“မောင်ရေခဲနှင့်နတ်မြွေရန်ငြိုး”(စ/ဆုံး)
==============================
မောင်ရေခဲတို့ ဆရာတပည့်လည်း ခြေဦးတည့်ရာသို့သွားရင်း အလွန်ချောင်ကျလှသော ရွာတစ်ရွာသို့ရောက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုရွာအမည်ကား တောင်ထိုးရွာဖြစ်ပြီးအခြားရွာများနှင့်မနီးစပ်ပေ။
ထိုရွာရှိလူများမှာ လယ်ယာလုပ်ငန်းလုပ်ကြပြီး အချို့ကထင်းခုတ်သမားများဖြစ်ကြလေသည်။ တစ်နေ့တွင် ထိုရွာမှရွာသားနှစ်ဦး တောင်ပေါ်သို့တက်ကာ ထင်းခုတ်ကြလေသည်။
” သာထူးရေ တစ်ထမ်းစာရတော့မယ် ခဏနားရအောင် ပြီးမှဆက်ပြီး ခုတ်ကြတာပေါ့ ”
” အေးအေး ငနီရေ နားရအောင်ကွာ နေမွန်းတည့်နေပြီ ထမင်းစားရအောင် ထမင်းထုပ်ဖြည်လိုက်တော့ ”
” ဟ မင်း ထမင်းထုပ်ထဲက ဆတ်သားခြောက်ကင်ကမွှေးနေတာပဲ မုဆိုးဘေကျော်ဆီကလား ”
” အေးလေကွာ တို့ရွာမှာ မုဆိုးဆိုလို့ ဘကျော်ပဲရှိတာလေကွာ စကားများမနေနဲ့ ထမင်းစားစမ်းပါ ပြီးရင် လျှိူထဲဆင်းကြည့်ရအောင် ”
” အေးပါကွာ ရော့စားစား ”
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သား စကားစဖြတ်ကာထမင်းစားကြလေသည်။ ထမင်းစားပြီး ခဏနားကာ လျှိုထဲသို့ဆင်းကြည့်ကြလေသည်။ သာထူးက
” ငနီရေ ဒီနေရာက လူတွေသိပ်မလာကြဘူး ယုန်ပေါက်တွေ ချေပေါက်တွေ အတိုင်းသားမြင်နေရတယ် ”
” ဟုတ်ပါ့ဘကျော်လည်း ဒီလျှုိထဲမဆင်းဘူးထင်တယ် သားကောင်တွေပေါလိုက်တာကွာ ”
” ဟုတ်မယ် ငနီရေ ဒီနေရာက ရွာနဲ့ဝေးတယ်လေ တောလည်းထူတယ် ရှူး တိုးတိုး အသံခဏလေးတိတ်ကြည့် ”
သာထူးက ထိုသို့ပြောကာ တစ်ခုခုကိုနားစွင့်နေသည်။ ခဏကြာမှ
” မင်းကြားလိုက်လား တစ်ခုခုလျှောဆင်းသွားတဲ့အသံကြီး ဘာလဲမသိဘူး အရှေ့ဆက်တိုးကြည့်ရအောင်…”
” ဟ ငါတော့မကြားပါဘူး မင်းနားကြားမှားတာဖြစ်မယ် ဆက်တိုးမယ်ဆိုလည်း ဆက်တိုးကြည့်ကွာ ”
ဤသို့ဖြင့် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရှေ့ဆက်တိုးကြည့်ရာ တစ်နေရာတွင် အပင်များပြောင်ရှင်းနေသော နေရာတွင် သပိတ်လုံးခန့်ရှိသော ဥကြီးများအား အမှတ်မထင်တွေ့လိုက်ရသည်။
” ဟာ ဥအကြီးကြီးတွေပဲ ဘာဥတြေလဲမသိဘူး ”
” ဟုတ်ပါ့ကွာ…တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် ဒီဥမျိုးအခုမှမြင်ဖူးတယ် လာကိုင်ကြည့်ရအောင် ”
” ဟေ့ကောင် ရမ်းသမ်းကိုင်လို့မဖြစ်ဘူး ဘာဥတွေမှန်းမသိဘူး တော်ကြာ ဒုက္ခရောက်နေလိမ့်မယ် ”
” မင်းကလည်း ကြောက်တတ်လိုက်တာ ကိုင်ပဲကိုင်ကြည့်မှာပါ ဘာလုပ်မှာမို့လဲကွာ ”
” ဒါဆိုလည်း ကိုင်ကြည့်ပေါ့ ငါလည်းကိုင်ကြည့်မယ် ”
ထိုသို့ပြောပြီး ဥတစ်လုံးစီကောက်မကြည့်လိုက်လေသည်။ ဥကြီးများမှာ ပျော့အိအိဖြစ်နေကြီးလှုပ်စိစိဖြစ်နေသဖြင့် ကိုင်ကောင်းလှသည်။
” ငနီရေ ဥကလှုပ်နေတယ်ကွ ကြည့်ပါဦး ဟာ. ကျပြီကွ ”
သာထူးကပြောရင်းဆိုရင်း လက်ထဲမှ ဥကချော်ကျသွားလေသည်။ ငနီလည်းရုတ်တရက်မို့ လန့်သွားကာ လက်ထဲမှ ဥကိုပစ္ခ် ပြီးသာအောင်လက်မှကျသွားသော ဥကို လှမ်းဖမ်းလိုက်ရာ ဥနှစ်လုံးစလုံး ကျန်ဥများပေါ်သို့ကျသွားပြီး ဥများအားလုံးကွဲသွားလေသည်။
” ဟာ မြွေဥတွေကွ မြွေပေါက်သေးသေးလေးတွေတောင်ဖြစ်နေပြီ သွားပါပြီကွာ ”
” ဟုတ်တယ် မြွေမကြီးမလာခင် အမြန်ပြန်ရအောင် လာလာ တော်ကြာဒုက္ခရောက်နေလိမ့်မယ် ”
ဥများကွဲကုန်သောကြောင့်နှစ်ယောက်လုံးလန့်သွားကြပြီး လာရာလမ်းအတိုင်းပြန်လာကာ ခုတ်လက်စထင်းများကိုစည်းပြီး ရွာသို့ပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။ မြွေဥကိစ္စကို မည်သူ့ကိုမှမပြောပဲ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆိတ်နေလေသည်။ ထိုနေ့ညတွင် ရွာအပြင်မှ မြွေတွန်သံကျယ်လောင်စွာကြားနေရပြီး မနက်လင်းခါနီးမှ ငြိမ်သက်သွားလေသည်။
