“ပြိတ္တာဖြစ်သွားသောကပ္ပိယကြီး”(စ-ဆုံး)

Unicode Version

“ပြိတ္တာဖြစ်သွားသောကပ္ပိယကြီး”(စ-ဆုံး)
————————————————
သူများပြောပြတဲ့ဖြစ်ရပ်မှန်ပါ

လူတို့သည်ကောင်းမှု့ပြုရာ၌တခါတလေမကောင်းမှု့သည်ရောပြွန်းပါတတ်လေသည်။
လူတယောက်ရဲ့မွေးရာပါဗီဇသည်ဖျောက်နိုင်ခဲလှသည် ။
မကောင်းမှု့ကိုပြုထားသူသည်သေခါနီးစိတ်စွဲလမ်းပါကဖြစ်တတ်သော

သဘောကိုပြထားသောအကြောင်းအရာဖြစ်သည် ။

ဆင်းရဲသည်ဖြစ်စေချမ်းသာသည်ဖြစ်စေလ့ူ့စရိုက်သည်ပါလာစမြဲ ။

လူတကိုယ်စရိုက်တမျိုးဆိုကြသလိုလူတယောက်တွင်အကျင့်တမျိုးတော့ရှိနေတတ်သည်။

%%%%%%%%%%%%%%%%%

နယ်မြို့လေးတမြို့ရှိစာသင်တိုက်လေးတတိုက်၌အတော်သြဇာညောင်းသော

ကပ္ပိယကြီးဦးသောင်းရှိလေသည် ။

သူသည်ဘုန်းကြီးကျောင်းနှင့်ဘုရားအတွက်လိုလေသေးမရှိ

တာဝန်ကျေပွန်သည်ထက်ပိုလွန်း၍နာမည်ကောင်းရထားသူဖြစ်သည် ။

ကျောင်းတိုက်အတွင်းရှိကိုရင်ကျောင်းသားများမှစ၍ ဦးပဉ္စင်းကြီးငယ်လတ်တို့ပါမကျန်

စိတ်ကျေနပ်မှု့ရှိစေတာကြောင့် တကယ့်ကိုတော်ပါပေတယ်လို့ချီးမွှန်းခံထားရသူဖြစ်သည် ။
ထို့ကြောင့်လဲကပ္ပိယကြီးကကျောင်းမှာသူမရှိလျှင်မဖြစ်ဘူးလို့စိတ်ကြီးဝင်နေသည် ။

ထိုကျောင်းတိုက်သို့အလူလာလုပ်သူများတခြားကိစ္စအကြောင်းရှိ၍ရောက်လာသူများက

ကပ္ပိယကြီးအားဖားကြရသည်။သူမပါလျှင်ပွဲမစည်ဟုသတ်မှတ်ထားလေသည်။

ကပ္ပိယဦးသောင်းသည်အခြားအခြားသောကိစ္စကြီးငယ်တို့၌အပြစ်ပြောစရာမရှိအောင်တော်ပါပေသည် ။

လူတကိုယ်အကျင့်တမျိုးဆိုသည့်အတိုင်းအစားအသောက်နှင့်ပတ်သတ်လာလျှင်ကား

ရသတဏှာ၏စေခိုင်းချက်ကြောင့်မမျှမတကိစ္စလေးများရှိတတ်သည်ကိုစာသင်တိုက်တခုလုံးသိကြသည် ။

သူကြိုက်သောအသီးအနှံများချိုချဉ်ဖန်ခါးမုန့်မျိုးစုံ

ူစသည့်အဆီအဆိမ့်အချိုခဲဖွယ်မုန့်မျိုးဆိုပါက

သူ့အတွက်ဖယ်ထားဖွက်ထားတတ်သည် ။

ဟင်းဆိုရင်လဲသူစားချင်တဲ့ဟင်းအားသိမ်းထားလေသည် ။
အစားအသောက်ကိုခုံမင်သောသူ့အကျင့်သည်မဖျောက်နိုင်သောကြောင့်

ခိုးဖွက်ရသည့်အကျင့်သည်သူ့မှာစွဲနေလေသည် ။

့် သံဃာတော်တို့အတွက်ရည်စူးလူထားသည်ကိုစားဦးစားဖျားယူထားခြင်းသည်

မလုပ်သင့်မလုပ်ထိုက်သောအမှားကြီးပင်ဖြစ်ပေသည် ။

ပညာရှိသတိဖြစ်ခဲဆိုသလိုပင်ဘုန်းကြီးတရားများအမြဲကြားနေရပါသော်ငြား

ငရဲတို့အကုသိုလ်တို့ကိုသူမေ့နေသည်သူ့စိတ်ထင်ရာကိုအမြဲလုပ်သည်။

ကျောင်းမှသံဃာတော်များကသိပါသော်လည်းကျောင်းအတွက်အားကိုးရသောကြောင့်

မသိချင်ယောင်ဆောင်နေကြလေသည် ။

 

ထိုအကြောင်းကိုသိသောကျောင်းသားကိုရင်ငယ်တို့ကစားချင်ပါကသု့အားချော့မော့ပေါင်းရသည် ။

နင်းနှိပ်ပေးရသည်ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ပြုစုပေးမှသူဝှက်ထားသောမုန့်များကို

သူသဒ္ဒါရှိသူအားဝေမျှကျွေးမွေးတတ်လေသည် ။

မနက်ဖန်ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာကိုဘယ်သူမှမသိသည့်အလျှောက်ကျမ်းမာရေးကောင်းသည်ဟု

ယူဆရသောတက်ကြွသွက်လက်နေသောကပ္ပိယကြီးသည်စားသောက်ဖွယ်ရာများဖွက်ရင်း
တနေ့မှာတော့ကပ္ပိယကြီးတယောက်လေသင်ဓုန်းဖြတ်ကာရုတ်တရက်သေဆုံးသွားလေသည်။

သူ့အတွက်ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု့မရှိသောသေခြင်းတရားကလက်ဦးသွားသောကြောင့်

သေမင်းနောက်သို့စောစီးစွာလိုက်သွားရလေသည် ။

သူ့ဝှက်ထားသောမုန့်များကိုစွဲလန်းပြီးသေဟန်တူတာကြောင့်မကျွတ်မလွတ်ဖြစ်လေသည် ။

သူသေပြီးသည့်နောက်တွင်ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင်သရဲခြောက်သည်ဟုနံမည်ထွက်လာသည်။

ကပ္ပယကြီးအားသူနေသောအဆောင်တွင်ရိုးတိုးရိပ်တိတ်မြင်ကြရလေသည် ။
မီးဖိုဆောင်တွင်လဲမကြာခဏတွေ့ရသည်ဟုကျောင်းသားများပြောစကားအရ

သူမကျွတ်သည်မှာသေချာနေလေပြီလက်တို့ပြောရင်းအားလုံးသိလာကြသည် ။

ညဘက်မီးဖိုဆောင်မှအိုးသံခွက်သံများကြားကြရလေသည်။

ဟင်းကျန်များပေါင်း၍တည်ထားသောဟင်းပေါင်းအိုးထဲကဟင်းများလဲပျောက်ပျေက်သွားသည်။

ညဘက်တွင်ကျောင်းသားများနှင့်ကိုရင်လေးများအပြင်မထွက်ရဲပေသွားပါကလဲအဖော်နှင့်သွားကြလေသည်။

