ကြီးမားသည့်မေတ္တာ(စ/ဆုံး)

Unicode Version

ကြီးမားသည့်မေတ္တာ(စ/ဆုံး)
———————————
“မိတုတ်ရေ မိတုတ် လာလာ
ထမင်းစားတော့”
“တောက်တောက် တောက်တောက်”
ဆရာတော်ဦးဂုဏ ရဲ့ခေါ်သံကို
မိတုတ်ကြားပြီး ထင်းပုံအောက်မှ
အမြှီးနှံ့ကာပြေးလာလေသည်။
“မိတုတ် နင်ဟင်းချည်းပဲရွေး
မစားနဲ့၊ထမင်းလည်းကုန်အောင်စား
ကြားလား မိတုတ်”
“အုဝူ အု”
မိတုတ်က ဆရာတော်ဦးဂုဏ
ပြောသည့်စကားအား နားလည်သည့်
ဟန်ဖြင့်အမြှီးလေးရမ်းကာ
ထမင်းပန်းကန်အား စားနေတော့သည်။
“အေး လိမ္မာတယ် စားစား”
“မိတုတ်”
ဆရာတော်ဦးဂုဏ ကထပ်မံခေါ်
လိုက်သဖြင့်အစာစားနေရာမှ
ခေါင်းလေးမော့ကာကြည့်လေသည်။
“မိတုတ် နင်အဲ့ဒီထင်းပုံကြီးအောက်မှာ
သွားသွားအိပ်မနေနဲ့။
ထင်းတွေတင်ထားတဲ့ တိုင်တွေကလည်းယိုင်နဲ့နေပြီ
တော်ကြာပြိုကျလို့ နင်ပိနေလိမ့်မယ်
ငါ့ကျောင်းထဲလာအိပ်လှည့်
ကြားလား”
“အုဝူ အုအု”
“ဘာလဲ နင်ကမနေချင်ဘူးလား
ငါကနင်တစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့ပြောနေတာ
မနေချင်ရင်လည်း နင့်သဘောပဲ။
“ကဲငါသွားတော့မယ် မိတုတ်
စားစား”
ဆရာတော်ဦးဂုဏ ကမိတုတ်၏
ခေါင်းလေးအားအသာပုတ်ကာ
ကျောင်းပေါ်သို့ တက်သွားလေသည်။
သုခနိဗ္ဗာန်ကျောင်းတိုက်
ဆီသို့ခွေးမလေးမိတုတ် ရောက်လာပုံက
ဆန်းကြယ်လေသည်။
တစ်နေ့ ဆရာဦးဂုဏ ဆွမ်းခံကြွရင်း
လမ်းဘေးတစ်နေရာတွင်
ခွေးပေါက်လေးတစ်ကောင်အား
ဆရာတော်ဦးဂုဏ တွေ့လိုက်လေသည်။
ခွေးပေါက်လေးက ဟိုကြည့်သည်ကြည့်ကာ သနားစရာ့
အမူအယာဖြင့်လမ်းမပေါ်၌
လူများကိုလိုက်လံကြည့်နေလေသည်။
“အင်း…ဒီခွေးပေါက်လေးကြည့်ရတာ
ခွေးမိခင်ကြီးမရှိလို့ ကူရာကယ်ရာ
မဲ့နေပုံပဲ ”
“ဟေ့ ကတောက်တောက်တောက်”
ဆရာတော်ဦးဂုဏ ၏ခေါ်သံအား
ခွေးပေါက်လေးကကြားကာ
ချစ်စဖွယ်ကောင်းအောင် ပြေးလွှားပြီး
ရောက်လာလေသည်။
“ခွေးပေါက်လေး နေစရာထိုင်စရာ
မရှိလို့အားငယ်နေတာလား။
ဦးဇင်းနဲ့လိုက်ခဲ့မလား ဦးဇင်းကျောင်းမှာ
ခွေးတွေအများကြီးရှိသေးတယ်
လိုက္ခဲ့မလား”
“ဝုတ် ဝုတ်”
ခွေးပေါက်လေးက ချစ်ဖို့ကောင်းသည့်အသံပေါက်စလေး
ဖြင့်သဘောတူထောက်ခံနေလေသည်။
“ကဲ…ဒါဖြင့်ရင် ဦးဇင်းနဲ့
လိုက်ခဲ့ပေတော့ လာသွားကြမယ်”
ထိုနေ့ကတည်းက ဆရာတော်ဦးဂုဏ
ခေါ်ယူမွေးလိုက်သည့် ခွေးပေါက်လေး
မှာယခုဝဝဖီးဖီးကြီးဖြင့် ချစ်စဖွယ်ကောင်းနေသည့် ခွေးမလေး မိတုတ်ဖြစ်လာခဲ့တော့သည်။