တခြားလူများအဖို့ တောတောင်နှင့်နီးသောကြောင့် ြေမြွတွန်သံကြားရသည်မှာမထူးဆန်းသော်လည်း သာထူးနှင့်ငနီမှာ တစ်ညလုံးမအိပ်နိုင်ဘဲ မိုးလင်းပေါက်ထိုင်နေကြရသည်။ နေ့ဘက်များတွင်လည်း အပြင်မသွားရဲကြဘဲရှိလေသည်။
ရွာအပြင်မှ အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် ရွာကို ဒေါသတကြီးကြည့်ကာ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို မကျေမနပ်သည့်ဟန်ဖြင့်
” ငါ့ဥတြေကို ဖျက်ဆီးသွားတဲ့အတွက် နင်တို့တစ်ရွာလုံးကလူတွေ ပြန်ပေးဆပ်ရမယ် ငါ့အကြောင်းသိစေရမယ် ”
ထိုသို့ပြောကာ ရွာကိုကျောခိုင်းထွက်သွားလေသည်။ ထိုနေ့တွင် ရွာသားတစ်ဦး ထင်းခုတ်သွားရာမှပြန်မလာသဖြင့် မိသာစုမ်ားမွာ စိတ်ပူနေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ရွာသားလေးငါးယောက်ဖြင့် လိုက်ရှာရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်။ ရွာနှင့်သိပ်မဝေးသော တောစပ်တွင် အဝတ်စားအစုတ်အပြဲများနှင့်လူရိုးများကို တွေ့သွားသဖြင့်
” အမလေးသားလေးရယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေကွယ် ဘယ်လိုအဖြစ်ဆိုးမျိုးနဲ့ကြုံရတာလဲ အီးဟီးဟီးဟီး ”
မိခင်ဖြစ်သူမှရုတ်တရက် ထငိုသဖြင့် ကျန်ရွာသားများက အဝတ်စားအစုတ်အပြဲများကို ကြည့်ကာ
” ဟင် ဒါမနက္က စိန်လှဝတ်သွားတဲ့အဝတ်စားတွေပဲ ကျားနဲ့တွေ့လိုက် အကိုက်ခံရပြီး ကျားစာဖြစ်သွားပြီလားကွာ…”
” မဖြစ်နိုင်ဘူး ကျားနဲ့တွေတာဆို အခုလို အရိုးတွေတွေ့နေရမှာမဟုတ်ဘူး သွေးသံရဲရဲတွေလည်း မရှိဘူး ”
” ဒါဆို ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မလည်း အခုတော့ စိန်လှအရိုးတွေကို မြေထဲမြုပ်ရအောင် ”
ထိုသို့ပြောပြီး အရိုးစုအချို့ကိုမြေထဲမြုပ်လိုက်ကြသည်။ ရွာပြန်ရောက်သော် နာရေးအတွက်ပြင်ဆင်ကြကာ စိန်လှသေပုံသေနည်းကို အမျိုးမျိုးသုံးသပ်ကြသည်။ ဖိုးပိန်ဆိုသောလူငယ်လေးက
” ညက မြွေတွန်သံတွေကြားရတယ် ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်နေမလား ပြီးတော့ရွာအပြင်မှာ ဧရာမ မြွေရာတွေတွေ့ခဲ့ရတယ် ကျုပ်ပြောတာ ဖြစ်နိုင်မလား ”
” ဖြစ်နိုင်တယ် မြွေတွေက သူတို့သားကောင်ကိုမြိုပြီးရင် အရိုးကိုပြန်အန်ထုတ်တတ်ကြတယ်တဲ့ ”
” ဒါဆို အားလုံး ရွာအပြင်ကိုထွက်ရင် အသွားသတိအလာသတိနဲ့သွားကြဟေ့ တစ်ယောက်တည်းလည်းမသွားကြနဲ့ လေးငါးယောက်စုပြီးသွားကြ ”
ထိုသို့ပြောပြီး အခြားကိစ္စများကိုသာပြောဆိုနေကြလေသည်။ ညအချိန်ရောက်သော်ရွာအပြင်တွင် မြွေတွန်သံများ ကြားနေရသဖြင့် ဓား၊လှံ၊လေးမြှားတို့ကို ကိုင်ဆောင်ကာလူငါးယောက်မျှ ရွာအပြင်ထွက်ခဲ့ကြလေသည်။ ရွာအပြင်တွင်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်မှ ရွာဘက်သို့အစိမ်းတောက်ဆောက်မျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်နေလေသည်။
” သတိထားကြဟေ့ မြွေတွန်သံက တော်တော်ကျယ်တယ် ဧရာမမြွေကြီး ဖြစ်မယ်ထင်တယ်…”
မုဆိုးဘကျော်ဆီမှ သတိပေးစကားပြောလိုက်ပြီး မီးတုတ်များဖြင့် ဘေးဘီဝဲယာသို့အကဲခတ်နေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့မြွေတွန်သံက နီးသထက်နီးလာလေသည်။ ရွာသားများလည်း သတိဝိရိယဖြင့် ဆက်လျှောက်လာရာ မြွေတွန်သံက ရုတ်တရက် တိတ်သွားပြီး
” ဟိတ် နင်တို့ရွာကကောင်တွေ ငါ့ဥတွေဖျက်ဆီးသွားတယ် အဲ့ဒီအတွက် နင်တို့တရွာလုံးပြန်ပေးဆပ်ရမယ် ”
ရွာသားများလည်း နားမလည်ဟန်ဖြင့် ထိုမိန်းမကြီးအား အံဩတကြီးကြည့်နေကြသည်။ ထိုမိန်းမက ဆံပင်ခြေသလုံးခန့်ထိရှည်လျားပြီး မျက်နှာထားက ဒေါသအပြည့်ဖြင့် မျက်လုံးများက စိမ်းညို့ညို့ဖြင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှလေသည်။ မုဆိုးဘကျော်က
