Unicode Version
ဥစ္စာစောင့်မြွေ(စ/ဆုံး)
————————–
”” မြွေကြီး—–မြွေ—-မြွေ——””’
”””အဖွားရေ—–အဖွား—-အဖွား””’
အိမ်ဘေးမှမြေးကလေးအလန့်တကြားအော်သံကြောင့်အိမ်နောက်ဖေးဘက်မှအဖွားယုအပြေးအလွှားထွက်လာသည်။
””’ဟဲ့ဘာဖြစ်တာလဲ—–ဝါဝါရယ်လန့်လိုက်တာ””’
””ဟိုမှာ—-ဟိုမှာ—-မြွေကြီ””
အဖွားကဝါဝါပြသောနေရာသို့ကြည့်လိုက်ရာသူတို့အိမ်ဘေးကသစ်ပင်ကြီးအောက်တွင်
ကြီးမားသောမြွေကြီးတစ်ကောင်သည်ပါးပျဉ်းထောင်ကာသူတို့မြေးအဖွားအားစိုက်ကြည့်နေသယောင်
တွေ့ရသောအခါအသဲများအေးကာလန့်သွားလေသည်။ဒီမြွေကိုသူလဲခြံထဲမကြာခဏမြင်မိသည်။
သို့ပေမဲ့အဖွားယုတို့မြေးအဖွားကတော့မြွေမြင်တိုင်းကြောက်ကြလေသည်။
””ဟဲ့ဟဲ့လာအထဲဝင်နေ—–သူ့ဘာသာထွက်သွားလိမ့်မယ်—ငါလဲမြွေတော့ကြောက်သား
——–အသင်မြွေသင့်ကိုလဲအန္တရယ်မပေးဘူး—-ငါတို့ကိုလဲအန္တရယ်မပြုပါနဲ့——လွတ်ရာကိုသွားပါ—–””’
အဖွားယုကမြွေကိုကြည့်၍ပြောလိုက်ရာမြွေကြီးသည်နားလည်သည့်အလားပါးပျဉ်းထောင်ထားသည်ကိုချကာ
ထွက်သွားလေသည်အဖွားယုကနေ့စဉ်ပရိတ်ကြီး( ၁၁ ) သုတ်အားအစဉ်အမြဲရွတ်နေသောကြောင့်ဟုထင်ပါသည်။
အဖွားယုကငါးပါးသီလအားငယ်စဉ်ကထဲကပင်လုံအောင်စောင့်ထိန်းကာသီလမြဲသူဖြစ်သည်။
အဖွားယုသည်မုဆိုးမတစ်ဦးဖြစ်ကာသားကလေးတစ်ယောက်ထဲရှိသည်ထိုသားသည်
အိမ်ထောင်ကျကာအစိုးရဝန်ထမ်းဖြစ်သဖြင့်နယ်တွင်တာဝန်ကျလေသည်ထိုအခါမိန်းမဖြစ်သူကလဲ
အတူလိုက်သွား၍အဖွားယုနှင့်အဖော်ရအောင်သူတို့သမီးကလေးအားအဖွားယုနှင့်အတူထားခဲ့လေသည်။
အဖွားယုသည်လူမချမ်းသာပေမဲ့စိတ်ဓတ်တော့ချမ်းသာသူဖြစ်သည့်အတွက်
အိမ်ဘေးကသစ်ပင်ကြီးပေါ်တွင်စာကလေးအိမ်ကလေးများအမြောက်အများဝယ်ကာချိတ်ဆွဲပေးထားသည်။
မနက်မိုးလင်းသည်နှင့်အဖွားယုခြံထဲကဌက်ကလေးများဆူညံစွာအော်သံများကိုကြားနေရသည်။
ထိုဌက်ကလေးများစားရန်အဖွားယုကစပါးတွဲများဝယ်ကာချိတ်ဆွဲပေးထားသည့်အပြင်
သစ်ပင်ခြေရင်းတွင်အမှိုက်များလှည်းပြီးအင်တုံးကလေးများဖြင့်ရေထည့်ကာဌက်ကလေးများ
သောက်ရန်ချထားပေးထားသည်ထို့အပြင်လေးပေလောက်မြင့်သောသစ်သားစင်ကလေးရိုက်ကာ
ထမင်းပိုဟင်းပိုများဆန်ကွဲများကိုတင်၍ဌက်များအားနေ့စဉ်ဒါနပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။
ထို့ကြောင့်အဖွားယုခြံကွက်ထဲတွင်အစာလာစားသောဌက်မျိုးစုံဖြင့်စည်ကား၍နေလေသည်။
အဖွားယုရဲ့ဌက်တွေအပေါ်ထားသောစေတနာအားဌက်တွေကလဲအဖွားယုအားကျေးဇူးတုန့်ပြန်တတ်သည်။
ကျီးသာလျှင်ဧည့်သည်လာလေ့ရှိသည်ဟုအများကယူဆထားသည့်အတိုင်းအဖွားယုအိမ်ကျီးသာလျှင်
ဧည့်သည်လာမည့်အရပ်ဘက်လှည့်၍အသံပေးတတ်သည်အဖွားယုသည်ဘယ်လိုမှတ်သားထားသည်တော့မသိပါ
ကျီးသာသည်နှင့်ဘယ်အရပ်ကဧည့်သည်ဘယ်နှစ်ယောက်လာမည်ဟုကြိုတင်သိနေတတ်သည်။
မိုးဦးကာလများတွင်ခြံထဲကဌက်တွေကြည့်ရင်းဒီနှစ်တော့မိုးကောင်းမယ်မကောင်းဘူးဟုလည်းကြိုတင်ဟောကိန်းထုတ်တတ်ပြန်သည်။
တခါတရံဌက်အော်သံကိုနားထောင်းရင်းဒီနေ့တော့သတင်းဆိုးကြားရမည်ဟုဆိုပြန်ကာ
အဖွားယုပြောသည့်အတိုင်းအမျိုုူ းများအသိများထဲကနာရေးသတင်းကြားရတတ်လေသည်။
တခါတလေတွင်လည်းသစ်ပင်ပေါ်ကစာဗူးတောင်းဌက်အသိုက်ဆောက်နေသည်ကိုစိတ်ဝင်တစားထိုင်ကြည့်နေတတ်ပြန်သည်။
