မြွေကလဲ့စား(စ/ဆုံး)

Unicode Version

မြွေကလဲ့စား(စ/ဆုံး)
————————-
မင်းဒင်ကတောင်ပေါ်သားယာလုပ်သည်အားရင်တောင်ပေါ်တောနက်ထဲဝင်၍အမဲလိုက်သည် အမဲမရလျှင်ဆေးမြစ်တူးသည်ဘာမှမရလျှင်လဲငါးမရရေချိုးပြန်ဆိုသလိုမျိုးစားလို့ရတဲ့အသီးအနှံများခူးပြန်လေသည် မင်းဒင်ကတယောက်ထဲသမားအဖေါ်မလိုသူ့ရဲ့ပင်ကိုယ်စိတ်အခံက ညစ်တစ်တစ်ဂျစ်ကန်ကန်မို့ပေါင်းမဲ့သူမရှိဘယ်သူသေသေငတေမာပြီးရောဆိုတဲ့လူစားမျိုးကျေးဇူးဆိုတာ မင်းဒင်ဘဝမှာမရှိမိမိနှင့်မပတ်သတ်သောစကားလုံးလို့ယူဆထားသည့်
တနေ့မင်းဒင်တောလည်ရင်းတောဝက်တကောင်နောက်လိုက်လေသည် သားကောင်ကိုအာရုံစိုက်လိုက်ရင်းတောနက်ထဲရောက်မှန်းမသိရောက်သွားလေသည် တောဝက်ကလဲလှုျိုတခုထဲဆင်းသွားတာရှာမတွေ့တော့ ဒါနဲ့ပြန်လှည်လာရင်းလမ်းစပျောက်နေသည် လျိုမြောင်စိမ့်စမ်းပေါသောအရပ်မို့ခန့်မှန်းရခက်နေသည်သေချာတာကတော့မိမိလျိုတခုထဲရောက်နေသည်လို့မင်းဒင်တွေးမိသည် တောရိပ်တောင်ရိပ်မို့ချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာသည်တဖြေးဖြေးမှောင်တော့မည့် မင်းဒင်ကကြောက်စိတ်တော့သိပ်မရှိပါသေမထူးနေမထူးဘဝဆိုတော့အပူအပင်မရှိအေးဆေး တကိုယ်ရည်တကာယသမားမို့ငိုမဲ့သူမရှိဦးလေးနှင့်နေတာကြောင့်နောက်ဆံမတင်းပေ ရောက်လက်စနဲ့မထူးဘူးဆိုပြီးရှောက်လေ့လာမှတ်သားကာရှောက်သွားနေရင်း ရေသံကြားရာဆီသို့မှန်းပြီးရှောက်လာရာတောင်ပေါ်မှကျနေသောရေတခွန်ငယ်လေးတခုကိုတွေ့ရလေသည် ်ရေတခွန်နားကပ်လာရင်းအံသြဖွယ်ရာတခုကိုမင်းဒင်မြင်လိုက်ရသည့် ရေတခွန်ဘေးကျောက်တုံးတတုံးပေါ်တွင်ဝတ်ဖြူစင်ကျယ်ဝတ်ထားသောအဖိုးအိုတဦးတရားထိုင်နေလေသည်မင်းဒင်အတော်ဝမ်းသာသွားသည် ဒီလိုလူသူအရောက်အပေါက်နဲသောနေရာတွင်လူသားတဦးကိုတွေ့ရသည်မှာအတော်ကံကောင်းတာပဲ မကြာခင်လဲမှောင်တော့မှာဆိုတော့လမ်းရှာတွေ့မှာမဟုတ်ဒါ့ကြောင့်ဒီအဖိုးအိုထံခွင့်တောငး့်ပြီးအိပ်ရလျှင်အဖော်ရသည် ဟုတွေးကာအဖိုးဆီရှောက်သွားလိုက်သည့် ””’အဘ””’အဘ”’ တရားထိုင်နေသောအဖိုးအိုအားမင်းဒင်ကအလိုက်ကန်းဆိုးမသိခေါ်လိုက်ရာ အဖိုးအိုဘေးတွင်ခွေနေသောမြွေကြီးတကောင်သည်ပါးပျဉ်ထောင်ကာ မင်းဒင်ကိုကြည့်လိုက်ရာအခုမှမင်းဒင်မြွေကိုသတိထားမိသွားလေသည် ဒါနဲ့မင်းဒင်နောက်နဲနဲဆုပ်သွားကာအခြေအနေလေ့လာနေတုန်းအဖိုးအိုကမျက်လုံးဖွင့်လာကာ့ ””အော်မင်းကမျက်စိလည်လမ်းမှားရောက်လာတာကိုး””””’ဟုတ်ပါတယ်အဘဒီတညတော့အဘနဲ့အတူနေခွင့်ပေးပါမနက်ကျရင်ပြန်မှာပါ””’ မင်းဒင်စကားကြောင့်အဖိုးအိုကသိပ်လက်ခံချင်ပုံမရပေမဲ့မင်းဒင်အားကြည့်ကာ ”’အေးလေငါကလူတွေနဲ့မပတ်သတ်ချင်လို့တောထဲအေးအေးဆေးဆေးလာနေတာ ခုတော့မင်းကဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်လာတော့လဲဘယ်တတ်နိုင်မလဲလက်ခံရတော့မှာပေါ့””’့ ”ဒါပေမဲ့မင်းကိုတခုတော့ပြောရအုံးမယ်လူတွေဟာဒေါသမောဟတွေများတယ်ကွလောကမှာဒုခ္ခအပေးဆုံးသတ္တဝါဟာလဲလူပဲကွ”’ ”’ဟုတ်တာပေါ့အဘရယ်ကျွန်တော်ကတော့တကောင်ကြွတ်ဆိုတော့လောဘနဲပါတယ်အဘရဲ့”’ ””အေးလေမင်းစကားတည်ပါစေကွယ်””’့ အဖိုးအိုကရေတခွန်ဘေးကသဘာဝကျောက်ဂူလေးတခုဆီခေါ်သွားကာဂူရှေ့ရောက်တော့မိမိတို့နောက်တွင်ပါလာသောမြွေကြီးအား ”’ကဲငါ့သားရေလွတ်ရာသွားနေတော့ဒီမှာဧည့်သယ်ရောက်နေလို့””’ ထူးဆန်းပေစွမြွေကြီးသည်အဖိုးအိုစကားနားလည်သယောင်တောထဲသို့ဝင်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်အဖိုးအိုနဲ့အတုဂူလေးထဲရောက်တော့ဂူကရှည်မျောမျောရှိကာအနဲငယ်ကျယ်လေသည့် အဖိုးအိုကဂူထဲကအသီးအနှံများချကြွေးရာမင်းဒင်ဗိုက်ဆာဆာနဲ့စားလိုက်လေသည် ဗိုက်ဝသွားတော့ဂူထဲမျက်လုံးကစားကြည့်ရာဂူလေးထဲကကျေက်နံရံပေါ်မှ ကျောက်ကလပ်လေးပေါ်တွင်ဘုရားလေးတဆူကိုတွေ့လေသည် အဖိုးအိုကအဲဒီဘုရားလေးရှေ့တွင်တရားဆက်ထိုင်နေလေသည်မင်းဒင်လဲအသာလေးထကာ သွားကြည့်တော့ဘုရားလေးသည်နဂါးတကောင်အုပ်မိုးထားသောနဂါးရုံဘုရားတဆူဖြစ်ကာနဂါးမျက်လုံးများသည်ရဲရဲတောက်နေလေသည့် မင်းဒင်အတော်စိတ်ဝင်စားသွားသည်နဂါးမျက်လုံးနှစ်လုံးသည်အလွန်အဖိုးတန်သော ရဲရဲတောက်ပတ္တမြားနှစ်လုံးဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်အရောင်တဖိတိဖိတ်တောက်နေတာကအသက်ဝင်နေသလားအောင်းမေ့ရသည် ညဘက်ရောက်တော့အဖိုအိုကအလွန်ထူးဆန်းသောစကားကိုပြောလေသည့် ””’တချို့လူတွေကကိုယ်နဲ့မထိုက်တန်တာကိုလိုချင်တက်မက်ကျတယ်ကွဲ့လူတိုင်းလူတိုင်းဟာ အတိတ်ဘဝကပါလာတဲ့ကုသိုလ်ရှိသလောက်ပဲရကြတာပါပိုလိုချင်လို့လဲမရဘူး မိမိလောဘဟာမိမိကိုယ်ကိုပြန်သတ်တယ်ကွဲ့””’ အဖိုးအိုစကားကမိမိကိုများစောင်းပြောနေသလားလို့မ င်ဒင်တွေးလိုက်မိသည် အဖိုးအိုကဆက်ပြောပြန်သည့် ”””’လောကမှာမင်းတို့ငါတို့နားမလည်နိုင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအများကြီးရှိတယ်ကွ ပစ္စည်းတွေလဲဒီလိုပဲမမြင်ရတဲ့အစောာင့်အရှောက်တွေရ ှိတယ်မင်းကိုမနက်ကျရင်ငါလမ်းပြလိုက်မယ် တန်းတန်းမတ်မတ်ပြန်ပေတော့အခုမင်းကိုတညတည်ဖို့ကူညီလိုက်ပေမဲ့နောက်တခါကူညီဖို့ဆိုတာ မလွယ်ဘူးကွ့”’ အဖိုးအိုစကားတွေကတခုခုကိုသတိပေးနေသလိုမင်းဒင်ထင်မိလေသည့် မနက်မိုးလင်းတော့အဖိုးအိုကမင်းဒင်ကိုသေချာလမ်းပြလိုက်လေသည် မင်းဒင်လဲအဖိုးအိုနုတ်ဆက်ကာပြန်ချင်ယောင်ဆောင်၍တနေရာမှကွယ်ကာအဖိုးအိုအားစောင့်ကြည့်နေလေသည် အဖိုးအိုဂူထဲကထွက်ပြီးရေတံခွန်နားတရားထိုင်နေတာတွေ့တော့အကြံသမားမင်းဒင်က ဂူထဲသို့တိတ်တဆိတ်ပြန်ဝင်ကာနဂါးရုံဘုရားမှနဂါးမျက်လုံးနှစ်လုံးကို ပါလာတော့ဓားမြှောင်နှင့်အသဲအသန်ကော်ထုပ်ကာယူလိုက်လေသည့် နဂါးမျက်လုံးဖြစ်သောပတ္တမြားနှစ်လုံးသည်မင်းဒင်လက်ထဲတွင် ်တဖိတိဖိတ်အရောင်တောက်နေတာမြင်တော့မင်းဒင်သဘောကျစွာပြုံးရင်းင်္အကျီအိပ်ထဲထည့်ကာဂူထဲမှသုတ်ချေတင်လေသည် ဂူကထွက်ပြီးသိပ်မကြာခင်မင်းဒင်ရှေ့တွင်မနေ့ကအဖိုးအိုနားတွင်တွေ့ရသော မြွေကြီးကပါးပျဉ်းထောင်နေရာမင်းဒင်ကဓါးနှင့်ပြစ်ပေါက်လိုက်ရာရှေ့တွင်မရှိတော့ဒါနဲ့လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရာမြွေအမှီးဖြင့်အရိုက်ခံရကာလဲကျသွားလေသည့် မင်းဒင်လဲကျသွားသည်နှင့်မြွေကြီးကအလွန်လျှင်မြန်စွာမင်းဒင်ကိုယ်အားပတ်လိုက်လေသည်မင်းဒင်တကိုယ်လုံးဖြစ်ညစ်သလိုဖြစ်ကာပါးစပ်မှငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်သည် ”’အဘရေကယ်ပါအုံး”’ မင်းဒင်တချက်သာအော်နိုင်ပြီးတကိုယ်လုံးမှအရိုးများကြေမွကာမျက်လုံးပြူး၍မရှု့မလှသေလေသည် တရားထိုင်နေသောအဖိုးအိုနားထဲတွင်မင်းဒင်အော်သံကိုကြားလိုက်တော့အဖိုးအိုနှုတ်မှစကားတခွန်းထွက်လာသည် ”’အော်လောဘသားကောင်တစ်ယောက်တော့သွားရှာပြီကော”’
ပြီး
D Moe Moe

Zawgyi Version

ေႁမြကလဲ့စား(စ/ဆံုး)
————————-