===========
တဖြည်းဖြည်းနှင့်မိတုတ်
ထံ၌သန္ဓေတည်လာခဲ့လေသည်။
ထို့ကြောင့် ဆရာတော်ဦးဂုဏလည်းမိတုတ်ကို
အရင်ကထက်ပိုပြီး ဂရုတစိုက်ဖြင့်ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့လေ
သည်။
မိုးဦးကျသည့်အချိန်ရောက်တော့
မိတုတ်လည်း သူနေနေကျဖြစ်သည့် အုတ်တံတိုင်းအနီးမှထင်းပုံကြီး
အောက်တွင်သားပေါက်၄ကောင်ကျခဲ့
လေသည်။
“မိတုတ်ရေ မိတုတ်”
“မိတုတ်ရေ မိတုတ် ”
“ဒီလောက်ခေါ်နေတာ
မိတုတ်မကြားဘူးလားမသိဘူး…”
“အရှင်ဘုရား မိတုတ်က
မနေ့ညကကျွေးထားတဲ့ထမင်းတွေ
လည်းမစားဘူး ဘုရား
ဘာဖြစ်လို့လဲမသိဘူး”
“ဟုတ်လား ကိုရင်တို့က
သူနေတဲ့ထင်းပုံအောက်သွားမကြည့်
ကြဘူးလား”
“တပည့်တော်တို့လည်း
သွားကြည့်ဖို့မေ့သွားတာဘုရား”
“အေးအေး ရှိစေတော့
ငါ့ဟာငါပဲ သွားပြီးကြည့်လိုက်တော့မယ်”
ဆရာတော်ဦးဂုဏလည်း
မိတုတ်နေသည့်ထင်းပုံအနီးသို့
ရောက်လာခဲ့သည်။
“ဟာ…မိတုတ် နင်သားကျထားတာလား။
ကြည့်စမ်းပါဦး ဘယ်နှကောင်ပါလိမ့်”
“တစ် နှစ် ဟာလေးကောင်ကျတာပါလား
နင့်ကလေးတွေကို နို့တိုက်နေလို့
ဦးဇင်းခေါ်တာမလာတာကိုး”
“အုဝူဝု”
“အေးအေး နင့်ကလေးတွေကိုသာ
နင်ဂရုစိုက် ငါနင်စားဖို့
ထမင်းပန်းကန်နောက်ပြီးကြ
လာပို့ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား……”
မိတုတ်ကဆရာတော်ဦးဂုဏ
အားအမြှီးနှံ့ပြလေသည်။
============
“အရှင်ဘုရားမိတုတ်ကို
တွေ့ခဲ့လား ”
“တွေ့ခဲ့တယ် မိတုတ် သားကျနေလို့
ထွက်မလာတာ”
“ဟာဟုတ်လား ဘုရား
ဘယ်နှကောင်ကျတာလဲဘုရား”
“လေးကောင်တည်းကျတာ
ပြီးရင်သူစားဖို့ထမင်းပို့ပေးရဦးမယ်
မနေ့ကတည်းက ဘာမှမစားရသေးတော့သူလည်းဆာနေရှာမှာ”
“နေနေ တပည့်တော်သွားပို့
လိုက်မယ်ဘုရား။
ခွေးပေါက်လေးတွေလည်း
ကြည့်ရင်းနဲ့ပေါ့”
“အေး…ဒါဖြင့်ဆွမ်းဟင်းကျန်တာ
လေးနဲ့နယ်ပြီးသွားကျွေးလိုက်စမ်း
ကိုရင်”
“တင်ပါ့ဘုရား”
============
သားကျပြီး၇ရက်မြောက်သည့်
ညတွင်တော့မိုးကြီးလေကြီးများ
ကျရောက်ခဲ့လေသည်။
“ဂျိန်း ဂလိမ်း”
“ဝေါ ဝေါဝေါ ”
“ဂျွတ်ဂျွတ် ဖြောင်း”
“အုံး”
လေပြင်းများကြောင့် သစ်ပင်ကြီးများ
ကျိုးကျကြလေသည်။
“ဒုက္ခပါပဲ မိုးတွေလေတွေကလည်း
ကြမ်းလှပါဘိ။
မိတုတ်ကလည်း ကျောင်းတိုက်ထဲလာနေခိုင်းလည်း
ဘယ်လိုမှပြောမရ ကလေးတွေတော့
အအေးပက်သေကုန်တော့မှာပဲ”
“အရှင်ဘုရားအဲ့သလောက်လည်း