” ဒီမှာ ခင်ဗျားဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ရူးနေတာလား စောစောက မြွေတွန်သံတွေကြားနေရလို့ကျုပ်တို့ကထွက်ကြည့်တာ ခင်ဗျားအတွက်အန္တရာယ်ရှိတယ် ရွာထဲလိုက်ခဲ့ ”
“ဟားဟားဟား အဲ့ဒါငါပဲလေ နင်တို့တစ်ရွာလုံးကို သတ်မလို့ ငါလိုက်လာတာဟေ့ ”
အစိမ်းရောင်ဝမ်းဆက်ဝတ်ထားသောမိန်းမကြီးကထိုသို့ပြောပြီး ခန္ဓာကိုယ်အား တစ်ပတ်လှည့်လိုက်ရာ ဧရာမှမြွေကြီးအဖြစ်ပြောင်းသွားလေသည်။ ထို့နောက် ပါးပျဉ်းကြီးခွက်ကာ ရွာသားများအားတိုက်ခိုက်ရန်ပြင်လေသည်။ မုဆိုးဘကျော်က
” ဟာ နည်းနည်းနောနောမြွေကြီးမဟုတ်ဘူး လေးနဲ့ပစ်ကြဟေ့ ပစ်ကြ ”
ဝါရင့်မုဆိုးဘကျော်ကရွာသားများကိုသတိပေးပြီး သူကိုယ်တိုင်လက်စွဲတော် ဒူးလေးကြီးဖြင့် အလျင်အမြန်ပစ်ခတ်လေသည်။ ရွာသားများကလည်း လေးမြားဖြင့် တရစပ်ပစ်ခတ်ကြလေသည်။ သို့သော် ဧရာမမြွေကြီးအဖို့ မပြောစလောက်ပေ။ မြွေကြီးသည် ရွာသား တစ်ယောက်ချင်းစီကို ကိုက်ဖမ်းပြီး မြိုချလိုက်လေသည်။ မုဆိုးဘကျော်လည်းအခြေနေမဟန်သဖြင့် ဖနှောင့်နဲ့တင်ပါးတစ်သားတည်းကျအောင်ပြေးလေတော့သည်။ နောက်နေ့မနက်တွင်
” ရွာသူရွာသားအားလုံးစုံကြပြီလို့ထင်တယ် မနေ့ညကကိစ္စကို ဘကျော် မင်းပြောစမ်း ”
ရွာလူကြီးမှ ထိုသို့ပြောလိုက်ရာ မုဆိုးဘကျော်လည်း မနေ့ညက အရှိန်ဖြင့်အကြောက်မပြေသေးသောအသံဖြင့်
” ကျုပ်တို့ညက မြွေတွန်သံကြားလို့ လူလေးငါးယောက်စုပြီး ရွာအပြင်ထွက်ကြည့်ကြတယ် အဲ့ဒီမှာမိန်းမကြီးတစ်ယောက်က သူ့ဥတွေဖျက်ဆီးခဲ့လို့ တစ်ရွာလုံးပြန်ပေးဆပ်ရမယ်လို့ပြောတယ် ပြီးတော့ ဧရာမမြွေကြီးအဖြစ်ပြောင်းသွားပြီး ရွာသားတွေကို တိုက်ခိုက်ပြီး မြိုသွားတယ် ကျုပ်တောင်မနည်းပြေးခဲ့လို့ လွတ်လာတာ ”
ထိုသို့ရှင်းပြလိုက်ရာ သာထူးနှင့်ငနီက ဘာမှမသိဟန်ဖြင့် ခေါင်းငုံ့ကာ အသံတိတ်နေကြလေသည်။ ရွာလူကြီးက
” အဲ့ဒီမြွေဥတွေကို ဘယ်သူဖျက်ဆီးခဲ့တာလဲ မင်းတို့လုပ်လို့ တစ်ရွာလုံးအသေဆိုးနဲ့သေတော့မှာပဲ …ဟိတ် ဘယ်သူတွေဖျက်ဆီးခဲ့ကြတာလဲ ဖြေကြလေ ”
ုံ ရွာလူကြီးက ဒေါသတကြီးဖြင့်မေးသော်လည်း ဘယ်သူ့ဆီကမှ အသံမထွက်ပေ။ ရွာလူကြီးက ထပ်ဆင့်မေးလေသည်။
” ရွာသူရွာသားတွေထဲကတစ်ယောက်ယောက်ဖျက်ဆီးခဲ့ရင် အခုအချိန်မှီ ဝန်ခံပါ တောင်းပန်စရာရှိတာတောင်းပန်ရအောင်လို့ ဒီအတိုင်းနေရင် တစ်ရွာလုံးသေလိမ့်မယ် ”
” မြွေဥတွေကို ဖျက်ဆီးခဲ့တာ သာထူးနဲ့ငနီပါ မရည်ရွယ်ပဲဖြစ်သွားပေမဲ့ မြွေမကြီးက အငြိုးတေးလိုက်ပြီ တောင်းပန်နေလို့လည်း ဘာမှမထူးဘူး ”
မလှမ်းမကမ်းမှ ပိတ်ဖြူဝတ်ထားသောလူငယ်နှစ်ယောက်က ဝင်ပြောလိုက်သည်။ ရွာသူရွာသားတွေအကြည့်က ထိုလူငယ်များထံရောက်သွားလေသည်။ ရွာလူကြီးက
” မင်းတို့က ဘယ်သူတွေလဲ မင်းတို့ကို ဒီရွာမှာ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးပါဘူး ”
” ကျုပ်တို့က နယ်လှည့်ပြီးအဓိဌာန်ဝင်တယ်… ပြီးတော့ခုနှရက်သားသမီးတွေကို ကူညီကယ်တင်နေတဲ့သူတွေပါ ”
” ဒါဆို မင်းတို့ပြောတာအမှန်တွေလား သာထူးနဲ့ငနီ မြွေဥတွေကိုဖျက်ဆီးခဲ့တာ မင်းတို့ဆို အဲ့ဒါဟုတ်လား ”
ရွာလူကြီးစကားတွင် ဒေါသအသံပါနေလေသည်။ သာထူးနဲ့ငနီလည်း လိမ်ညာမနေတော့ပဲ
” ဟုတ်.. ဟုတ်ပါတယ် သူကြီး ကျုပ်တို့မရည်ရွယ်ပဲဖြစ်သွားခဲ့တာပါ အခုလိုဖြစ်မယ်မှန်းမသိလို့ပါ ”
” အေး မင်းတို့မရည်ရွယ်ပဲဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ အခုရွာသားတွေသေတာ ဘယ်နှယောက်ရှိနေပြီလဲ မင်းတို့ကွာ ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တာကို သွားပြီးကိုင်တွယ်ထိတွေ့ရတယ်လို့ ”
” ကျုပ်တို့လည်း ဥတွေကအရမ်းကြီးတာနဲ့ကိုင်ကြည့်တာပါ လက်ချော်ပြီး ပြုတ်ကျသွားတာပါ မြွေဥတွေမှန်းသိရင်မကိုင်ပါဘူး အခုက..”