မင္းဒင္ကေတာင္ေပၚသားယာလုပ္သည္အားရင္ေတာင္ေပၚေတာနက္ထဲဝင္၍အမဲလိုက္သည္ အမဲမရလွ်င္ေဆးျမစ္တူးသည္ဘာမွမရလွ်င္လဲငါးမရေရခ်ိဳးျပန္ဆိုသလိုမ်ိဳးစားလို႔ရတဲ့အသီးအႏွံမ်ားခူးျပန္ေလသည္ မင္းဒင္ကတေယာက္ထဲသမားအေဖၚမလိုသူ႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္စိတ္အခံက ညစ္တစ္တစ္ဂ်စ္ကန္ကန္မို႔ေပါင္းမဲ့သူမရွိဘယ္သူေသေသငေတမာၿပီးေရာဆိုတဲ့လူစားမ်ိဳးေက်းဇူးဆိုတာ မင္းဒင္ဘဝမွာမရွိမိမိႏွင့္မပတ္သတ္ေသာစကားလုံးလို႔ယူဆထားသည့္
တေန႔မင္းဒင္ေတာလည္ရင္းေတာဝက္တေကာင္ေနာက္လိုက္ေလသည္ သားေကာင္ကိုအာ႐ုံစိုက္လိုက္ရင္းေတာနက္ထဲေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားေလသည္ ေတာဝက္ကလဲလႈ်ိဳတခုထဲဆင္းသြားတာရွာမေတြ႕ေတာ့ ဒါနဲ႔ျပန္လွည္လာရင္းလမ္းစေပ်ာက္ေနသည္ လ်ိဳေျမာင္စိမ့္စမ္းေပါေသာအရပ္မို႔ခန႔္မွန္းရခက္ေနသည္ေသခ်ာတာကေတာ့မိမိလ်ိဳတခုထဲေရာက္ေနသည္လို႔မင္းဒင္ေတြးမိသည္ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္မို႔ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာသည္တေျဖးေျဖးေမွာင္ေတာ့မည့္ မင္းဒင္ကေၾကာက္စိတ္ေတာ့သိပ္မရွိပါေသမထူးေနမထူးဘဝဆိုေတာ့အပူအပင္မရွိေအးေဆး တကိုယ္ရည္တကာယသမားမို႔ငိုမဲ့သူမရွိဦးေလးႏွင့္ေနတာေၾကာင့္ေနာက္ဆံမတင္းေပ ေရာက္လက္စနဲ႔မထူးဘူးဆိုၿပီးေရွာက္ေလ့လာမွတ္သားကာေရွာက္သြားေနရင္း ေရသံၾကားရာဆီသို႔မွန္းၿပီးေရွာက္လာရာေတာင္ေပၚမွက်ေနေသာေရတခြန္ငယ္ေလးတခုကိုေတြ႕ရေလသည္ ္ေရတခြန္နားကပ္လာရင္းအံၾသဖြယ္ရာတခုကိုမင္းဒင္ျမင္လိုက္ရသည့္ ေရတခြန္ေဘးေက်ာက္တုံးတတုံးေပၚတြင္ဝတ္ျဖဴစင္က်ယ္ဝတ္ထားေသာအဖိုးအိုတဦးတရားထိုင္ေနေလသည္မင္းဒင္အေတာ္ဝမ္းသာသြားသည္ ဒီလိုလူသူအေရာက္အေပါက္နဲေသာေနရာတြင္လူသားတဦးကိုေတြ႕ရသည္မွာအေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ မၾကာခင္လဲေမွာင္ေတာ့မွာဆိုေတာ့လမ္းရွာေတြ႕မွာမဟုတ္ဒါ့ေၾကာင့္ဒီအဖိုးအိုထံခြင့္ေတာငး့္ၿပီးအိပ္ရလွ်င္အေဖာ္ရသည္ ဟုေတြးကာအဖိုးဆီေရွာက္သြားလိုက္သည့္ ””’အဘ””’အဘ”’ တရားထိုင္ေနေသာအဖိုးအိုအားမင္းဒင္ကအလိုက္ကန္းဆိုးမသိေခၚလိုက္ရာ အဖိုးအိုေဘးတြင္ေခြေနေသာေႁမြႀကီးတေကာင္သည္ပါးပ်ဥ္ေထာင္ကာ မင္းဒင္ကိုၾကည့္လိုက္ရာအခုမွမင္းဒင္ေႁမြကိုသတိထားမိသြားေလသည္ ဒါနဲ႔မင္းဒင္ေနာက္နဲနဲဆုပ္သြားကာအေျခအေနေလ့လာေနတုန္းအဖိုးအိုကမ်က္လုံးဖြင့္လာကာ့ ””ေအာ္မင္းကမ်က္စိလည္လမ္းမွားေရာက္လာတာကိုး””””’ဟုတ္ပါတယ္အဘဒီတညေတာ့အဘနဲ႔အတူေနခြင့္ေပးပါမနက္က်ရင္ျပန္မွာပါ””’ မင္းဒင္စကားေၾကာင့္အဖိုးအိုကသိပ္လက္ခံခ်င္ပုံမရေပမဲ့မင္းဒင္အားၾကည့္ကာ ”’ေအးေလငါကလူေတြနဲ႔မပတ္သတ္ခ်င္လို႔ေတာထဲေအးေအးေဆးေဆးလာေနတာ ခုေတာ့မင္းကဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာေတာ့လဲဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲလက္ခံရေတာ့မွာေပါ့””’့ ”ဒါေပမဲ့မင္းကိုတခုေတာ့ေျပာရအုံးမယ္လူေတြဟာေဒါသေမာဟေတြမ်ားတယ္ကြေလာကမွာဒုခၡအေပးဆုံးသတၱဝါဟာလဲလူပဲကြ”’ ”’ဟုတ္တာေပါ့အဘရယ္ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့တေကာင္ႂကြတ္ဆိုေတာ့ေလာဘနဲပါတယ္အဘရဲ႕”’ ””ေအးေလမင္းစကားတည္ပါေစကြယ္””’့ အဖိုးအိုကေရတခြန္ေဘးကသဘာဝေက်ာက္ဂူေလးတခုဆီေခၚသြားကာဂူေရွ႕ေရာက္ေတာ့မိမိတို႔ေနာက္တြင္ပါလာေသာေႁမြႀကီးအား ”’ကဲငါ့သားေရလြတ္ရာသြားေနေတာ့ဒီမွာဧည့္သယ္ေရာက္ေနလို႔””’ ထူးဆန္းေပစြေႁမြႀကီးသည္အဖိုးအိုစကားနားလည္သေယာင္ေတာထဲသို႔ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္အဖိုးအိုနဲ႔အတုဂူေလးထဲေရာက္ေတာ့ဂူကရွည္ေမ်ာေမ်ာရွိကာအနဲငယ္က်ယ္ေလသည့္ အဖိုးအိုကဂူထဲကအသီးအႏွံမ်ားခ်ေႂကြးရာမင္းဒင္ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔စားလိုက္ေလသည္ ဗိုက္ဝသြားေတာ့ဂူထဲမ်က္လုံးကစားၾကည့္ရာဂူေလးထဲကေက်က္နံရံေပၚမွ ေက်ာက္ကလပ္ေလးေပၚတြင္ဘုရားေလးတဆူကိုေတြ႕ေလသည္ အဖိုးအိုကအဲဒီဘုရားေလးေရွ႕တြင္တရားဆက္ထိုင္ေနေလသည္မင္းဒင္လဲအသာေလးထကာ သြားၾကည့္ေတာ့ဘုရားေလးသည္နဂါးတေကာင္အုပ္မိုးထားေသာနဂါး႐ုံဘုရားတဆူျဖစ္ကာနဂါးမ်က္လုံးမ်ားသည္ရဲရဲေတာက္ေနေလသည့္ မင္းဒင္အေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္နဂါးမ်က္လုံးႏွစ္လုံးသည္အလြန္အဖိုးတန္ေသာ ရဲရဲေတာက္ပတၱျမားႏွစ္လုံးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္အေရာင္တဖိတိဖိတ္ေတာက္ေနတာကအသက္ဝင္ေနသလားေအာင္းေမ့ရသည္ ညဘက္ေရာက္ေတာ့အဖိုအိုကအလြန္ထူးဆန္းေသာစကားကိုေျပာေလသည့္ ””’တခ်ိဳ႕လူေတြကကိုယ္နဲ႔မထိုက္တန္တာကိုလိုခ်င္တက္မက္က်တယ္ကြဲ႕လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ အတိတ္ဘဝကပါလာတဲ့ကုသိုလ္ရွိသေလာက္ပဲရၾကတာပါပိုလိုခ်င္လို႔လဲမရဘူး