စိုးရိမ်မနေပါနဲ့ ဘုရား။
မိတုတ်ကအဲ့ဒီထင်းပုံအောက်မှာ
နေလာတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊တစ်ခါမှဖျားတာနာတာမျိုး
မဖြစ်ဖူးပါဘူးဘုရား”
“အဲ့ဒါအရင်ကလေ…
အခုဟာကသားပေါက်လေးတွေနဲ့
သားကျထားတာမှ၇ရက်ပဲ
ရှိသေးတာမလား ဦးဇင်းက
စိုးရိမ်လို့ပြောတာပါ……”
“တပည့်တော်သွားခေါ်လိုက်ရမလား
ဘုရား”
“နေပါစေတော့ မိုးလေတွေဒီလောက်
ကြမ်းနေတာ ဘာမှတော့ မဖြစ်လောက်ပါဘူး”
“ဝေါ ဝေါ ဝေါ”
“ဝုန်း”
မိုးများသည်းထန်စွာရွာသွန်း
မှုကြောင့်မြေသားများပျော့အိကာ
သုခနိဗ္ဗာန်ကျောင်းတိုက်ကြီး
၏ ဆွေးမြေ့နေသော အုတ်တံတိုင်းမှာ
ပြိုလဲကျသွားတော့သည်။
=============
“အ အ အအ”
“က်လိ က်လိ က်လိ”
မနက်လင်းတော့နေရောင်က
ပတ်ဝန်းကျင်သို့ထိုးဖောက်ကာ
ဝင်ရောက်လာခဲ့လေသည်။
“အရှင်ဘုရား အရှင်ဘုရား”
ကျောင်းတိုက်ထဲသို့
အပြေးအလွှားရောက်လာသည့်
ကိုရင်လေးကြောင့် ဆရာတော်ဦးဂုဏ
ဘုရားကန်တော့ခြင်းမှ
ရပ်တန့်သွားရလေသည်။
“ကိုရင် ဘာများလဲကွယ့်
အလန့်တကြားရှိလိုက်တာ”
“အရှင်ဘုရား မိ မိတုတ်လေ”
“မိတုတ် ဘာဖြစ်လဲ”
“မိတုတ်နေတဲ့ ထင်းပုံကြီးအပေါ်ကို
အုတ်တံတိုင်းကြီးပြိုကျပြီး အောက်မှာ
မိတုတ်ပိနေတယ်ဘုရား”
“ဟေ…မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး
မြန်မြန်သွားကြည့်ဦးမှ”
“ဒုက္ခပါပဲ”
ဆရာတော်ဦးဂုဏလည်း
ကိုရင်လေးနဲ့အတူမိတုတ်နေသည့်ထင်းပုံကြီးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့လေသည်။
“ဘုရားဘုရား မနေ့ညက
မိုးတွေလေတွေကြီးပြီး အုတ်တံတိုင်း
ပြိုကျသွားပုံပဲ။
ကိုရင်တခြားကိုရင်တွေနဲ့ ဦးပဇ္ဇင်းတွေကိုပါ သွားခေါ်လာခဲ့
မြန်မြန်”
“တင်ပါ့ဘုရား”
ကိုရင်လေးထွက်သွားတော့
ဆရာတော်ဦးဂုဏလည်း ပြိုကျနေသည့်
အုတ်များအားဖယ်ရှားရှင်းလင်း
နေသည်။
မကြာမီကျောင်းတိုက်အတွင်းမှ
သံဃာများရောက်လာကြပြီး
ပြိုကျပျက်စီးနေသည့် အုတ်ပုံများအား
ဖယ်ရှားလိုက်ကြလေသည်။
ထင်းတုံးကြီးများကိုလည်း
ခက်ခက်ခဲခဲဖယ်ကာမိတုတ်အား
ရှာဖွေကြလေသည်။
“တွေ့ပြီ အရှင်ဘုရား ဒီမှာ”
“ဟင်…”
“ဟာ…x
“အလိုလေး ဘုရားဘုရား
မိတုတ်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးလည်း
သွေးအလိမ်းလိမ်းထွက်နေပါလား
ခွေးပေါက်လေးတွေရော
မတွေ့ပါလား……”
“ဟာ…မိတုတ်အောက်မှာ