” ဘာကွ မိုးကြိုးပစ်တာကို ထန်းလက်နဲ့ကာမလို့လား အခု အဲ့ကိစ္စဘယ်လိုလုပ်မလဲ မင်းတို့ကိုရွာအပြင်မှာမြွေစာကျွေးပြီးအသေခံခိုင်းရမလား ဟမ် ”
ငနီစကားမဆုံးခင် ရွာလူကြီးက ဝင်ပြီးပ်ိတ်ဟောက်လိုက်လေသည်။ ငနီနှင့်သာထူးလည်း မျက်နှာငယ်လေးတွေဖြင့်
” ကျုပ်တို့ကိုမြွေစာမကျွေးပါနဲ့ဗျာ ကျုပ်တို့တောင်းပန်ပါတယ် သူကြီးရေ မလုပ်ပါနဲ့ ”
” အဲ့လိုမှမလုပ်ရင် ငါတို့တစ်ရွာလုံးသေရလိမ့်မယ် တခြားနည်းလမ်းမရှိဘူးကွ ”
သူကြီးက ထိုသို့ပြောလိုက်ရာ လူငယ်နှစ်ယောက်ထဲမှတစ်ယောက်က
” တခြားနည်းလမ်းရှိပါတယ် တစ်ခုတော့ရှိတယ် သာထူးနဲ့ငနီကို ရာသက်ပန် သာသနာ့ဘောင်ကိုဝင်ပြီး တရားအားထုတ်ခိုင်းရမယ် ”
” မင်းတို့နာမည်က ဘယ်လိုခေါ်လဲ တခြားနည်းလမ်းဆိုတာက ဘယ်လိုနည်းလဲ ”
” ကျုပ်နာမည်ကရေခဲပါ သူ့နာမည်ကထင်ပေါ်ပါ တခြားနည်းလမ်းက ကျုပ်တို့ဘာသာပဲဖြေရှင်းလိုက်မယ် ကျုပ်ပြောတာကို လက်ခံရင်ပေါ့ ”
မောင်ရေခဲကထိုသို့ပြောလိုက်ရာ ရွာသူကြီးက သာထူးနဲ့ငနီကို ကြည့်ကာ
” သာထူးနဲ့ငနီ မင်းတို့ သာသနာ့ဘောင်ကိုဝင်ပြီးတရားအားထုတ်မှာလား အသေခံမှာလား ”
ရွာသူကြီးက ပြတ်ပြတ်သားသားမေးလိုက်ရာ သာထူးနှင့်ငနီလည်း ပြာပြာသလဲဖြင့်
” ကျုပ်တို့ မသေချင်ဘူး တရားအားထုတ်မယ် သူတို့ပြောတာကို လက်ခံလိုက်ပါ သူကြီး ”
” ကဲ ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ မောင်ရေခဲ မင်းတို့ဖြေရှင်းနိုင်တာ သေချာပါတယ်နော် ”
” သေချာပါတယ် ခင်ဗျားတို့ရွာသားတွေထဲက သတ္တိကောင်းတဲ့လူ သုံးယောက်လောက်ကို ညကျရင် ကျုပ်တို့နဲ့ထည့်ပေးပါ မျက်မြင်ဖြစ်အောင်လို့ပါ ”
” ရတယ် ညကျရင် ရွာသားသုံးယောက်ထည့်ပေးမယ် တခြားဘာလိုသေးလဲ ”
” မလိုပါဘူး လောလောဆယ်ကျုပ်တို့ကို ဇရပ်ရှိတဲ့နေရာလေး ညွှန်ပြပေးပါလား ”
” တို့ရွာမှာ ဇရပ်မရှိဘူး နားချင်ရင် ကျုပ်အိမ်မှာနားလို့ရပါတယ် ဟော ဟိုက တဲထဲမှာနားလို့ရတယ် ”
” ဒါဆိုလည်း ကျေးဇူးပါ တခြားကိစ္စမရှိတော့ရင် ရွာသားတွေကိုပြန်ခိုင်းလိုက်ပါတော့ သာထူးနဲ့ငနီကို ဒီမှာပဲနေခိုင်းလိုက်ပါ ”
” ကဲ ရွာသူရွာသားတွေပြန်လို့ရပြီ ဟိုနှစ်ကောင် မင်းတို့ကို တစ်နေကုန်ထိပ်တုံးခတ်မယ် ”
ထိုသို့ပြောပြီး ထိပ်တုံးခတ်ထားလိုက်လေသည်။ မောင်ရေခဲနှင့်ထင်ပေါ်လည်း တဲထဲဝင်ကာ နားနေလိုက်သည်။ နေ့လည်ရောက်သော်သူကြီးက စားစရာထမင်းဟင်းများကိုပို့ပေးလေသည်။ ထို့နောက် စကားစပ္ကာ
” ငါ့တူတို့က အသက်ငယ်ငယ်နဲ့ဒီလိုကိစ္စတွေဖြေရှင်းနိုင်တယ်ဆိုတော့ ကျုပ်ဖြင့် မယုံနိုင်ဘူး ”
” အတိတ်ဘဝကရေစက်ပါလို့ လာကူညီတာလို့ပဲမှတ်လိုက်ပါဗျ ကျုပ်တို့လည်း ကယ်ခွင့်ရလို့ကယ်ရတာပဲ ”
” ဒါနဲ့ ငါ့တူတို့က ဘယ်ကလာပြီး ဘယ်ကိုသွားကြမှာလဲ အချိန်ရရင် ဦးတို့ရွာမှာ ခဏလောက်ထပ်တည်းလို့ရပါတယ် ဟိုနှစ်ကောင်ကို သင်္ကန်းစည်းပေးပြီးတဲ့အထိပေါ့ ”
ရွာလူကြီးက ထိုသို့ပြောလိုက်ရာမောင် ရေခဲက တစ်စုံတစ်ခုကိုစဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက်
” ကောင်းပြီလေ.. ကျုပ်တို့ အဲ့အထိနေပေးပါ့မယ် အခုတော့ထမင်းစားပြီးရင် ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ဖို့လိုသေးတယ် ဒီညအတွက် ”
” ဟေးဟေးဟေး ဟုတ်ပါပြီ ကျုပ်အလိုက်မသိသလိုဖြစ်သွားတယ် ကဲ ကျုပ်အိမ်ပေါ်တက်လိုက်ဦးမယ် ”
သူကြီးကထိုသို့ပြောပြီး တဲထဲမှထွက်သွားလေသည်။ မောင်ရေခဲက ထင်ပေါ်အား
