို့သွားသည်

အခန်းဝကိုဓာတ်မီးနဲ့ အထိုးးးးးးး

ဆံပင်ကြီးဖားလျားချလျက်နဲ့ ရပ်နေတဲ့ဗိုက်ကြီးသည်အမျိုးသမီးကြီးကို အိမ်စည်တွေ့သွားသည်

အသံပင်မထွက်ရဲ ခြေလက်တွေတုန်ကာ အခန်းထဲသို့အမြန်ပြေးပါတော့သည်

**အမရေ အမရေ းးးးးးးးးသရဲသရဲ**

သမီးအိမ်စည်ရဲ့ကြောက်လန့်တကြားအော်ပြီးပြေးလာတဲ့အသံကို ကြားသွားခဲ့သည်

*သမီး သမီး ဘာဖြစ်လာတာလဲ *

**ဗိုက် ဗိုက်ကြီးသည် သရဲမကြီးးးးးးးးအီးးဟီးးးးး**

ကြောက်အားလွန်ပြီးငိုနေတဲ့သမီးဖြစ်သူကို ရေအရင်င်တိုက်လိုက်သည်

*သမီး သမီး စိတ်အေးအေးထား ဘာမှမကြောက်နဲ့နော် ဘာမှမဖြစ်ဘူး *

တခြားလူနာစောင့်တွေကလဲကြားကုန်တော့ လန့့်နိုးကုန်ကြသည်

အိမ်စည်ရဲ့အဖွားကလဲ ထိုအချိန်မှာ ဗိုက်အောင့်လာလို့ ဆရာဝန်ထပ်ပြီးသွားခေါ်ခိုင်းနေသည်

ဒေါ်ကျင်လဲဆရာဝန်ကို အမြန်သွားခေါ်လိုက်ရသည်ည်

အိမ်စည် သရဲခြောက်ခံမှုလဲဲ ခနတဖြုတ်မေ့ထားခဲ့ကြသည်

ဆရာဝန်လာပြီးနောက် စမ်းသပ်ပေးပြီး ဆေးလိုက်ယူဖို့ပြောသည်

ဒေါ်ကျင်ဟာ မိခင်ဖြစ်သူအနားမှာနေမှဖြစ်မှာမို့ အိမ်စည်ကိုဆေးအမြန်လိုက်ယူခိုင်းလိုက်သည်

အဖွားဖြစ်သူရဲ့အခြေအနေကြောင့် အိမ်စည်လဲအားကျင်းဆရာဝန်နဲ့လိုက်သွားခဲ့သည်

အသွားတုန်းက ဆေးယူမယ်ဇောနဲ့သွားခဲ့၏

ဆေးယူပြီးနောက် အိမ်စည်ဟာ တစ်ယောက်ထဲပြန်လာရသည်

ထိုအချိန်မှ သရဲခြောက်ခံရတာကိုတွေးမိပြီး မသွားရဲဖြစ်နေခဲ့သည်

** ငါ ဘယ်လိုပြန်ရပါ့မလဲ
ငါအလာတုန်းက ရေခဲတိုက်နားကဖြတ်လျှောက်လာတာသတိမထားမိဘူး
အခုမှတွေ့ရတယ်လို့ ငါကြောက်လို့သေတော့မယ်
ငါပြေးရင်ကောင်းမလား **

အိမ်စည်တစ်ယောက် ကြောက်စိတ်တွေဖုံးလွှမ်းလို့
တံတွေးပင်မျိုမချရဲလောက်အောင်ပင်၊

ရေခဲတိုက်ရှေ့မှာလဲ ဝှီးချဲတစ်စီးက ရှိနေသေးသည်

**ဒီဝှီးချဲကြီးကလဲ ဘာလို့ဒီနားမှာရှိနေရတာလဲ ငါရှေ့ဆက်ပြီးဘယ်လိုသွားရပါ့မလဲ အမေရေးးး**

ညည့်နက်ပြီမို့ ဆေးရုံတစ်ခုလုံးကတိတ်ဆိတ်လို့နေ၏

ဆေးရုံမီးသီးတွေကလဲမှိတ်တုတ်တုတ်နဲ့ ခြောက်ခြားစရာအတိပင်၊

ထိုဝှီးချဲကြီးကို အိမ်စည်တစ်ယောက်ကြည့်နေစဥ်မှာပင် ဝှီးချဲကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ရွေ့လျားလာပါတော့သည်

ရေခဲတိုက်မီးကလဲ ပွင့်လို့သွားခဲ့သည်

ထိုအဖြစ်ပျက်ကို အိမ်စည်တစ်ယောက် မလူပ်မယှက်ပဲ ငေးကြည့်နေမိသည်

ရေခဲတိုက်တံခါးဟာ ပွင့်သွားပြီး ဝှီးချဲကြီးဟာ သူ့အလိုလိုရေခဲတိုက်ထဲသို့ဝင်သွားခဲ့သည်

ထို့နောက် ရေခဲတိုက်ထဲမှ ငိုသံတွေထွက်ပေါ်လာခဲ့၏

×အီးးးးးးးးးဟီးးးးးးးးးးးးးးးအီးးးးးးဟီးးးးးးးးးး×

ဝှီးချဲကြီးကလဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လိုက်နဲ့ ရုတ်တရက်ရေခဲတိုက်မီးဟာပြန်ပိတ်သွားပြီး
အိမ်စည် ရဲ့အရှေ့သို့ဝှီးချဲကြီးကရောက်ရှိလို့လာခဲ့သည်