တညတွင်အပေါ့ထသွားသောကျောင်းသားများ ကပ္ပိယကြီးနေသောအဆောင်ရှေ့မှဖြတ်သွားရာ

မည်းနက်နေသောအဆင်းနှင့့််မဲမဲအကောင်ကြီးအားကပ္ပိယကြီးအဆောင်နားတွင်တွေ့ရလေသည် ။

ထိုအကောင်ကြီး၏လက်ကြီးသည်အလွန်ရှည်လျားကာလက်သဲများသည်

ဓားကောက်ကဲ့သို့ရှည်ပြီးကွေးထက်နေလေသည်ထို့်မဲမဲကောင်ကြီးကိုမြင်ရာကျောင်းသားများက

”””’လာကြပါအုံး—–ဘာကောင်ကြီးလဲမသိဘူး—–””’
ဟုကြောက်လန့်၍အော်ကာပြေးကြလေသည် ။

ကျောင်းတိုက်အတွင်းကဘုန်းကြီးများလဲလန့်၍နိုးကုန်ြလေသည်။

နောက်ညတွင်လဲကိုရင်လေးများအပေါ့စွန်သွားရာထိုမဲမဲကောင်းကြီးကိုမြင်ရာ

””မဲမဲအကောင်ကြီး——-မဲမဲအကောင်ကြီး—-””’
ဟုအော်ပြီးပြေးကြပြန်သည်။

ထိုသို့သူအဆောင်နားတွင်အမျိုးမျိုးခြောက်နေသည်ကိုကျောင်းတိုက်တတိုက်လုံးခံကြရလေသည်။

သူနေထိုင်ခဲ့ရာဇရပ်အနီးဖြတ်သွားဖြတ်လာသူများကိုကိုယ်ယောင်ပြခြောက်လှန့်နေတော့

ဒီသတင်းဟာတိုးတိုးသဖန်းပိုးလက်တို့ပြသပြောဆိုနေတာကြောင့်အားလုံးသိရှိသွားလေသည် ။

တညမှာတော့ဆရာတော်ကြီးကိုယ်တိုင်ကပ္ပိယကြီးကိုမြင်လိုက်ရသည်။

မည်းနက်နေသောကိုယ်မှအသားများကိုသူ့ရဲ့မည်းနက်နေသောဓားကောက်လိုကွေးထက်နေသော

လက်သဲများနှင့်ကုတ်ဖဲ့စားသောက်နေတာတွေ့တော့ ဆရာတော်ကြီးဟာအတော်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည်။
်

သံဃာတော်များအတွက်အမွန်အမြတ်ထားကာရည်စူးလုလာသည်ကို

ကဲ့ယူထားခြင်းကြောင့်ခံစားရသောပြိတ္တာဘဝသည်အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလေစွလို့သံဝေဂရမိလေသည် ။

နောက်ရက်မှာတော့ကပ္ပိယကြီးဦးသောင်းအတွက်ရည်စူးကာကုသိုလ်ကောင်းမှု့များ

လုပ်ပေးပြီးတရားနာရေစက်ချအမျှပေးလိုက်သည် ။

အဲဒီထဲကကပ္ပိယကြီးဦးသောင်းကိုမမြင်ရတော့ပါ
ပြီး

*******D Moe Moe

Zawgyi Version

“ျပိတၱာျဖစ္သြားေသာကပၸိယႀကီး”(စ-ဆံုး)
————————————————
သူမ်ားေျပာျပတဲ႔ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ

လူတို့သည္ေကာင္းမႈ႕ျပုရာ၌တခါတေလမေကာင္းမႈ႕သည္ေရာျပြန္းပါတတ္ေလသည္။
လူတေယာက္ရဲ႔ေမြးရာပါဗီဇသည္ေဖ်ာက္နုိင္ခဲလွသည္ ။
မေကာင္းမႈ႕ကိုျပုထားသူသည္ေသခါနီးစိတ္စြဲလမ္းပါကျဖစ္တတ္ေသာ

သေဘာကိုျပထားေသာအေႀကာင္းအရာျဖစ္သည္ ။

ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစလ႔ူ့စရုိက္သည္ပါလာစျမဲ ။

လူတကိုယ္စရုိက္တမ်ိဳးဆိုႀကသလိုလူတေယာက္တြင္အက်င့္တမ်ိဳးေတာ့ရွိေနတတ္သည္။

%%%%%%%%%%%%%%%%%

နယ္ျမို့ေလးတျမို့ရွိစာသင္တိုက္ေလးတတိုက္၌အေတာ္ျသဇာေညာင္းေသာ

ကပိၸယႀကီးဦးေသာင္းရွိေလသည္ ။

သူသည္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ဘုရားအတြက္လိုေလေသးမရွိ

တာဝန္ေက်ပြန္သည္ထက္ပိုလြန္း၍နာမည္ေကာင္းရထားသူျဖစ္သည္ ။

ေက်ာင္းတိုက္အတြင္းရွိကိုရင္ေက်ာင္းသားမ်ားမွစ၍ ဦးပဥၥင္းႀကီးငယ္လတ္တို့ပါမက်န္

စိတ္ေက်နပ္မႈ႕ရွိေစတာေႀကာင့္ တကယ့္ကိုေတာ္ပါေပတယ္လို့ခ်ီးမႊန္းခံထားရသူျဖစ္သည္ ။
ထို့ေႀကာင့္လဲကပၸိယႀကီးကေက်ာင္းမွာသူမရွိလ်ွင္မျဖစ္္ဘူးလို့စိတ္ႀကီးဝင္ေနသည္ ။