မိမိေလာဘဟာမိမိကိုယ္ကိုျပန္သတ္တယ္ကြဲ႕””’ အဖိုးအိုစကားကမိမိကိုမ်ားေစာင္းေျပာေနသလားလို႔မ င္ဒင္ေတြးလိုက္မိသည္ အဖိုးအိုကဆက္ေျပာျပန္သည့္ ”””’ေလာကမွာမင္းတို႔ငါတို႔နားမလည္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္ကြ ပစၥည္းေတြလဲဒီလိုပဲမျမင္ရတဲ့အေစာာင့္အေရွာက္ေတြရ ွိတယ္မင္းကိုမနက္က်ရင္ငါလမ္းျပလိုက္မယ္ တန္းတန္းမတ္မတ္ျပန္ေပေတာ့အခုမင္းကိုတညတည္ဖို႔ကူညီလိုက္ေပမဲ့ေနာက္တခါကူညီဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူးကြ႕”’ အဖိုးအိုစကားေတြကတခုခုကိုသတိေပးေနသလိုမင္းဒင္ထင္မိေလသည့္ မနက္မိုးလင္းေတာ့အဖိုးအိုကမင္းဒင္ကိုေသခ်ာလမ္းျပလိုက္ေလသည္ မင္းဒင္လဲအဖိုးအိုႏုတ္ဆက္ကာျပန္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍တေနရာမွကြယ္ကာအဖိုးအိုအားေစာင့္ၾကည့္ေနေလသည္ အဖိုးအိုဂူထဲကထြက္ၿပီးေရတံခြန္နားတရားထိုင္ေနတာေတြ႕ေတာ့အႀကံသမားမင္းဒင္က ဂူထဲသို႔တိတ္တဆိတ္ျပန္ဝင္ကာနဂါး႐ုံဘုရားမွနဂါးမ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ပါလာေတာ့ဓားေျမႇာင္ႏွင့္အသဲအသန္ေကာ္ထုပ္ကာယူလိုက္ေလသည့္ နဂါးမ်က္လုံးျဖစ္ေသာပတၱျမားႏွစ္လုံးသည္မင္းဒင္လက္ထဲတြင္ ္တဖိတိဖိတ္အေရာင္ေတာက္ေနတာျမင္ေတာ့မင္းဒင္သေဘာက်စြာၿပဳံးရင္းအၤက်ီအိပ္ထဲထည့္ကာဂူထဲမွသုတ္ေခ်တင္ေလသည္ ဂူကထြက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မင္းဒင္ေရွ႕တြင္မေန႔ကအဖိုးအိုနားတြင္ေတြ႕ရေသာ ေႁမြႀကီးကပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနရာမင္းဒင္ကဓါးႏွင့္ျပစ္ေပါက္လိုက္ရာေရွ႕တြင္မရွိေတာ့ဒါနဲ႔လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ရာေႁမြအမွီးျဖင့္အ႐ိုက္ခံရကာလဲက်သြားေလသည့္ မင္းဒင္လဲက်သြားသည္ႏွင့္ေႁမြႀကီးကအလြန္လွ်င္ျမန္စြာမင္းဒင္ကိုယ္အားပတ္လိုက္ေလသည္မင္းဒင္တကိုယ္လုံးျဖစ္ညစ္သလိုျဖစ္ကာပါးစပ္မွငယ္သံပါေအာင္ေအာ္လိုက္သည္ ”’အဘေရကယ္ပါအုံး”’ မင္းဒင္တခ်က္သာေအာ္ႏိုင္ၿပီးတကိုယ္လုံးမွအ႐ိုးမ်ားေၾကမြကာမ်က္လုံးျပဴး၍မရႈ႕မလွေသေလသည္ တရားထိုင္ေနေသာအဖိုးအိုနားထဲတြင္မင္းဒင္ေအာ္သံကိုၾကားလိုက္ေတာ့အဖိုးအိုႏႈတ္မွစကားတခြန္းထြက္လာသည္ ”’ေအာ္ေလာဘသားေကာင္တစ္ေယာက္ေတာ့သြားရွာၿပီေကာ”’
ၿပီး
D Moe Moe