လှုပ်လှုပ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ ခွေးလေးတွေ
ထင်တယ်ဘုရား”
“ဟေ…မှန်းစမ်း”
ဆရာတော်လည်းမိတုတ်၏
အောက်သို့လှန်ကြည့်လိုက်သည်။
“ဟင်.”
“ဟာ”
မိတုတ်၏အောက်တွင် ခွေးပေါက်လေး
လေးကောင်အားအသက်ရှင်လျက်
တွေ့လိုက်ကြရသည်။
“အင်း…အင်မတန်မှကြီးမားတဲ့
မေတ္တာပါလား။
သူ့အသက်ကိုတောင်မငဲ့ပဲ
သာသမီးအပေါ်မှာ အသက်နဲ့လဲပြီး
ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သွားတဲ့
မိခင်မေတ္တာပါလား……”
“ဒါဆိုမိတုတ်က ကလေးတွေ
အပေါ်ကနေအုပ်မိုးပြီး သူကအသေခံ
သွားကာကွယ်သွားတာပေါ့ ဘုရား”
“ဟုတ်တယ် ကိုရင်
ဒါဟာကြီးမားတဲ့မေတ္တာတရားပဲ။
သားသမီးကိုမိုးဒဏ်လေဒဏ်က
ကာကွယ်ပေးရင်း သူကိုယ်တိုင်က
အသက်နဲ့ရင်းပြီး ကာကွယ်သွားတာပဲ
မိခင်ဆိုတာသားသမီးကို အသက်နဲ့ရင်းပြီး မွေးဖွားခဲ့ကြသလို
ဟောအခုကြည့်လိုက် သားသမီးကို
အသက်နဲ့ရင်းပြီး ကာကွယ်သွားတာပဲမဟုတ်လား”
“မိတုတ်အဖြစ်ကဆိုးလိုက်တာ
အရှင်ဘုရား”
“အင်း…ဒါဟာလည်းအကျိုးကြောင့်
အကြောင်းတရားဖြစ်လာရတာပဲ။
သူ့ကံကိုကအခုလိုဖြစ်ဖို့ ပါလာတာကိုး
ဦးဇင်းတို့ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။
မိတုတ်ကိုမြေမြှုပ်ဖို့ပဲ လုပ်ကြတာပေါ့”
“တင်ပါ့ဘုရား…”
သားသမီးကိုအသက်နဲ့ရင်းကာ
ကာကွယ်သွားသည့်ခွေးမိခင်ကြီး
မိတုတ်အားသုခနိဗ္ဗာန်ကျောင်းတိုက်ကြီးရဲ့မြေနေရာအတွင်းမှာပင်
မြေမြှုပ်လိုက်ကြတော့သည်။
ခွေးပေါက်ကလေး၄ကောင်ကိုတော့
ဆရာတော်ဦးဂုဏ၏ ကျောင်းတိုက်
အတွင်း၌ကောင်းကောင်းမွန်မွန်
စောင့်ရှောက်ခဲ့ကြတော့သည်။
ရှယ်ပေးသွားကြပါအုံးနော်။
ပြီးပါပြီ…
#အောင်ဓူဝံ

Zawgyi Version

ႀကီးမားသည့္ေမတၱာ(စ/ဆံုး)
———————————
“မိတုတ္ေရ မိတုတ္ လာလာ
ထမင္းစားေတာ့”
“ေတာက္ေတာက္ ေတာက္ေတာက္”
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ ရဲ႕ေခၚသံကို
မိတုတ္ၾကားၿပီး ထင္းပုံေအာက္မွ
အျမႇီးႏွံ႔ကာေျပးလာေလသည္။
“မိတုတ္ နင္ဟင္းခ်ည္းပဲေ႐ြး
မစားနဲ႔၊ထမင္းလည္းကုန္ေအာင္စား
ၾကားလား မိတုတ္”
“အုဝူ အု”
မိတုတ္က ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ
ေျပာသည့္စကားအား နားလည္သည့္
ဟန္ျဖင့္အျမႇီးေလးရမ္းကာ
ထမင္းပန္းကန္အား စားေနေတာ့သည္။
“ေအး လိမၼာတယ္ စားစား”
“မိတုတ္”
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ ကထပ္မံေခၚ