အဖွားယုခြံထဲအလည်လာသောဌက်မျိူ းစုံရှိသည့်အနက်ရှားပါးဌက်အမျိူ းအစားများပင်တွေ့ရတတ်လေသည်။
တနေ့တွင့်အိမ်ဘေးသစ်ပင်မှဌက်များဆူညံစွာအော်လိုက်အိမ်ရှေ့တွင်ပျံဝဲနေလိုက်ဖြင့်
အန္တရယ်တခုခုအားတွေ့နေသည့်အလားအသိပေးသလိုယောက်ယက်ခတ်နေသည်။
ဌက်တွေရဲ့ထူးဆန်းမှု့ကြောင့်အဖွားယုမြေးကလေးဝါဝါကအပြင်ထွက်၍ကြည့်ရာအိမ်ဘေးကသစ်ပင်ကြီးပေါ်သို့
ကြီးမားသောမြွေကြီးတကောင်တက်နေသည်ကိုမြင်ရလေသည်ထို့ကြောင့်ဌက်ကလေးများက
အဖွားယုအားအသိပေးနေခြင်းအကူအညီတောင်းနေခြင်းဖြစ်ပုံရလေသည်။
ဝါဝါသည်ထိုမြွေကြီးအားမြင်သည်နှင့်ကြောက်လန့်စွာအော်လေသည်။
””အဖွားယုရေ—-အဖွားရေ—-မြွေ—မြွေ—-””’
အဖွားယုရောက်လာသောအခါထိုမြွေကြီးသည်သစ်ပင်ခွကြားအသိုက်ထဲမှဌက်ပေါက်စကလေး
များကိုစားလိုက်လေသည်ထိုအခါဌက်ကလေးများရဲ့အော်သံသည်ဆူညံစွာပို၍ကျယ်လာလေသည်။
ဌက်ကလေးများကသစ်ပင်ပေါ်ပျံဝဲကာအလန့်တကြားအော်ဟစ်နေသံကအဖွားယုရင်ကိုထိခိုက်သွားစေသည်။
ဒါနဲ့အဖွားယုကဘေးခြံကကောင်ကလေးအားမြွေကိုခြောက်လှန့်မောင်းထုတ်ရန်ခေါ်ခိုင်းလိုက်သည်။
ထိုကောင်ကလေးရောက်လာတော့မြွေအားလေးခွနှင့်လှမ်းပြစ်ကာမောင်းထုတ်လိုက်ရသည်။
””’အဖွားယု—-ကျွန်တော်ဒီမြွေကိုသတ်လိုက်ရမလား—-ဒီမြွေကသူ့အတွက်အစာကဒီမှာရှိနေတော့—-နောက်လဲလာစားနေမှာပဲ——-ဒီအနီးအနားတဝှိက်မှာတော့——-မြွေတွင်းရှိမယ်ထင်တယ်အဖွားရဲ့—–””’
အိမ်ဘေးကကောင်ကလေးပြောသောစကားကိုစိတ်ကောင်းရှိသောအဖွားယုကလက်မခံပါ
”””သားရယ်မသတ်ပါနဲ့ကွယ်—–အဖွားမေတ္တာပို့ကြည့်ပါအုံးမယ်——””’
ထိုညကအဖွားယုထူးဆန်းသောအိမ်မက်ကိုမက်နေသည်အိမ်မက်ထဲတွင်
နေ့လယ်ကသစ်ပင်ပေါ်ကဌက်ပေါက်စလေးတွေစားသွားသောမြွေကြီးသည်
အဖွားယုခြံထဲတွင်ခွေနေရာအဖွားယုကအပြင်သို့မောင်းထုတ်ရန်ပြင်လိုက်သည်နှင့်
ထိုမြွေသည်မိန်းမတစ်ယောက်အသွင်ပြောင်းသွားကာရှေးခေတ်အဝတ်အစားများစားထားကာကြွယ်ဝပုံရလေသည်။
ကိုယ်ခန္တာတွင်လဲရွှေများအပြည့်ဝတ်ဆင်ထားကာခက်ထန်သောမျက်နှာပုံစံရှိကာအဖွားယုအားပြောလိုက်သည်။
””’နေ့ခင်းကကျွန်မကိုမသတ်ခိုင်းတာကျေးဇးူတင်တယ်—–ဒါပေမဲ့ခါးမှာတော့လေးခွနဲ့ပြစ်လို့ဒဏ်ရာရသွားတယ်—-””
”””အဲဒါဆိုခြံထဲကိုနောက်ထပ်လာမနှောက်ယှက်ပါနဲ့—–ငါကဌက်ကလေးတွေကို—-အစာကြွေးပြီးကုသိုလ်ယူနေတာပါ””’
”” မနှောက်ယှက်ချင်ပါဘူး—–ဒါပေမဲ့အခြေအနေအရဖြစ်သွားတာပါ—–အမှန်တော့ဒီနေရာဟာကျွန်မနေရာပါ—ကျွန်မဒီမှာနေတာကြာပြီလေ””
””’ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ—-နောက်ကိုတော့ငါ့ဌက်ကလေးတွေမနှောက်ယှက်ပါနဲ့တော့—-ငါကငယ်စဉ်ကတည်းကမည်သူ့အသက်မျှမသတ်ခဲ့ဘူးပါဘူး——””’
အဖွားယုစကားဆုံးတာနဲ့ထိုမိန်းမသည်နဲ့မူလမြွေပုံစံပြောင်းကာအဖွားယုခြံနောက်ထဲသို့ဝင်သွားလေသည်။
နောက်ရက်တွင်ထိုမြွေကိုခြံထဲတွင်ရန်ဖန်ရန်ခါတွေ့ရပေမဲ့ဌက်များအားမစားတော့ပေ
ဆောင်းကာလတခုတွင်တော့အဖွားယုသည်အကြီးအကျယ်နေမကောင်းဖြစ်လေသည်။
အဖွားယုကအိပ်ယာထဲလဲနေပေမဲ့သ့ူ့မြေးမကလေးဝါဝါအားဌက်ကလေးများကိုမပြတ်အစာကြွေးစေသည်။
ဌက်တွေကလဲအဖွားယုနေမကောင်းသည်ကိုသိနေကြသည့်အလားအဖွားယုအိပ်ယာဘေးပြတင်းပေါက်တွင်
လာလာနားကြကာအသံပေးလိုက်တံခါးဘောင်တန်းအားနုတ်သီးဖြင့်ခေါက်လိုက်လုပ်ကာအဖွားယုကိုလာကြည့်ကြသည်။