ထိုေက်ာင္းတိုက္သို့အလဴလာလုပ္သူမ်ားတျခားကိစၥအေႀကာင္းရွိ၍ေရာက္လာသူမ်ားက

ကပၸိယႀကီးအားဖားႀကရသည္။သူမပါလ်ွင္ပြဲမစည္ဟုသတ္မွတ္ထားေလသည္။

ကပၸိယဦးေသာင္းသည္အျခားအျခားေသာကိစၥႀကီးငယ္တို့၌အျပစ္ေျပာစရာမရွိေအာင္ေတာ္ပါေပသည္ ။

လူတကိုယ္အက်င့္တမ်ိဳးဆိုသည့္အတိုင္းအစားအေသာက္ႏွင့္ပတ္သတ္လာလွ်င္ကား

ရသတဏွာ၏ေစခိုင္းခ်က္ေႀကာင့္မမ်ွမတကိစၥေလးမ်ားရွိတတ္သည္ကိုစာသင္တိုက္တခုလံုးသိႀကသည္ ။

သူႀကိုက္ေသာအသီးအႏွံမ်ားခ်ိဳခ်ဥ္ဖန္ခါးမုန့္မ်ိဳးစံု

ူစသည့္အဆီအဆိမ့္အခ်ိဳခဲဖြယ္မုန့္မ်ိဳးဆိုပါက

သူ့့့႕အတြက္ဖယ္ထားဖြက္ထားတတ္သည္ ။

ဟင္းဆိုရင္လဲသူစားခ်င္တဲ႔ဟင္းအားသိမ္းထားေလသည္ ။
အစားအေသာက္ကိုခံုမင္ေသာသူ့အက်င့္သည္မေဖ်ာက္ႏုိင္ေသာေႀကာင့္

ခိုးဖြက္ရသည့္အက်င့္သည္သူ့မွာစြဲေနေလသည္ ။

့္ သံဃာေတာ္တို့အတြက္ရည္စူးလဴထားသည္ကိုစားဦးစားဖ်ားယူထားျခင္းသည္

မလုပ္သင့္မလုပ္ထိုက္ေသာအမွားႀကီးပင္ျဖစ္ေပသည္ ။

ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲဆိုသလိုပင္ဘုန္းႀကီးတရားမ်ားအျမဲႀကားေနရပါေသာ္ျငား

ငရဲတို့အကုသိုလ္တို့ကိုသူေမ့ေနသည္သူ့စိတ္ထင္ရာကိုအျမဲလုပ္သည္။

ေက်ာင္းမွသံဃာေတာ္မ်ားကသိပါေသာ္လည္းေက်ာင္းအတြက္အားကိုးရေသာေႀကာင့္

မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနႀကေလသည္ ။

 

ထိုအေႀကာင္းကိုသိေသာေက်ာင္းသားကိုရင္ငယ္တို့ကစားခ်င္ပါကသု့အားေခ်ာ့ေမာ့ေပါင္းရသည္ ။

နင္းႏွိပ္ေပးရသည္ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ျပုစုေပးမွသူဝွက္ထားေသာမုန့္မ်ားကို

သူသဒၵါရွိသူအားေဝမ်ွေက်ြးေမြးတတ္ေလသည္ ။

မနက္ဖန္ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကိုဘယ္သူမွမသိသည့္အေလ်ွာက္က်မ္းမာေရးေကာင္းသည္ဟု

ယူဆရေသာတက္ႀကြသြက္လက္ေနေသာကပၸိယႀကီးသည္စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားဖြက္ရင္း
တေန့မွာေတာ့ကပၸိယႀကီးတေယာက္ေလသင္ဓုန္းျဖတ္ကာရုတ္တရက္ေသဆံုးသြားေလသည္။

သူ့အတြက္ႀကိုတင္ျပင္ဆင္မႈ႕မရွိေသာေသျခင္းတရားကလက္ဦးသြားေသာေႀကာင့္

ေသမင္းေနာက္သို့ေစာစီးစြာလိုက္သြားရေလသည္ ။

သူ့ဝွက္ထားေသာမုန့္မ်ားကိုစြဲလန္းျပီးေသဟန္တူတာေႀကာင့္မက်ြတ္မလြတ္ျဖစ္ေလသည္ ။

သူေသျပီးသည့္ေနာက္တြင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္သရဲေျခာက္သည္ဟုနံမည္ထြက္လာသည္။