လိုက္သျဖင့္အစာစားေနရာမွ
ေခါင္းေလးေမာ့ကာၾကည့္ေလသည္။
“မိတုတ္ နင္အဲ့ဒီထင္းပုံႀကီးေအာက္မွာ
သြားသြားအိပ္မေနနဲ႔။
ထင္းေတြတင္ထားတဲ့ တိုင္ေတြကလည္းယိုင္နဲ႔ေနၿပီ
ေတာ္ၾကာၿပိဳက်လို႔ နင္ပိေနလိမ့္မယ္
ငါ့ေက်ာင္းထဲလာအိပ္လွည့္
ၾကားလား”
“အုဝူ အုအု”
“ဘာလဲ နင္ကမေနခ်င္ဘူးလား
ငါကနင္တစ္ခုခုျဖစ္မွာစိုးလို႔ေျပာေနတာ
မေနခ်င္ရင္လည္း နင့္သေဘာပဲ။
“ကဲငါသြားေတာ့မယ္ မိတုတ္
စားစား”
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ ကမိတုတ္၏
ေခါင္းေလးအားအသာပုတ္ကာ
ေက်ာင္းေပၚသို႔ တက္သြားေလသည္။
သုခနိဗၺာန္ေက်ာင္းတိုက္
ဆီသို႔ေခြးမေလးမိတုတ္ ေရာက္လာပုံက
ဆန္းၾကယ္ေလသည္။
တစ္ေန႔ ဆရာဦးဂုဏ ဆြမ္းခံႂကြရင္း
လမ္းေဘးတစ္ေနရာတြင္
ေခြးေပါက္ေလးတစ္ေကာင္အား
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ ေတြ႕လိုက္ေလသည္။
ေခြးေပါက္ေလးက ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ကာ သနားစရာ့
အမူအယာျဖင့္လမ္းမေပၚ၌
လူမ်ားကိုလိုက္လံၾကည့္ေနေလသည္။
“အင္း…ဒီေခြးေပါက္ေလးၾကည့္ရတာ
ေခြးမိခင္ႀကီးမရွိလို႔ ကူရာကယ္ရာ
မဲ့ေနပုံပဲ ”
“ေဟ့ ကေတာက္ေတာက္ေတာက္”
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ ၏ေခၚသံအား
ေခြးေပါက္ေလးကၾကားကာ
ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ေျပးလႊားၿပီး
ေရာက္လာေလသည္။
“ေခြးေပါက္ေလး ေနစရာထိုင္စရာ
မရွိလို႔အားငယ္ေနတာလား။
ဦးဇင္းနဲ႔လိုက္ခဲ့မလား ဦးဇင္းေက်ာင္းမွာ
ေခြးေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္
လိုကၡဲ့မလား”
“ဝုတ္ ဝုတ္”
ေခြးေပါက္ေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္အသံေပါက္စေလး
ျဖင့္သေဘာတူေထာက္ခံေနေလသည္။
“ကဲ…ဒါျဖင့္ရင္ ဦးဇင္းနဲ႔
လိုက္ခဲ့ေပေတာ့ လာသြားၾကမယ္”
ထိုေန႔ကတည္းက ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ
ေခၚယူေမြးလိုက္သည့္ ေခြးေပါက္ေလး
မွာယခုဝဝဖီးဖီးႀကီးျဖင့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေနသည့္ ေခြးမေလး မိတုတ္ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္။
===========
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္မိတုတ္