” ထင်ပေါ် ဒီကိစ္စကိုမင်းဘယ်လိုလုပ်မယ်လို့ စဉ်းစားထားလဲ မင်းမှာအကြံရှိလား ”
” မေတ္တာနဲ့ပြောရမှာပေါ့ မရရင်အကြမ်းနည်းသုံးရမယ်ထင်တယ် ကျွန်တော်လုပ်နိုင်ပါတယ် ”
” မင်းက ဘယ်လိုလုပ်ဖို့စဉ်းစားထားတာလဲ ”
” နဂါးမှော်အင်းကိုသုံးမယ်လေ ဒါဆိုအေးဆေးနိုင်ပါတယ် သူက နတ်မြွေမိစ္ဆာမျိုးနွယ်ကလေ အစွမ်းသတ္တိကြီးမားတယ် ”
” မဟုတ်ဘူးထင်ပေါ် နဂါးမှော်အင်းကိုမသုံးသင့်ဘူး သူ့အသက်ထိခိုက်နိုင်တယ် ငါတို့အလုပ်က တစ်ဖက်သူရဲ့အသက်ကိုသေစေလောက်အောင် မလုပ်ရဘူး ”
” ဒါဆို တခြားနည်းလမ်းသုံးမယ်လေ ဆရာ မြွေချုပ်အင်းကိုသုံးပြီး သူ့ကိုတရားချရမှာပေါ့ ”
” အင်း အဲ့လိုပဲလုပ်ရတာပေါ့ လိုအပ်တဲ့အင်းတွေ ကိုအသင့်ပြင်ထား ငါတရားထိုင်လိုက်ဦးမယ် ”
” ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ကျွန်တော် စီစဉ်ထားပါ့မယ် ”
ထင်ပေါ်က ထိုသို့ပြန်ဖြေလိုက်ရာ မောင်ရေခဲလည်း တရားထိုင်နေလိုက်သည်။ ထင်ပေါ်က လိုအပ်သည့် အင်းများကိုအဆင်သင့်ပြုလုပ်ထားလေသည်။ ညနေစောင်းတော့ ရွာသားသုံးယောက်ရောက်လာပြီး
” ဒီညကျုပ်တို့လိုက်မှာပါ ဒီကဆရာလေးတွေနဲ့ ”
” ဟုတ်ပြီ ကျွန်တော့်ဆရာ တရားထိုင်နေလို့ ခဏစောင့်ကြပါဦး အလုပ်က ညကျမှစမယ်ထင်တယ် ”
” တခြားဘာတွေလိုအပ်သေးလဲ ကျုပ်တို့ ဘာကူညီရမလဲဆရာလေး အားမနာပါနဲ့နော် ”
” ရတယ်ဗျ အခုလိုခေါ်တာကလဲ ကျွန်တော်တို့ဒီကိစ္စကိုဖြေရှင်းတယ်ဆိုတာ မျက်မြင်သက်သေအနေနဲ့ပါ ”
” ဟုတ်ပါပြီ ဒါဆို ကျုပ်တို့ အပြင်ကပဲစောင့်နေမယ် ”
ထိုသို့ပြောပြီး တဲအပြင်ထွက်သွားလေသည်။ ညနေမှောင်လာသည်နှင့်အမျှ လေကြမ်းတွေလဲတဖြည်းဖြည်းတိုက်ခတ်လာသည်။ ရေခဲလည်းတရားထိုင်ဖြုတ်လိုက်ပြီး
” ထင်ပေါ် မင်းက ရွာထောင့်လေးထောင့်ဆီမှာ အကာကွယ်အင်းကိုမြုပ်ထားပါ ပြီးတာနဲ့ရွာအလည်မှာ တန်ပြန်အင်းကို မြုပ်ထားပါ ဒီညအခြေအနေကတော်တော်ဆိုးနိုင်ခြေရှိတယ် သေချာလုပ်နော် ထင်ပေါ် အမြန်ပြီးဖို့လိုတယ် ”
” ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ကျွန်တော် သေချာလုပ်လိုက်ပါ့မယ် တခြားဘာတွေလုပ်ဖို့လိုသေးလဲ ”
” ရွာထဲကလူတွေကို အိမ်အပြင်မထွက်ဖို့မှာထားလိုက် မြွေမိစ္ဆာက အင်းတွေမြုပ်မပြီးခင်မှာ ရွာသားတွေကို ညို့ပြီးခေါ်နိုင်တယ် အခုချက်ချင်းလုပ်တော့ ”
” ဟုတ်ဆရာ ကျွန်တော် အခုပဲ အင်းလိုက်မြုပ်ရင်း ရွာသားတွေနဲ့ဆော်ဩလိုက်ပါ့မယ် ”
” ကောင်းတယ်ထင်ပေါ် ကဲအချိန်ကျပြီ အခုလုပ်တော့ ”
မောင်ရေခဲကထိုသို့ပြောလိုက်ရာ ထင်ပေါ်လည်းရွာသားများနှင့်အတူ ထွက်သွားကာ ရွာသူရွာသားများကိုအိမ်အပြင်မထွက်ဖို့ အော်ပြောရင်း ရွာထောင့်တွေမှာ အင်းမြုပ်လိုက်မြုပ်လေသည်။ ထင်ပေါ်လည်း ရွာထောင့်သုံးထောင့်တွင် အင်းမြုပ်ပြီး နောက်ဆုံးထောင့်အရောက်တွင် အရိပ်မဲမဲများက လေပေါ်မှအလျှင်အမြန်ပြေးလာလေသည်။ ထင်ပေါ်လည်း အင်းဖြင့်ပစ်လိုက်ရာ ထိုအရိပ်မဲမဲများ အနောက်သို့ပြန်ပြေးသွားလေသည်။
ထင်ပေါ်လည်အချိန်မဆွဲပဲ မြေကြီးကိုတူးကာ အင်းကိုမြုပ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အင်းနှိုးဂါထာရွတ်လိုက်ရာ အင်းမြုပ်ထားသောနေရာမှ ငွေရောင် အလင်းတန်းလေးများပေါ်ထွက်လာပြီးအခြားထောင့်ဘက်ဆီသို့သွယ်တန်းသွားလေသည်။ ထို့နောက် ရွာအလည်သို့ပြန်လာပြီး တန်ပြန်အင်းကိုမြုပ်ထားလိုက်သည်။