ဒီလိုနဲ့အဖွားယုရောဂါမသက်သာ၍ဆေးရုံသို့တင်လိုက်ကြလေသည်။
ဆေးရုံပေါ်တွင်အဖွားယုသည်သေငယ်ဇောနှင့်မျောသွားလေသည် ။
ထိုအခါအဖွားယုစိတ်သည်အိမ်ကိုပြန်ရောက်သွားလေသည်။
အဖွားယုခြံထဲကိုဝင်လိုက်တော့အဖွားယုအိမ်သည်အရင်အိမ်ပုံစံမဟုတ်ပဲ
ရှေးခေတ်ခြေတံရှည်အိမ်ကြီးတစ်လုံးဖြစ်နေသည်အိမ်ကြီးသည်သစ်သားကျွန်းတိုင်လုံးကြီးများဖြင့်ဆောက်ထားကာ
ကြီးမားခန့်ထည်နေသည်အဖွားယုကတအံ့တသြဖြင့်အိမ်ထဲဝင်လိုက်သောအခါ
အိမ်ထဲတွင်ထူးဆန်းစွာအဖွားယုတခါကမြင်ခဲ့သောမြွေမှမိန်းမဖြစ်သွားသောမိန်းမနှင့်သူ့ယောက်င်္ကျားဟု
ထင်ရသောလူတစ်ယောက်တို့အကြီးအကျယ်ရန်ဖြစ်နေသည်အဖွားယုကြားရသလောက်
မြွေမိန်းမယောင်္ကျားသည်နောက်မီးလင်း၍စကားများနေခြင်းဖြစ်သည်။
စကားများရင်းဖြင့်မြွေမိန်းမအားသ့ူ့ယောင်္ကျားကလည်ပင်းညစ်ကာသတ်ပစ်လိုက်လေသည်။
သတ်ပြီးတာနဲ့အလောင်းအားခြံနောက်ဘက်တွင်တွင်းတူးကာကမန်းကတန်းမြေမြုပ်ပြစ်လိုက်သည်။
ထိုမိန်းမကိုယ်တွင်ဝတ်ထားသောရွှေများအားဒီအတိုင်းပင်မြုပ်လိုက်သည်ကိုအဖွားယုမြင်နေရသည်။
အဖွားယုကရုပ်ရှင်ကြည့်နေရသလိုဆက်ကြည့်နေရင်းမြွေမိန်းမမြုပ်ထားသောနေရာမှ
ကြီးမားသောမြွေကြီးတစ်ကောင်တိုးထွက်လာကာအိမ်ကြီးပေါ်တက်၍
သူ့ကိုသတ်သောယောင်္ကျားနှင့်မယားငယ်အားပေါက်သတ်ပြစ်လိုက်သည်။
အဖွားယုကြည့်နေစဉ်ထိုမြွေမကမိန်းမတစ်ယောက်ပုံစံဖြစ်သွားကာသူ့ဘက်သို့လှည့်လာကာအဖွားယုအား
””’ကဲပြန်တော့—–အဖွားအလူ ပြုရအုံးမှာအချိန်မရှိဘူး””
ထိုသို့ပြောလိုက်၍အဖွားယုလဲသတိရကာဆေးရုံကုတင်ပေါ်သို့ပြန်ရောက်သွားရာ
သူ့ခြေရင်းတွင်ပါးပျဉ်းထောင်နေသောမြွေကြီးအားမြင်လိုက်ရကာလန့်၍အော်လိုက်မိသည်။
”””မြွေကြီး—–မြွေကြီး””’
အဖွားယုအော်သံကြောင့်လူနာစောင့်များဝမ်းသာအားရအော်လိုက်ကြသည်။
”””အဖွားယုသတိရလာပြီဟေ့—–အဖွားမသေဘူး””’
နောက်ရက်တွင်တော့အဖွားယုထူထူထောင်ထောင်ဖြစ်လာသည်နောက်တစ်ပတ်လောက်နေရင်တော့
ဆေးရုံကဆင်းခွင့်ရမည်ဖြစ်သည်ဆေးရုံကမဆင်းခင်ညတွင်အဖွားယုဆန်းကျယ်သောအိမ်မက်မက်ပြန်သည်။
အိမ်မက်ထဲတွင်အဖွားယုခြံထဲကမြွေကြီးသည်ဆေးရုံခန်းထဲသိုဝင်လာရာအဖွားယုက
””မြွေ—မြွေ—မြွေဝင်လာတယ်”””’
ဟုအော်ကာအလန့်တကြားထထိုင်မိလေသည်ထိုမြွေကြီးသည်အဖွားယုကုတင်နားရောက်တော့
မိန်းမပုံစံဖြစ်သွားကာအဖွားယုအားအကူအညီတောင်းသည့်ဟန့်ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
””’ကျွန်မမြွေအဖြစ်ကအသတ်ခံလိုက်ရပြီ—–အဖွားဆေးရုံကဆင်းတဲ့အခါကျမအတွက်အလူလုပ်ပြီးအမျှဝေပေးပါ—-ဒါမှကျွန်မဒီဘဝကကျွတ်ရမှာ—–””
”””အဖွားမှာကလဲပိုက်စံသိပ်မရှိတော့အဆင်ပြေသလိုလေးလုပ်ပေးပါ့မယ်””’
””’ငွေအတွက်တော့မပူနဲ့အဖွားအိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါအဖွားအိမ်နောက်ခြံထဲကမရမ်းပင်ဘေး———
တထောင်လောက်နေရာကိုတူးကြည့်ပါအဲဒီမှာကျွန်မအလောင်းကကျန်ခဲ့တဲ့ရွှေတွေရှိပါတယ်——ကျွန်မကအဲဒီပစ္စည်းတွေစွဲလမ်းစိတ်ကြောင့်မြွေဖြစ်ပြီး—-
ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်စောင့်နေခဲ့ရတဲ့ဥစ္စာစောင့်မြွေပါ——
-နှစ်ပေါင်းလဲကြာခဲ့ပါပြီ———
-အရင်လူတွေနဲ့တုန်းကစိတ်ဓတ်မကောင်းလို့—–ကျွန်မပစ္စည်းတွေပေးလို့မရဘူးလေ—–အခုအဖွားကဘဝဟောင်းကကျွန်မအမတော်ခဲ့ဘူးလို့ကူညီပေးပါ——”””