ထံ၌သေႏၶတည္လာခဲ့ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဦးဂုဏလည္းမိတုတ္ကို
အရင္ကထက္ပိုၿပီး ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေလ
သည္။
မိုးဦးက်သည့္အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
မိတုတ္လည္း သူေနေနက်ျဖစ္သည့္ အုတ္တံတိုင္းအနီးမွထင္းပုံႀကီး
ေအာက္တြင္သားေပါက္၄ေကာင္က်ခဲ့
ေလသည္။
“မိတုတ္ေရ မိတုတ္”
“မိတုတ္ေရ မိတုတ္ ”
“ဒီေလာက္ေခၚေနတာ
မိတုတ္မၾကားဘူးလားမသိဘူး…”
“အရွင္ဘုရား မိတုတ္က
မေန႔ညကေကြၽးထားတဲ့ထမင္းေတြ
လည္းမစားဘူး ဘုရား
ဘာျဖစ္လို႔လဲမသိဘူး”
“ဟုတ္လား ကိုရင္တို႔က
သူေနတဲ့ထင္းပုံေအာက္သြားမၾကည့္
ၾကဘူးလား”
“တပည့္ေတာ္တို႔လည္း
သြားၾကည့္ဖို႔ေမ့သြားတာဘုရား”
“ေအးေအး ရွိေစေတာ့
ငါ့ဟာငါပဲ သြားၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့မယ္”
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏလည္း
မိတုတ္ေနသည့္ထင္းပုံအနီးသို႔
ေရာက္လာခဲ့သည္။
“ဟာ…မိတုတ္ နင္သားက်ထားတာလား။
ၾကည့္စမ္းပါဦး ဘယ္ႏွေကာင္ပါလိမ့္”
“တစ္ ႏွစ္ ဟာေလးေကာင္က်တာပါလား
နင့္ကေလးေတြကို ႏို႔တိုက္ေနလို႔
ဦးဇင္းေခၚတာမလာတာကိုး”
“အုဝူဝု”
“ေအးေအး နင့္ကေလးေတြကိုသာ
နင္ဂ႐ုစိုက္ ငါနင္စားဖို႔
ထမင္းပန္းကန္ေနာက္ၿပီးၾက
လာပို႔ေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား……”
မိတုတ္ကဆရာေတာ္ဦးဂုဏ
အားအျမႇီးႏွံ႔ျပေလသည္။
============
“အရွင္ဘုရားမိတုတ္ကို
ေတြ႕ခဲ့လား ”
“ေတြ႕ခဲ့တယ္ မိတုတ္ သားက်ေနလို႔
ထြက္မလာတာ”
“ဟာဟုတ္လား ဘုရား
ဘယ္ႏွေကာင္က်တာလဲဘုရား”
“ေလးေကာင္တည္းက်တာ
ၿပီးရင္သူစားဖို႔ထမင္းပို႔ေပးရဦးမယ္
မေန႔ကတည္းက ဘာမွမစားရေသးေတာ့သူလည္းဆာေနရွာမွာ”
“ေနေန တပည့္ေတာ္သြားပို႔
လိုက္မယ္ဘုရား။
ေခြးေပါက္ေလးေတြလည္း
ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေပါ့”
“ေအး…ဒါျဖင့္ဆြမ္းဟင္းက်န္တာ
ေလးနဲ႔နယ္ၿပီးသြားေကြၽးလိုက္စမ္း
ကိုရင္”
“တင္ပါ့ဘုရား”
============
သားက်ၿပီး၇ရက္ေျမာက္သည့္
ညတြင္ေတာ့မိုးႀကီးေလႀကီးမ်ား
က်ေရာက္ခဲ့ေလသည္။
“ဂ်ိန္း ဂလိမ္း”
“ေဝါ ေဝါေဝါ ”
“ဂြၽတ္ဂြၽတ္ ေျဖာင္း”
“အုံး”
ေလျပင္းမ်ားေၾကာင့္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ား
က်ိဳးက်ၾကေလသည္။
“ဒုကၡပါပဲ မိုးေတြေလေတြကလည္း
ၾကမ္းလွပါဘိ။