ထင်ပေါ်လည်းလုပ်စရာများပြီးစီးသွားသောကြောင့် ဆရာဖြစ်သူထံသို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ မောင်ရေခဲက ထင်ပေါ်အား
” အခြေအနေက တော်တော်ဆိုးမှာ လာရွာအပြင်သွားကြရအောင် မြွေတွန်သံတွေကြားနေပြီ ”
” ဟုတ် ဆရာ ရွာအပြင်သွားကြတာပေါ့ ”
ထိုသို့ပြောပြီး ငါးယောက်သား ရွာအပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လေသည်။မောင်ရေခဲက
” ရွာသားတွေက ရွာစည်းထဲမှာပဲနေပါ ကျုပ်တို့လုပ်တာကိုကြည့်နေပါ ဘာဖြစ်ဖြစ်ကြောက်ပြီးမပြေးပါနဲ့ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး ကျုပ်အာမခံပါတယ် ”
ထိုသို့ပြောပြီး အဝေးသို့လှမ်းကြည့်နေလေသည်။ မောင်ရေခဲကြည့်နေသော နေရာမှ ဧရာမ မြွေနက်ကြီးတစ်ကောင် လျှင်မြန်စွာရောက်ရှိလာပြီး မိန်းမတစ်ဦးအသွင်ပြောင်းကာ
” ဆရာက ဒီကရွာလူတွေကို ကာကွယ်ပေးနေတာသိတယ် ဒီကိစ္စကို ဆရာလေးတို့ ဝင်မပါရင်ကောင်းမယ် ”
” မဟုတ်သေးဘူး အသင်ရဲ့ဥတွေကို ရွာကလူတွေက မရည်ရွယ်ပဲကိုင်မိရင်းဖျက်ဆီးသလိုဖြစ်သွားတာ သင်မေတ္တာထားပြီး ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ် ”
” ဒီမှာဆရာ ဆရာ့ကိုရိုသေလေးစားလို့ ဒီကိစ္စမှာဝင်မပါဖို့လာသတိပေးတာ ကျွုန်ုပ် ဒီရွာကို ဒီညအပြီးဖျောက်ဖျက်ပစ်မှာ ဆရာတို့ ဝင်မပါပါနဲ့ ”
” သင့်ရဲ့ကို ကျုပ်က မေတ္တာထားပြီးခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ မေတ္တာရပ်ခံနေတာပါ သင်ကဇွတ်လုပ်ရင် ကျုပ်ကမရ ရအောင်တားရမှာပဲ သင်ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ ”
” လုံးဝခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆရာပါဝင်ပါနေရင်ဆရာ့ကိုပါသတ်ရလိမ့်မယ် ဆရာဝင်မပါချင်နဲ့ ”
ထိုမိန်းမကြီးစကားက တဖြည်းဖြည်းမာကျောလာပြီး မောင်ရေခဲကိုပင် အမိန့်ပေးနေလေသည်။ မောင်ရေခဲက
” ကျုပ်တို့က ဒီပညာကိုသင်ထားတဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ခုနှရက်သားသမီးတွေကို ကူညီကယ်တင်ဖို့ပါ ”
” ဒါဆိုလည်း ဆရာ့ကိုနောက်ဆုံးအနေနဲ့သတိပေးမယ် ဒီကိစ္စကိုဝင်မပါပါနဲ့ ဝင်ပါနေရင် ကျုန်ုပ်အဆိုးမဆိုနဲ့ ”
” ဒါဆိုလဲ သင် ရွာကိုနှောင့်ယှက်လို့ရသေးလားအရင်စမ်းကြည့်လိုက်ပါဦး ”
မောင်ရေခဲက ထိုသို့ပြောလိုက်ရာ ထိုမိန်းမကြီးလဲ မြွေပုံပြန်ပြောင်းကာ ကိုယ်ခန္ဓာအားခွေလိုက်ပြီး ပါးပျဉ်းထောင်ကာ ပါစပ်ထဲမှ အခိုးအငွေ့များဖြင့်မှုတ်လေသည်။ လေးကွက်အင်းအစွမ်းကြောင့် အခိုးအငွေ့များ ရှေ့ဆက်မသွားပဲ ရပ်တန့်နေသည်။ မြွေမကြီးလည်း စိတ်တိုကာကိုယ်ပွားများထုတ်ပြီး ရွာကို ထိုးဖောက်လေသည်။ ထင်ပေါ်မြုပ်ထားသော အင်းများမှ အလင်းတန်းများ ပေါ်လာပြီး ခြံစည်းရိုးကဲ့သို့ ရွာအား ကာရံထားလေသည်။
ကိုယ်ပွားမြွေများလည်း စည်းအတင်းထိုးဖောက်လေရာ ခေါင်းပြတ်သွားရသည်ချည်း။ ခေါင်းပြတ်သွားသောမြွေများမှာ ခေါင်းမပါပဲဆက်တိုးလေရာ စည်းနှင့်ထိသည်နှင့်ပြတ်ကျသွားကြလေသည်။ မြွေပွားများ ကုန်သွားသည်နှင့်မြွေမကြီးက ရွှီး ခနဲအော်လိုက်ရာ ဦးခေါင်းအထက်မှ အမောက်များထွက်လာလေပြီး ရွာစည်းအားမီးဖြင့်မှုတ်လေသည်။
မြွေမကြီးမှုတ်လိုက်သော မီးအရှိန်ကြောင့် ဘေးမှသစ်ပင်များ ချက်ချင်းညိုးနွမ်းခြောက်သွေ့သွားလေသည်။ သို့သော် ရွာစည်းအား မတိုးနိုင်ပေ။ မောင်ရေခဲက