”””အေးပါကွယ်—-ငါကူညီပါ့မယ်”””
အဖွားယုအိမ်မက်ကလန့်နိုးတော့သူ့မြေးကလေးဝါဝါအားနိုးကာသိချင်တာကိုမေးလိုက်သည်။
””ဝါဝါ—အဖွားဆေးရုံတက်နေတုန်းခြံထဲကမြွေကြီးများဘာဖြစ်သွားလဲ””
”””ဟုတ်တယ်အဖွား—-အဖွားဆေးရုံတက်ပြီးနောက်နေ့မှာပဲဟိုဘက်ခြံကကောင်လေးက——အဲမြွေတွေ့လို့သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့သတ်လိုက်ကြတယ်——-အဖွားစိတ်မကောင်းမှာစိုးလို့မပြောတာ——–”””
အဖွားယုလဲစိတ်မကောင်းဖြစ်ရုံကလွဲပြီးမတတ်နိုင်ပါသေခြင်းတရားကိုမိမိတောင်လက်မတင်ကလေးလွတ်ခဲ့ရသည်ပဲ
ဘယ်သူမှရှောင်လွဲ၍မလွတ်နိုင်သည့်တစ်နေ့နေ့မှာမလွဲမသွေရင်ဆိုင်ကြရမှာမဟုတ်ပါလား
အဖွားယုဆေးရုံကဆင်းတော့မြွေကြီးပြောပြသောခြံနောက်ကမရမ်းပင်နားသို့တူးကြည့်ရာ
ရှေးခတ်လက်ဝတ်လက်စားတစုံစာရ၍အဖွားယုအလွန်လူချင်နေသောလမ်းခင်းသည့်အလူ လုပ်သည်
ဘုန်းကြီးကျောင်းစာသင်တိုက်ကြီးတခုတွင်ဆွမ်းပဒေသာပင်စိုက်ထူကာဘုန်းကြီးများအားနေ့ဆွမ်းဆပ်ကပ်ကာ
မြွေကြီးအားရည်စူး၍အလူ လုပ်ကာအမျှဝေပေးလေသည်
အဖွားယုမျက်လုံးထဲရေစက်ချနေရင်း
ရေစက်ခွက်ထဲပြုံးနေသောမြွေမပုံကိုမြင်နေမိလေသည်ကောင်းရာမွန်ရာဘဝရောက်ဘို့ရောက်ရန်
အဖွားယုကပြုသမျှကုသိုလ်များအားအသိပေးကာအထပ်ထပ်ဆုတောင်းပေးနေမိသည်။
ထိုအလူ လုပ်ပြီးသည့်ညတွင်အဖွားယုအားမြွေမကကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောကာနှုတ်ဆက်သွားသည်။
နောက်တလလောက်မှာတော့အဖွားယုတစ်ယောက်နေမကောင်းဖြစ်ပြန်လေသည်။
သားနှင့်ဆွေမျိုူးးများကဆေးရုံတင်မည်ကိုလက်မခံပေသူမနေရတော့ဘူးလို့ဆိုသည်
အဖွားယုကအိပ်ယာထဲ၌ပင်တရားရှုှမှတ်ပွားများနေသည်။
အဖွားယုဆုံးမည့်မနက်ကအဖွားယုစိုက်ထားသောခြံထဲကပန်းတွေဝေနေအောင်ပွင့်ကာမွှေးပျံ့နေသည်
အဖွားယုသည်ပြတင်းပေါက်မှအပြင်သို့ကြည့်ကာပြုံးနေသည်အလွန်ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေပုံလဲရသည်။
ခြံထဲကဌက်တွေရဲ့အော်သံကလဲထူးခြားစွာဆူညံ၍နေသည်အားလုံးကတော့အဖွားယုကိုကြည့်ရသည်မှာ
အလွန်စိတ်ချမ်းသာစရာကောင်းသောခရီးတခုကိုထွက်ရမည့်အလားပျော်ရွှင်နေပုံရသည်ဟုထင်ပါသည်။
အဖွားယုကပြုံးနေရင်နှင့်ပင်နေ့လည်လောက်တွင်တော့အမှန်တကယ်ငြင်သာစွာကွယ်လွန်သွားလေသည်။
အဖွားယုဆုံသွားပေမဲ့အဖွားယုအလောင်းသည်အေးစက်တောင့်တင်းခြင်းမရှိပဲပျော့ပျောင်းနေကာ
ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့အိပ်နေသကဲ့သို့ရှိလေသည်အဖွားယုဆုံးပြီးနောက်
ထူးထူးခြားခြားအဖွားယုခြံထဲကဌက်တွေလဲတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကြသည်။
အဖွားယုဆုံးတာကျေကွဲဝမ်းနည်းနေကြလိမ့်မည်ဟုထင်ပါသည်။
ပြီး
D Moe Moe
Zawgyi Version
ဥစၥာေစာင့္ေႁမြ(စ/ဆံုး)
————————–
”” ေႁမြႀကီး—–ေႁမြ—-ေႁမြ——””’
”””အဖြားေရ—–အဖြား—-အဖြား””’
အိမ္ေဘးမွေျမးကေလးအလန႔္တၾကားေအာ္သံေၾကာင့္အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္မွအဖြားယုအေျပးအလႊားထြက္လာသည္။
””’ဟဲ့ဘာျဖစ္တာလဲ—–ဝါဝါရယ္လန႔္လိုက္တာ””’
””ဟိုမွာ—-ဟိုမွာ—-ေႁမြႀကီ””
အဖြားကဝါဝါျပေသာေနရာသို႔ၾကည့္လိုက္ရာသူတို႔အိမ္ေဘးကသစ္ပင္ႀကီးေအာက္တြင္
ႀကီးမားေသာေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္သည္ပါးပ်ဥ္းေထာင္ကာသူတို႔ေျမးအဖြားအားစိုက္ၾကည့္ေနသေယာင္
ေတြ႕ရေသာအခါအသဲမ်ားေအးကာလန႔္သြားေလသည္။ဒီေႁမြကိုသူလဲၿခံထဲမၾကာခဏျမင္မိသည္။
သို႔ေပမဲ့အဖြားယုတို႔ေျမးအဖြားကေတာ့ေႁမြျမင္တိုင္းေၾကာက္ၾကေလသည္။
””ဟဲ့ဟဲ့လာအထဲဝင္ေန—–သူ႔ဘာသာထြက္သြားလိမ့္မယ္—ငါလဲေႁမြေတာ့ေၾကာက္သား
——–အသင္ေႁမြသင့္ကိုလဲအႏၲရယ္မေပးဘူး—-ငါတို႔ကိုလဲအႏၲရယ္မျပဳပါနဲ႔——လြတ္ရာကိုသြားပါ—–””’
အဖြားယုကေႁမြကိုၾကည့္၍ေျပာလိုက္ရာေႁမြႀကီးသည္နားလည္သည့္အလားပါးပ်ဥ္းေထာင္ထားသည္ကိုခ်ကာ
ထြက္သြားေလသည္အဖြားယုကေန႔စဥ္ပရိတ္ႀကီး( ၁၁ ) သုတ္အားအစဥ္အၿမဲ႐ြတ္ေနေသာေၾကာင့္ဟုထင္ပါသည္။
အဖြားယုကငါးပါးသီလအားငယ္စဥ္ကထဲကပင္လုံေအာင္ေစာင့္ထိန္းကာသီလၿမဲသူျဖစ္သည္။
အဖြားယုသည္မုဆိုးမတစ္ဦးျဖစ္ကာသားကေလးတစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ထိုသားသည္
အိမ္ေထာင္က်ကာအစိုးရဝန္ထမ္းျဖစ္သျဖင့္နယ္တြင္တာဝန္က်ေလသည္ထိုအခါမိန္းမျဖစ္သူကလဲ
အတူလိုက္သြား၍အဖြားယုႏွင့္အေဖာ္ရေအာင္သူတို႔သမီးကေလးအားအဖြားယုႏွင့္အတူထားခဲ့ေလသည္။
အဖြားယုသည္လူမခ်မ္းသာေပမဲ့စိတ္ဓတ္ေတာ့ခ်မ္းသာသူျဖစ္သည့္အတြက္
အိမ္ေဘးကသစ္ပင္ႀကီးေပၚတြင္စာကေလးအိမ္ကေလးမ်ားအေျမာက္အမ်ားဝယ္ကာခ်ိတ္ဆြဲေပးထားသည္။
မနက္မိုးလင္းသည္ႏွင့္အဖြားယုၿခံထဲကဌက္ကေလးမ်ားဆူညံစြာေအာ္သံမ်ားကိုၾကားေနရသည္။
ထိုဌက္ကေလးမ်ားစားရန္အဖြားယုကစပါးတြဲမ်ားဝယ္ကာခ်ိတ္ဆြဲေပးထားသည့္အျပင္
သစ္ပင္ေျခရင္းတြင္အမႈိက္မ်ားလွည္းၿပီးအင္တုံးကေလးမ်ားျဖင့္ေရထည့္ကာဌက္ကေလးမ်ား
ေသာက္ရန္ခ်ထားေပးထားသည္ထို႔အျပင္ေလးေပေလာက္ျမင့္ေသာသစ္သားစင္ကေလး႐ိုက္ကာ
ထမင္းပိုဟင္းပိုမ်ားဆန္ကြဲမ်ားကိုတင္၍ဌက္မ်ားအားေန႔စဥ္ဒါနျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္အဖြားယုၿခံကြက္ထဲတြင္အစာလာစားေသာဌက္မ်ိဳးစုံျဖင့္စည္ကား၍ေနေလသည္။
အဖြားယုရဲ႕ဌက္ေတြအေပၚထားေသာေစတနာအားဌက္ေတြကလဲအဖြားယုအားေက်းဇူးတုန႔္ျပန္တတ္သည္။
က်ီးသာလွ်င္ဧည့္သည္လာေလ့ရွိသည္ဟုအမ်ားကယူဆထားသည့္အတိုင္းအဖြားယုအိမ္က်ီးသာလွ်င္
ဧည့္သည္လာမည့္အရပ္ဘက္လွည့္၍အသံေပးတတ္သည္အဖြားယုသည္ဘယ္လိုမွတ္သားထားသည္ေတာ့မသိပါ
က်ီးသာသည္ႏွင့္ဘယ္အရပ္ကဧည့္သည္ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လာမည္ဟုႀကိဳတင္သိေနတတ္သည္။
မိုးဦးကာလမ်ားတြင္ၿခံထဲကဌက္ေတြၾကည့္ရင္းဒီႏွစ္ေတာ့မိုးေကာင္းမယ္မေကာင္းဘူးဟုလည္းႀကိဳတင္ေဟာကိန္းထုတ္တတ္ျပန္သည္။
တခါတရံဌက္ေအာ္သံကိုနားေထာင္းရင္းဒီေန႔ေတာ့သတင္းဆိုးၾကားရမည္ဟုဆိုျပန္ကာ
အဖြားယုေျပာသည့္အတိုင္းအမ်ိဳုူ းမ်ားအသိမ်ားထဲကနာေရးသတင္းၾကားရတတ္ေလသည္။
တခါတေလတြင္လည္းသစ္ပင္ေပၚကစာဗူးေတာင္းဌက္အသိုက္ေဆာက္ေနသည္ကိုစိတ္ဝင္တစားထိုင္ၾကည့္ေနတတ္ျပန္သည္။
အဖြားယုၿခံထဲအလည္လာေသာဌက္မ်ိဴ းစုံရွိသည့္အနက္ရွားပါးဌက္အမ်ိဴ းအစားမ်ားပင္ေတြ႕ရတတ္ေလသည္။
တေန႔တြင့္အိမ္ေဘးသစ္ပင္မွဌက္မ်ားဆူညံစြာေအာ္လိုက္အိမ္ေရွ႕တြင္ပ်ံဝဲေနလိုက္ျဖင့္
အႏၲရယ္တခုခုအားေတြ႕ေနသည့္အလားအသိေပးသလိုေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္။