မိတုတ္ကလည္း ေက်ာင္းတိုက္ထဲလာေနခိုင္းလည္း
ဘယ္လိုမွေျပာမရ ကေလးေတြေတာ့
အေအးပက္ေသကုန္ေတာ့မွာပဲ”
“အရွင္ဘုရားအဲ့သေလာက္လည္း
စိုးရိမ္မေနပါနဲ႔ ဘုရား။
မိတုတ္ကအဲ့ဒီထင္းပုံေအာက္မွာ
ေနလာတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ၊တစ္ခါမွဖ်ားတာနာတာမ်ိဳး
မျဖစ္ဖူးပါဘူးဘုရား”
“အဲ့ဒါအရင္ကေလ…
အခုဟာကသားေပါက္ေလးေတြနဲ႔
သားက်ထားတာမွ၇ရက္ပဲ
ရွိေသးတာမလား ဦးဇင္းက
စိုးရိမ္လို႔ေျပာတာပါ……”
“တပည့္ေတာ္သြားေခၚလိုက္ရမလား
ဘုရား”
“ေနပါေစေတာ့ မိုးေလေတြဒီေလာက္
ၾကမ္းေနတာ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး”
“ေဝါ ေဝါ ေဝါ”
“ဝုန္း”
မိုးမ်ားသည္းထန္စြာ႐ြာသြန္း
မႈေၾကာင့္ေျမသားမ်ားေပ်ာ့အိကာ
သုခနိဗၺာန္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး
၏ ေဆြးေျမ့ေနေသာ အုတ္တံတိုင္းမွာ
ၿပိဳလဲက်သြားေတာ့သည္။
=============
“အ အ အအ”
“က္လိ က္လိ က္လိ”
မနက္လင္းေတာ့ေနေရာင္က
ပတ္ဝန္းက်င္သို႔ထိုးေဖာက္ကာ
ဝင္ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။
“အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရား”
ေက်ာင္းတိုက္ထဲသို႔
အေျပးအလႊားေရာက္လာသည့္
ကိုရင္ေလးေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ
ဘုရားကန္ေတာ့ျခင္းမွ
ရပ္တန႔္သြားရေလသည္။
“ကိုရင္ ဘာမ်ားလဲကြယ့္
အလန႔္တၾကားရွိလိုက္တာ”
“အရွင္ဘုရား မိ မိတုတ္ေလ”
“မိတုတ္ ဘာျဖစ္လဲ”
“မိတုတ္ေနတဲ့ ထင္းပုံႀကီးအေပၚကို
အုတ္တံတိုင္းႀကီးၿပိဳက်ၿပီး ေအာက္မွာ
မိတုတ္ပိေနတယ္ဘုရား”
“ေဟ…မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး
ျမန္ျမန္သြားၾကည့္ဦးမွ”
“ဒုကၡပါပဲ”
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏလည္း
ကိုရင္ေလးနဲ႔အတူမိတုတ္ေနသည့္ထင္းပုံႀကီးဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။
“ဘုရားဘုရား မေန႔ညက
မိုးေတြေလေတြႀကီးၿပီး အုတ္တံတိုင္း
ၿပိဳက်သြားပုံပဲ။
ကိုရင္တျခားကိုရင္ေတြနဲ႔ ဦးပဇၨင္းေတြကိုပါ သြားေခၚလာခဲ့
ျမန္ျမန္”
“တင္ပါ့ဘုရား”
ကိုရင္ေလးထြက္သြားေတာ့
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏလည္း ၿပိဳက်ေနသည့္
အုတ္မ်ားအားဖယ္ရွားရွင္းလင္း
ေနသည္။
မၾကာမီေက်ာင္းတိုက္အတြင္းမွ