” အခုလိုဆက်တိုက်နေရင် သင်ပဲထိလိုက်နာကျင်ရလိုက်မယ် ဒီစည်းတွေကပျက်မှာ မဟုတ်ဘူး..သင်လက်လျှော့လိုက်တော့…”
မောင်ရေခဲက ထိုသြိြုောလိုက်ရာ မြွေမကြီးကမောင်ရေခဲတို့အား မီးဖြင့် ရုတ်တရက်မှုတ်လေသည်။ အသင့်စောင့်နေသော ထင်ပေါ်က တန်ပြန်အင်းဖြင့် ကာထားလိုက်ရာ မြွေမကြီးမှုတ်လိုက်သောမီးများ ရှေ့ဆက်မတိုးပဲ ရပ်တန့်နေပြီး နောက်ပြန်လှည့်သွားကာ မြွေမကြီးအားပြန်ထိသွားလေသည်။ မောင်ရေခဲက
” သင်ခေါင်းမမာတော့နဲ့ သင့်ကိုကျုပ်နောက်ဆုံးပြောမယ် သင်ခွင့်လွှတ်မလား နတ်မင်းကြီးတွေထံအပ်နှံရမလား ”
” အို ဆရာ ဘယ်လိုပဲပြောပြော ကျုန်ုပ်ကလက်စားချေရလိမ့်မယ် ကျွန်ုပ်လက်မလျှော့နိုင်ဘူး ”
” ဒါဆိုလည်း သင့်အစွမ်းကိုထပ်ပြကြည့်ပါဦး ကျုပ်ခွင့်ပြုပါတယ် သင်ဘယ်လောက်ထိစွမ်းနိုင်မလဲ ”
မောင်ရေခဲက ထိုသို့ပြောလိုက်ရာ မြွေမကြီးက မောင်ရေခဲနှင့်ထင်ပေါ်ကို ရစ်ပတ်ရန်ရှေ့သို့တိုးဝင်လာလေသည်။ မောင်ရေခဲလည်း မြွေချုပ်အင်းဖြင့် ပစ်လိုက်ရာ အင်းက အပေါ်သို့ပြန်တက်သွားပြီး ရွှေရောင် အလင်းတန်းများကျလာကာ မြွေမကြီးကို ဖမ်းချုပ်လျက်သားဖြစ်ကာ လူ့အသွင်ပြောင်းသွားလေသည်။ မောင်ရေခဲက
” သင့်ကို ကျုပ်အခု နတ်မင်းကြီးတွေဆီပို့လိုက်လို့ရတယ် ဒါပေမဲ့ သင့်ကိုအပြစ်ဒဏ်တွေမခံစေချင်လို့ မေတ္တာရပ်ခံနေတာ သင်ကလက်မခံဘူး ”
” ဒီမှာဆရာ ဆရာလုပ်ချင်လိုလုပ်လို့ရတယ် ကျုန်ုပ်က ဒီရွာကို ရအောင်ဖျက်ဆီးမယ် ဟင်း ”
ထိုသို့ပြောပြီး ရွှေရောင်ကြိုးများအား အားဖြင့်ရုန်းလိုက်ရာ ရွှေရောင်ကြိုးများပြတ်တောက်သွားလေသည်။ ထို့နောက်မောင်ရေခဲတို့ထံသို့ တိုးဝင်လာပြန်လေသည်။ ဒီတစ်ခါမှာ နဂါးမင်းသမီး သီရိမာလာရောက်လာပြီး
” အံမာ… မြွေမိစ္ဆာမ သင်က ငါ့ဆရာကိုတောင်ရန်ပြုနေပါလား သင်အသက်သေဖို့ပြင်ထား ”
ထိုသို့ပြောပြီး နဂါကြီးအသွင်ပြောင်းကာ မြွေမကြီးအားတိုက်ခိုက်လေတော့သည်။ မြွေမကြီးနှင့်နဂါးမင်းသမီးမှာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း မကွာလှပေ။ ထို့ကြောင့် မြွေမကြီးက ပြန်လည်ရစ်ပတ်ပြီး နဂါးမင်းသမီးအား ပြန်လည်တိုက်ခိုက်လေသည်။
နဂါးမင်းသမီးလည်း မြွေမကြီးအား ရစ်ပတ်ထားရာမှ ကိုယ်ခန္ဓာအားဆန့်တန်းလိုက်ရာ နဂါးအကြေးခွံများကြောင့် မြွေမကြီး ဒဏ်ရာများစွာ ရရှိသွားလေသည်။ နဂါးမင်းသမီးလည်း မြွေမကြီး၏ခေါင်းကို နဂါးမီးဖြင့် မှုတ်ရန်အရွယ် ဩဇာအာဏာပြည့်နက်သောအသံတစ်ခုက
” ရပ်စမ်း သင်တို့နှစ်ယောက်လုံး ဒီလိုဆက်တိုက်နေရင် အသက်တွေပဲဆုံးရှုံးရမယ် လူ့အသွင်ပြောင်းကြစမ်း ”
အသံပိုင်ရှင်မှာ မောင်ရေခဲဖြစ်ပြီး နဂါးနှင့်မြွေလည်း လူ့အသွင်ပြောင်းသွားလိုက်ကြလေသည်။ ထို့နောက်ရေခဲက မြွေမကြီးအား
” သင်သေချာကြည့်ထားပါ သင့်ဥတွေအကောင်ပေါက်နိုင်လား မပေါက်နိုင်လား သေချာကြည့်ထားပါ ”
ထိုသို့ပြောပြီး ဘယ်လက်ဝါးအား အရှေ့သို့တိုးပြီး ဖြန့်လိုက်ရာ စက်ဝိုင်းသဏ်ဏ္ဍန်အလင်းတန်းတစ်ခုထဲမှ ရုပ်ရှင်ပြနေသလို အရာတစ်ခုအားပြနေလေသည်။ ထို့နောက် မြွေမကြီးက ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး
” ကျုန်ုပ် ဒေါသအလျှောက် လူ့အသတ်များစွာ သတ်ခဲ့မိပြီ ဆရာ့ကိုလည်းရန်လိုလဲ့မိပြီး မကြံစည်အပ်တာကိုလည်း ကြံစည်မိပြီ ကျန်ုပ်ကို နတ်မင်းကြီးတွေထံ အပ်နှ့ချင်အပ်နှံပါ ဆရာ့သေဘာပါ ”