ဌက္ေတြရဲ႕ထူးဆန္းမႈ႕ေၾကာင့္အဖြားယုေျမးကေလးဝါဝါကအျပင္ထြက္၍ၾကည့္ရာအိမ္ေဘးကသစ္ပင္ႀကီးေပၚသို႔
ႀကီးမားေသာေႁမြႀကီးတေကာင္တက္ေနသည္ကိုျမင္ရေလသည္ထို႔ေၾကာင့္ဌက္ကေလးမ်ားက
အဖြားယုအားအသိေပးေနျခင္းအကူအညီေတာင္းေနျခင္းျဖစ္ပုံရေလသည္။
ဝါဝါသည္ထိုေႁမြႀကီးအားျမင္သည္ႏွင့္ေၾကာက္လန႔္စြာေအာ္ေလသည္။
””အဖြားယုေရ—-အဖြားေရ—-ေႁမြ—ေႁမြ—-””’
အဖြားယုေရာက္လာေသာအခါထိုေႁမြႀကီးသည္သစ္ပင္ခြၾကားအသိုက္ထဲမွဌက္ေပါက္စကေလး
မ်ားကိုစားလိုက္ေလသည္ထိုအခါဌက္ကေလးမ်ားရဲ႕ေအာ္သံသည္ဆူညံစြာပို၍က်ယ္လာေလသည္။
ဌက္ကေလးမ်ားကသစ္ပင္ေပၚပ်ံဝဲကာအလန႔္တၾကားေအာ္ဟစ္ေနသံကအဖြားယုရင္ကိုထိခိုက္သြားေစသည္။
ဒါနဲ႔အဖြားယုကေဘးၿခံကေကာင္ကေလးအားေႁမြကိုေျခာက္လွန႔္ေမာင္းထုတ္ရန္ေခၚခိုင္းလိုက္သည္။
ထိုေကာင္ကေလးေရာက္လာေတာ့ေႁမြအားေလးခြႏွင့္လွမ္းျပစ္ကာေမာင္းထုတ္လိုက္ရသည္။
””’အဖြားယု—-ကြၽန္ေတာ္ဒီေႁမြကိုသတ္လိုက္ရမလား—-ဒီေႁမြကသူ႔အတြက္အစာကဒီမွာရွိေနေတာ့—-ေနာက္လဲလာစားေနမွာပဲ——-ဒီအနီးအနားတဝွိက္မွာေတာ့——-ေႁမြတြင္းရွိမယ္ထင္တယ္အဖြားရဲ႕—–””’
အိမ္ေဘးကေကာင္ကေလးေျပာေသာစကားကိုစိတ္ေကာင္းရွိေသာအဖြားယုကလက္မခံပါ
”””သားရယ္မသတ္ပါနဲ႔ကြယ္—–အဖြားေမတၱာပို႔ၾကည့္ပါအုံးမယ္——””’
ထိုညကအဖြားယုထူးဆန္းေသာအိမ္မက္ကိုမက္ေနသည္အိမ္မက္ထဲတြင္
ေန႔လယ္ကသစ္ပင္ေပၚကဌက္ေပါက္စေလးေတြစားသြားေသာေႁမြႀကီးသည္
အဖြားယုၿခံထဲတြင္ေခြေနရာအဖြားယုကအျပင္သို႔ေမာင္းထုတ္ရန္ျပင္လိုက္သည္ႏွင့္
ထိုေႁမြသည္မိန္းမတစ္ေယာက္အသြင္ေျပာင္းသြားကာေရွးေခတ္အဝတ္အစားမ်ားစားထားကာႂကြယ္ဝပုံရေလသည္။
ကိုယ္ခႏၲာတြင္လဲေ႐ႊမ်ားအျပည့္ဝတ္ဆင္ထားကာခက္ထန္ေသာမ်က္ႏွာပုံစံရွိကာအဖြားယုအားေျပာလိုက္သည္။
””’ေန႔ခင္းကကြၽန္မကိုမသတ္ခိုင္းတာေက်းဇးူတင္တယ္—–ဒါေပမဲ့ခါးမွာေတာ့ေလးခြနဲ႔ျပစ္လို႔ဒဏ္ရာရသြားတယ္—-””
”””အဲဒါဆိုၿခံထဲကိုေနာက္ထပ္လာမေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔—–ငါကဌက္ကေလးေတြကို—-အစာေႂကြးၿပီးကုသိုလ္ယူေနတာပါ””’
”” မေႏွာက္ယွက္ခ်င္ပါဘူး—–ဒါေပမဲ့အေျခအေနအရျဖစ္သြားတာပါ—–အမွန္ေတာ့ဒီေနရာဟာကြၽန္မေနရာပါ—ကြၽန္မဒီမွာေနတာၾကာၿပီေလ””
””’ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ—-ေနာက္ကိုေတာ့ငါ့ဌက္ကေလးေတြမေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့—-ငါကငယ္စဥ္ကတည္းကမည္သူ႔အသက္မွ်မသတ္ခဲ့ဘူးပါဘူး——””’
အဖြားယုစကားဆုံးတာနဲ႔ထိုမိန္းမသည္နဲ႔မူလေႁမြပုံစံေျပာင္းကာအဖြားယုၿခံေနာက္ထဲသို႔ဝင္သြားေလသည္။
ေနာက္ရက္တြင္ထိုေႁမြကိုၿခံထဲတြင္ရန္ဖန္ရန္ခါေတြ႕ရေပမဲ့ဌက္မ်ားအားမစားေတာ့ေပ
ေဆာင္းကာလတခုတြင္ေတာ့အဖြားယုသည္အႀကီးအက်ယ္ေနမေကာင္းျဖစ္ေလသည္။
အဖြားယုကအိပ္ယာထဲလဲေနေပမဲ့သ့ူ႔ေျမးမကေလးဝါဝါအားဌက္ကေလးမ်ားကိုမျပတ္အစာေႂကြးေစသည္။
ဌက္ေတြကလဲအဖြားယုေနမေကာင္းသည္ကိုသိေနၾကသည့္အလားအဖြားယုအိပ္ယာေဘးျပတင္းေပါက္တြင္
လာလာနားၾကကာအသံေပးလိုက္တံခါးေဘာင္တန္းအားႏုတ္သီးျဖင့္ေခါက္လိုက္လုပ္ကာအဖြားယုကိုလာၾကည့္ၾကသည္။
ဒီလိုနဲ႔အဖြားယုေရာဂါမသက္သာ၍ေဆး႐ုံသို႔တင္လိုက္ၾကေလသည္။
ေဆး႐ုံေပၚတြင္အဖြားယုသည္ေသငယ္ေဇာႏွင့္ေမ်ာသြားေလသည္ ။