ကပၸယႀကီးအားသူေနေသာအေဆာင္တြင္ရုိးတိုးရိပ္တိတ္ျမင္ႀကရေလသည္ ။
မီးဖိုေဆာင္တြင္လဲမႀကာခဏေတြ႔ရသည္ဟုေက်ာင္းသားမ်ားေျပာစကားအရ

သူမက်ြတ္သည္မွာေသခ်ာေနေလျပီလက္တို့ေျပာရင္းအားလံုးသိလာႀကသည္ ။

ညဘက္မီးဖိုေဆာင္မွအိုးသံခြက္သံမ်ားႀကားႀကရေလသည္။

ဟင္းက်န္မ်ားေပါင္း၍တည္ထားေသာဟင္းေပါင္းအိုးထဲကဟင္းမ်ားလဲေပ်ာက္ေပ်က္သြားသည္။

ညဘက္တြင္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ကိုရင္ေလးမ်ားအျပင္မထြက္ရဲေပသြားပါကလဲအေဖာ္ႏွင့္သြားႀကေလသည္။

တညတြင္အေပါ့ထသြားေသာေက်ာင္းသားမ်ား ကပၸိယႀကီးေနေသာအေဆာင္ေရွ့မွျဖတ္သြားရာ

မည္းနက္ေနေသာအဆင္းႏွင့္ ့္မဲမဲအေကာင္ႀကီးအားကပၸိယႀကီးအေဆာင္နားတြင္ေတြ႔ရေလသည္ ။

ထိုအေကာင္ႀကီး၏လက္ႀကီးသည္အလြန္ရွည္လ်ားကာလက္သဲမ်ားသည္

ဓားေကာက္ကဲ႔သို့ရွည္ျပီးေကြးထက္ေနေလသည္ထို့္မဲမဲေကာင္ႀကီးကိုျမင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားက

”””’လာႀကပါအံုး—–ဘာေကာင္ႀကီးလဲမသိဘူး—–””’
ဟုေႀကာက္လန့္၍ေအာ္ကာေျပးႀကေလသည္ ။

ေက်ာင္းတိုက္အတြင္းကဘုန္းႀကီးမ်ားလဲလန့္၍ႏုိးကုန္ႀေလသည္။

ေနာက္ညတြင္လဲကိုရင္ေလးမ်ားအေပါ့စြန္သြားရာထိုမဲမဲေကာင္းႀကီးကိုျမင္ရာ

””မဲမဲအေကာင္ႀကီး——-မဲမဲအေကာင္ႀကီး—-””’
ဟုေအာ္ျပီးေျပးႀကျပန္သည္။

ထိုသို့သူအေဆာင္နားတြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျခာက္ေနသည္ကိုေက်ာင္းတိုက္တတိုက္လံုးခံႀကရေလသည္။

သူေနထိုင္ခဲ႔ရာဇရပ္အနီးျဖတ္သြားျဖတ္လာသူမ်ားကိုကိုယ္ေယာင္ျပေျခာက္လွန့္ေနေတာ့

ဒီသတင္းဟာတိုးတိုးသဖန္းပိုးလက္တို့ျပသေျပာဆိုေနတာေႀကာင့္အားလံုးသိရွိသြားေလသည္ ။

တညမွာေတာ့ဆရာေတာ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ကပၸိယႀကီးကိုျမင္လိုက္ရသည္။

မည္းနက္ေနေသာကိုယ္မွအသားမ်ားကိုသူ့ရဲ႔မည္းနက္ေနေသာဓားေကာက္လိုေကြးထက္ေနေသာ

လက္သဲမ်ားႏွင့္ကုတ္ဖဲ႔စားေသာက္ေနတာေတြ႔ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးဟာအေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။
္

သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္အမြန္အျမတ္ထားကာရည္စူးလဳလာသည္ကို

ကဲ႔ယူထားျခင္းေႀကာင့္ခံစားရေသာျပိတၱာဘဝသည္အလြန္ေႀကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေလစြလို့သံေဝဂရမိေလသည္ ။

ေနာက္ရက္မွာေတာ့ကပၸိယႀကီးဦးေသာင္းအတြက္ရည္စူးကာကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႕မ်ား

လုပ္ေပးျပီးတရားနာေရစက္ခ်အမ်ွေပးလိုက္သည္ ။

အဲဒီထဲကကပၸိယႀကီးဦးေသာင္းကိုမျမင္ရေတာ့ပါ
ျပီး

*******D Moe Moe