အိမ်စည်ဟာ အကြောက်လွန်ပြီး ထိုနေရာမှာတင် သတိမေ့လို့သွားခဲ့သည်

မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်ကျင်လဲ သမီးဖြစ်သူပြန်မလာသေးတာကြောင့်ဘေးကလူနာစောင့်ကို ခဏကြည့်ခိုင်းထားခဲ့ပြီး
ဆရာဝန်အခန်းဘက်ရှိရာသို့ ဦးတည်၍လျှောက်သွားခဲ့သည်

*သမီး သမီးအိမ်စည်
လာကြပါအုံး ကျွန်မသမီးလေးခေါ်လို့မရတော့ဘူး
လာကြပါအုံးးးး*

ဒေါ်ကျင် အော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် ဆရာဝန်တွေဆရာမတွေကြားပြီး အမြန်ထွက်လာကြပါသည်

•ဘာဖြစ်တာလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ•

*မသိပါဘူးရှင် ဆေးသွားယူပြီးပြန်မလာသေးလို့ လိုက်လာတာ အခုလိုတွေ့ရတာပါပဲ*

•ဖယ်ဖယ် ကျွန်မစမ်းသပ်ပေးမယ်•

ဆရာဝန်မလေးဟာ အိမ်စည့် ကို စမ်းသပ်ပေးပြီး ဆေးထိုးပေးခဲ့သည်

•သတိမေ့နေတာပါ ပြန်နိုးလာပါလိမ့်မယ်
စိတ်မပူပါနဲ့•

*ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်*

အိမ်စည်လေးကို အခန်းထဲသို့ခေါ်သွားပြီး သတိပြန်ရလာမယ့်အချိန်ကိုစောင့်ဆိုင်းလို့နေလေ၏

နာရီအားဖြင့် ည၁၂နာရီထိုးဖို့ ၅မိနစ်အလိုသို့ပင်ရှိလို့နေလေပြီ

ဒေါ်ကျင်တစ်ယောက်လဲ ပင်ပန်းနေပြီဖြစ်တာကြောင့် အိပ်ဖို့ဟန်ပြင်လိုက်သည်

×ဗနျြးးးးးးးးးးးးဗနျြးးးးးးးးးးးးးးး×

အခန်းအပြင်ကရေဖျန်းလိုက်တဲ့အသံပင်ဖြစ်သည်

*ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သူကအပြင်မှာရေဖျန်းနေတာလဲမသိဘူး ကြည့်လိုက်အုံးမယ်*

လျှောက်လမ်းတစ်ခုလုံး ရေတွေဖျန်းလို့ထားသည်
သို့ပေမယ့် မည်သူတစ်ဦးမျှပင်မရှိ၊

*ဘယ်သူမှလဲမရှိပါလား
ထားလိုက်ပါတော့ အိပ်တော့မယ်*

ဒေါ်ကျင်ဟာ အခန်းတံခါးပြန်ပိတ်ပြီး အလှည့်
အခန်းပြတင်းပေါက်မှာ ဆံပင်ဖားလျားနဲ့ ဒေါ်ကျင့်ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ မိန်းကလေးကို ဒေါ်ကျင်မြင်သွားခဲ့သည်

ဒေါ်ကျင်လန့့်သွားသည်

ဘေးကလူတွေအနှောင့်ယှက်ဖြစ်မှာဆိုးလွန်းတာကြောင့် တစ်ယောက်ထဲကြိတ်မှိတ်ပြီး အကြောက်လွန်လို့နေလေပြီ

ပြတင်းပေါက်ကနေကြည့်နေတဲ့သရဲမဟာ ဒေါ်ကျင့်ကိုရီပြလိုက် စိုက်ကြည့်လိုက်နဲ့
ဒေါ်ကျင်တစ်ယောက် သေးတွေတောင်ထွက်လို့နေလေ၏

အခန်းအပြင်ဘက်ကလဲ တရှပ်ရှပ်နဲ့ လမ်းတွေကလျှောက်လို့နေကြပြန်သည်

ရသမျှဘုရားစာတွေရွတ်ပေမယ့်လဲ ထိုသရဲမဟာ ပျောက်ကွယ်၍မသွားပေ၊

နံနက် ၄နာရီလောက်မှ ပျောက်ကွယ်လို့သွားခဲ့သည်

ဒေါ်ကျင်လဲ အိပ်မောကျနေလိုက်တာ သူ၏အမဖြစ်သူ ဆေးရုံရောက်တာတောင်မသိရှာဘူး၊

°ဟဲ့ အကျင် အကျင် မနက်မိုးလင်းနေပြီ ၊
ညကမအိပ်ရလို့လား°

ဒေါ်ကျင်ဟာ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို အမဖြစ်သူကိုရှင်းပြလိုက်သည်

*တော်ပြီ ငါညအိပ်မစောင့်ပေးတော့ဘူး *

°နင်ကလဲလေ ​အဲ့တာ​စိတ်ကဖြစ်နေတာ
သရဲဆိုတာတကယ်မရှိပါဘူး*

**ငါလဲအဲ့လိုပြောခဲ့တာပါပဲ**

ဒေါ်ကျင်ဟာ သရဲတကယ်ရှိတာကိုတော့ထိုတစ်ညထဲနဲ့တင်ယုံလို့သွားခဲ့ပါသည်။

ပြီးပါပြီ။

နှောင်းနွေ (ကိုယ်တိုင်ရေး)