ထိုအခါအဖြားယုစိတ္သည္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္သြားေလသည္။
အဖြားယုၿခံထဲကိုဝင္လိုက္ေတာ့အဖြားယုအိမ္သည္အရင္အိမ္ပုံစံမဟုတ္ပဲ
ေရွးေခတ္ေျခတံရွည္အိမ္ႀကီးတစ္လုံးျဖစ္ေနသည္အိမ္ႀကီးသည္သစ္သားကြၽန္းတိုင္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ေဆာက္ထားကာ
ႀကီးမားခန႔္ထည္ေနသည္အဖြားယုကတအံ့တၾသျဖင့္အိမ္ထဲဝင္လိုက္ေသာအခါ
အိမ္ထဲတြင္ထူးဆန္းစြာအဖြားယုတခါကျမင္ခဲ့ေသာေႁမြမွမိန္းမျဖစ္သြားေသာမိန္းမႏွင့္သူ႔ေယာက္က်ၤားဟု
ထင္ရေသာလူတစ္ေယာက္တို႔အႀကီးအက်ယ္ရန္ျဖစ္ေနသည္အဖြားယုၾကားရသေလာက္
ေႁမြမိန္းမေယာက်ၤားသည္ေနာက္မီးလင္း၍စကားမ်ားေနျခင္းျဖစ္သည္။
စကားမ်ားရင္းျဖင့္ေႁမြမိန္းမအားသ့ူ႔ေယာက်ၤားကလည္ပင္းညစ္ကာသတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
သတ္ၿပီးတာနဲ႔အေလာင္းအားၿခံေနာက္ဘက္တြင္တြင္းတူးကာကမန္းကတန္းေျမျမဳပ္ျပစ္လိုက္သည္။
ထိုမိန္းမကိုယ္တြင္ဝတ္ထားေသာေ႐ႊမ်ားအားဒီအတိုင္းပင္ျမဳပ္လိုက္သည္ကိုအဖြားယုျမင္ေနရသည္။
အဖြားယုက႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရသလိုဆက္ၾကည့္ေနရင္းေႁမြမိန္းမျမဳပ္ထားေသာေနရာမွ
ႀကီးမားေသာေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္တိုးထြက္လာကာအိမ္ႀကီးေပၚတက္၍
သူ႔ကိုသတ္ေသာေယာက်ၤားႏွင့္မယားငယ္အားေပါက္သတ္ျပစ္လိုက္သည္။
အဖြားယုၾကည့္ေနစဥ္ထိုေႁမြမကမိန္းမတစ္ေယာက္ပုံစံျဖစ္သြားကာသူ႔ဘက္သို႔လွည့္လာကာအဖြားယုအား
””’ကဲျပန္ေတာ့—–အဖြားအလူ ျပဳရအုံးမွာအခ်ိန္မရွိဘူး””
ထိုသို႔ေျပာလိုက္၍အဖြားယုလဲသတိရကာေဆး႐ုံကုတင္ေပၚသို႔ျပန္ေရာက္သြားရာ
သူ႔ေျခရင္းတြင္ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနေသာေႁမြႀကီးအားျမင္လိုက္ရကာလန႔္၍ေအာ္လိုက္မိသည္။
”””ေႁမြႀကီး—–ေႁမြႀကီး””’
အဖြားယုေအာ္သံေၾကာင့္လူနာေစာင့္မ်ားဝမ္းသာအားရေအာ္လိုက္ၾကသည္။
”””အဖြားယုသတိရလာၿပီေဟ့—–အဖြားမေသဘူး””’
ေနာက္ရက္တြင္ေတာ့အဖြားယုထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာသည္ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနရင္ေတာ့
ေဆး႐ုံကဆင္းခြင့္ရမည္ျဖစ္သည္ေဆး႐ုံကမဆင္းခင္ညတြင္အဖြားယုဆန္းက်ယ္ေသာအိမ္မက္မက္ျပန္သည္။
အိမ္မက္ထဲတြင္အဖြားယုၿခံထဲကေႁမြႀကီးသည္ေဆး႐ုံခန္းထဲသိုဝင္လာရာအဖြားယုက
””ေႁမြ—ေႁမြ—ေႁမြဝင္လာတယ္”””’
ဟုေအာ္ကာအလန႔္တၾကားထထိုင္မိေလသည္ထိုေႁမြႀကီးသည္အဖြားယုကုတင္နားေရာက္ေတာ့
မိန္းမပုံစံျဖစ္သြားကာအဖြားယုအားအကူအညီေတာင္းသည့္ဟန႔္ျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
””’ကြၽန္မေႁမြအျဖစ္ကအသတ္ခံလိုက္ရၿပီ—–အဖြားေဆး႐ုံကဆင္းတဲ့အခါက်မအတြက္အလူလုပ္ၿပီးအမွ်ေဝေပးပါ—-ဒါမွကြၽန္မဒီဘဝကကြၽတ္ရမွာ—–””
”””အဖြားမွာကလဲပိုက္စံသိပ္မရွိေတာ့အဆင္ေျပသလိုေလးလုပ္ေပးပါ့မယ္””’
””’ေငြအတြက္ေတာ့မပူနဲ႔အဖြားအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါအဖြားအိမ္ေနာက္ၿခံထဲကမရမ္းပင္ေဘး———
တေထာင္ေလာက္ေနရာကိုတူးၾကည့္ပါအဲဒီမွာကြၽန္မအေလာင္းကက်န္ခဲ့တဲ့ေ႐ႊေတြရွိပါတယ္——ကြၽန္မကအဲဒီပစၥည္းေတြစြဲလမ္းစိတ္ေၾကာင့္ေႁမြျဖစ္ၿပီး—-
ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ေစာင့္ေနခဲ့ရတဲ့ဥစၥာေစာင့္ေႁမြပါ——
-ႏွစ္ေပါင္းလဲၾကာခဲ့ပါၿပီ———
-အရင္လူေတြနဲ႔တုန္းကစိတ္ဓတ္မေကာင္းလို႔—–ကြၽန္မပစၥည္းေတြေပးလို႔မရဘူးေလ—–အခုအဖြားကဘဝေဟာင္းကကြၽန္မအမေတာ္ခဲ့ဘူးလို႔ကူညီေပးပါ——”””
”””ေအးပါကြယ္—-ငါကူညီပါ့မယ္”””
အဖြားယုအိမ္မက္ကလန႔္ႏိုးေတာ့သူ႔ေျမးကေလးဝါဝါအားႏိုးကာသိခ်င္တာကိုေမးလိုက္သည္။
””ဝါဝါ—အဖြားေဆး႐ုံတက္ေနတုန္းၿခံထဲကေႁမြႀကီးမ်ားဘာျဖစ္သြားလဲ””
”””ဟုတ္တယ္အဖြား—-အဖြားေဆး႐ုံတက္ၿပီးေနာက္ေန႔မွာပဲဟိုဘက္ၿခံကေကာင္ေလးက——အဲေႁမြေတြ႕လို႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔သတ္လိုက္ၾကတယ္——-အဖြားစိတ္မေကာင္းမွာစိုးလို႔မေျပာတာ——–”””
အဖြားယုလဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္႐ုံကလြဲၿပီးမတတ္ႏိုင္ပါေသျခင္းတရားကိုမိမိေတာင္လက္မတင္ကေလးလြတ္ခဲ့ရသည္ပဲ
ဘယ္သူမွေရွာင္လြဲ၍မလြတ္ႏိုင္သည့္တစ္ေန႔ေန႔မွာမလြဲမေသြရင္ဆိုင္ၾကရမွာမဟုတ္ပါလား
အဖြားယုေဆး႐ုံကဆင္းေတာ့ေႁမြႀကီးေျပာျပေသာၿခံေနာက္ကမရမ္းပင္နားသို႔တူးၾကည့္ရာ
ေရွးခတ္လက္ဝတ္လက္စားတစုံစာရ၍အဖြားယုအလြန္လူခ်င္ေနေသာလမ္းခင္းသည့္အလူ လုပ္သည္
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းစာသင္တိုက္ႀကီးတခုတြင္ဆြမ္းပေဒသာပင္စိုက္ထူကာဘုန္းႀကီးမ်ားအားေန႔ဆြမ္းဆပ္ကပ္ကာ
ေႁမြႀကီးအားရည္စူး၍အလူ လုပ္ကာအမွ်ေဝေပးေလသည္
အဖြားယုမ်က္လုံးထဲေရစက္ခ်ေနရင္း
ေရစက္ခြက္ထဲၿပဳံးေနေသာေႁမြမပုံကိုျမင္ေနမိေလသည္ေကာင္းရာမြန္ရာဘဝေရာက္ဘို႔ေရာက္ရန္
အဖြားယုကျပဳသမွ်ကုသိုလ္မ်ားအားအသိေပးကာအထပ္ထပ္ဆုေတာင္းေပးေနမိသည္။
ထိုအလူ လုပ္ၿပီးသည့္ညတြင္အဖြားယုအားေႁမြမကေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာကာႏႈတ္ဆက္သြားသည္။
ေနာက္တလေလာက္မွာေတာ့အဖြားယုတစ္ေယာက္ေနမေကာင္းျဖစ္ျပန္ေလသည္။
သားႏွင့္ေဆြမ်ိဳူးးမ်ားကေဆး႐ုံတင္မည္ကိုလက္မခံေပသူမေနရေတာ့ဘူးလို႔ဆိုသည္
အဖြားယုကအိပ္ယာထဲ၌ပင္တရားရႈွမွတ္ပြားမ်ားေနသည္။
အဖြားယုဆုံးမည့္မနက္ကအဖြားယုစိုက္ထားေသာၿခံထဲကပန္းေတြေဝေနေအာင္ပြင့္ကာေမႊးပ်ံ႕ေနသည္
အဖြားယုသည္ျပတင္းေပါက္မွအျပင္သို႔ၾကည့္ကာၿပဳံးေနသည္အလြန္ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနပုံလဲရသည္။
ၿခံထဲကဌက္ေတြရဲ႕ေအာ္သံကလဲထူးျခားစြာဆူညံ၍ေနသည္အားလုံးကေတာ့အဖြားယုကိုၾကည့္ရသည္မွာ
အလြန္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းေသာခရီးတခုကိုထြက္ရမည့္အလားေပ်ာ္႐ႊင္ေနပုံရသည္ဟုထင္ပါသည္။
အဖြားယုကၿပဳံးေနရင္ႏွင့္ပင္ေန႔လည္ေလာက္တြင္ေတာ့အမွန္တကယ္ျငင္သာစြာကြယ္လြန္သြားေလသည္။
အဖြားယုဆုံသြားေပမဲ့အဖြားယုအေလာင္းသည္ေအးစက္ေတာင့္တင္းျခင္းမရွိပဲေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနကာ
ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔အိပ္ေနသကဲ့သို႔ရွိေလသည္အဖြားယုဆုံးၿပီးေနာက္
ထူးထူးျခားျခားအဖြားယုၿခံထဲကဌက္ေတြလဲတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။
အဖြားယုဆုံးတာေက်ကြဲဝမ္းနည္းေနၾကလိမ့္မည္ဟုထင္ပါသည္။
ၿပီး
D Moe Moe