သံဃာမ်ားေရာက္လာၾကၿပီး
ၿပိဳက်ပ်က္စီးေနသည့္ အုတ္ပုံမ်ားအား
ဖယ္ရွားလိုက္ၾကေလသည္။
ထင္းတုံးႀကီးမ်ားကိုလည္း
ခက္ခက္ခဲခဲဖယ္ကာမိတုတ္အား
ရွာေဖြၾကေလသည္။
“ေတြ႕ၿပီ အရွင္ဘုရား ဒီမွာ”
“ဟင္…”
“ဟာ…x
“အလိုေလး ဘုရားဘုရား
မိတုတ္ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးလည္း
ေသြးအလိမ္းလိမ္းထြက္ေနပါလား
ေခြးေပါက္ေလးေတြေရာ
မေတြ႕ပါလား……”
“ဟာ…မိတုတ္ေအာက္မွာ
လႈပ္လႈပ္လႈပ္လႈပ္နဲ႔ ေခြးေလးေတြ
ထင္တယ္ဘုရား”
“ေဟ…မွန္းစမ္း”
ဆရာေတာ္လည္းမိတုတ္၏
ေအာက္သို႔လွန္ၾကည့္လိုက္သည္။
“ဟင္.”
“ဟာ”
မိတုတ္၏ေအာက္တြင္ ေခြးေပါက္ေလး
ေလးေကာင္အားအသက္ရွင္လ်က္
ေတြ႕လိုက္ၾကရသည္။
“အင္း…အင္မတန္မွႀကီးမားတဲ့
ေမတၱာပါလား။
သူ႔အသက္ကိုေတာင္မငဲ့ပဲ
သာသမီးအေပၚမွာ အသက္နဲ႔လဲၿပီး
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သြားတဲ့
မိခင္ေမတၱာပါလား……”
“ဒါဆိုမိတုတ္က ကေလးေတြ
အေပၚကေနအုပ္မိုးၿပီး သူကအေသခံ
သြားကာကြယ္သြားတာေပါ့ ဘုရား”
“ဟုတ္တယ္ ကိုရင္
ဒါဟာႀကီးမားတဲ့ေမတၱာတရားပဲ။
သားသမီးကိုမိုးဒဏ္ေလဒဏ္က
ကာကြယ္ေပးရင္း သူကိုယ္တိုင္က
အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ကာကြယ္သြားတာပဲ
မိခင္ဆိုတာသားသမီးကို အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ေမြးဖြားခဲ့ၾကသလို
ေဟာအခုၾကည့္လိုက္ သားသမီးကို
အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ကာကြယ္သြားတာပဲမဟုတ္လား”
“မိတုတ္အျဖစ္ကဆိုးလိုက္တာ
အရွင္ဘုရား”
“အင္း…ဒါဟာလည္းအက်ိဳးေၾကာင့္
အေၾကာင္းတရားျဖစ္လာရတာပဲ။
သူ႔ကံကိုကအခုလိုျဖစ္ဖို႔ ပါလာတာကိုး
ဦးဇင္းတို႔ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲေလ။
မိတုတ္ကိုေျမျမႇဳပ္ဖို႔ပဲ လုပ္ၾကတာေပါ့”
“တင္ပါ့ဘုရား…”
သားသမီးကိုအသက္နဲ႔ရင္းကာ
ကာကြယ္သြားသည့္ေခြးမိခင္ႀကီး
မိတုတ္အားသုခနိဗၺာန္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးရဲ႕ေျမေနရာအတြင္းမွာပင္
ေျမျမႇဳပ္လိုက္ၾကေတာ့သည္။
ေခြးေပါက္ကေလး၄ေကာင္ကိုေတာ့
ဆရာေတာ္ဦးဂုဏ၏ ေက်ာင္းတိုက္
အတြင္း၌ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္
ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။
ရွယ္ေပးသြားၾကပါအုံးေနာ္။
ၿပီးပါၿပီ…
#ေအာင္ဓူဝံ