” မိခင်မေတ္တာစိတ်ကြောင့် မှားခဲ့တာပဲ ကိစ္စတစ်ခုကိုဆောင်ရွက်တော့မည်ဆိုလျှင် ကိုယ့်မှာရှိနေတဲ့ဉာဏ်အစွမ်းနဲ့ယှဉ်ကြည့်ပါ ”
” ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ ကျုန်ုပ်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါ ”
” ကျွုန်ုပ်က ခွင့်လွှတ်ပြီးသားပါ နောက်ဆို အပြစ်အမှားတွေ မကျူးလွန်မိအောင်နေပါ အခု သင်လိုရာသွားနိုင်ပါပြီ ”
မောင်ရေခဲက ထိုသို့ပြောလိုက်ရာမြွေမကြီးလည်း မောင်ရေခဲအားအရိုအသေပေးကာ မြွေသဏ္ဍာန်ပြောင်းကာ ထိုနေရာမှထွက်ခွာသွားလေသည်။ နဂါးမင်းသမီးသီရိမာလာက
” ဆရာမို့ အဲ့လောက်အလျှော့ပေးပြီးခွင့်လွှတ်ပေးနေတာ မြွေမိစ္ဆာဆိုတာ ကတိတည်တဲ့သူမဟုတ်ဘူး ”
” အခုလို ကျုပ်ကိုလာပြီးကူညီလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သူ့ကိုအလျှော့ပေးတယ်ဆိုတာကလည်း မနာကျင်စေချင်လို့ပါ မေတ္တာသည်သာ စွမ်းအားအကြီးမားဆုံးမဟုတ်လား ”
” ဆရာ့မေတ္တာ တရားကကြီးမားလှပါတယ် ဆရာအခက်တွေ့နေမှန်း ကြားသိရလို့လာပြီးကူညီတာပါ ”
” နဂါးမင်းသမီးကိုပင်ပန်းစေခဲ့ပြီပဲ ကဲကဲ နဂါးမင်းသမီးရဲ့မောင်လေးနဲ့စကားပြောလိုက်ဦး ထင်ပေါ်ငါသွားနှင့်ပြီနော် ”
ထိုသို့ပြောပြီးမောင်ရေခဲက ရွာထဲသို့ဝင်သွားလေသည်။ ရွာသားများကလည်းမောင်ရေခဲအနောက်သို့လိုက်ပြန်သွားကြလေသည်။ နဂါးမင်းသမီးက
” မောင်လေးထင်ပေါ်တောင် ပညာအတော်စုံပြီး လူပျိုကြီးဖြစ်နေပါရော့ ချစ်သူရည်းစားတွေရနေပြီလား ”
” မမသီရိကလည်း ကျွန်တော်ကဆရာနဲ့ပဲပတ်သွားနေရတာလေ ဘယ်ကချစ်သူရည်းစားရှိရမှာလဲ ”
” ဟုတ်ပါပြီကွယ် မမကစတာပါ မောင်လေးတို့ ဒီရွာသားနှစ်ယောက်သင်္ကန်းဝတ်ပြီးတဲ့အထိ နေရမယ်မဟုတ်လား ”
” ဟုတ်တယ်မမ..ဘာလို့လဲဗျ..”
” ရော့ဒီပစ္စည်းကို ဆရာရေခဲဆီအပ်ပြီး အလှူအတန်းလုပ်ပြီး မမတို့တွေကိုလည်းအမျှဝေပေးပါ မမပြန်တော့မယ် ”
ထင်ပေါ်အား နီရဲနေသော ပတ္တမြားကိုပေးပြီးပြန်သွားလေသည်။ ထင်ပေါ်လည်း ဆရာဖြစ်သူအား ပြန်အပ်လိုက်ရာ
” ဒါအဖိုးထိုက်တဲ့ ပတ္တမြားပဲ ဒါကို မြို့မှာရောင်းပြီး အလှူလုပ်ရာမှာ ကုန်ကျမည့်အရာကိုဝယ်ရမယ် ”
” ဒါဆို ဆရာသွားရောင်းမှာလား တန်ဖိုးဘယ်လိုဖြတ်မှာလဲဆရာ ကျွန်တော်မသိလို့ပါ ”
ထင်ပေါ်ကမေးလိုက်ပေမဲ့ မောင်ရေခဲက မည်သို့မျှပြန်မဖြေပဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ တရားထိုင်နေလိုက်သည်။ နောက်နေ့မနက်မှာတော့ မောင်ရေခဲက ငွေစက္ကူ လွယ်အိတ်တစ်လုံးစာကို ရွာသားများအားပေးလိုက်လေသည်။
” ဒီရွာမှာ အလှူအကြီးအကျယ်လှူရမယ် အခြားသင်္ကန်းဝတ်ချင်သူများကိုလည်း သင်္ကန်းဝတ်ပေးမယ် ဒီငွေတွေက ကုန်ကျစရိတ်အတွက်ပါ ”
” တို့ရွာတော့ အလှူကြီးပေးနိုင်ပြီဟေ့ ”
မောင်ရေခဲ၏လှူဒါန်းပေးဝေမှူကြောင့်ရွာသူရွာသားတွေက ဝမ်းသာအားရဖြင့် ပြောကြလေသည်။ ထိုနေ့တွင် စာရင်းဇယားများလုပ်ကာ ရွာသူရွာသားအချို့ မြို့တက်ပြီး လိုအပ်သည်များဝယ်ခြမ်းကြလေသည်။ ထိုနေ့ညတွင်
” ဆရာ ဆရာရေခဲ လာပါဦး ကျုပ်အကိုဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး လာကြည့်ပေးပါဦး သူ့ကိုယ်သူလည်း တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့စောင့်နေတယ် လုပ်ပါဦး ”
ရေးကြီးသုတ်ပြာနှင့်လာပြောသော ရွာသားတစ်ဦးကြောင့်ထင်ပေါ်က တဲအပြင်ထွက်ကာ
” ကျွန်တော့်ဆရာ တရားထိုင်နေတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ”
” ဒီလိုပါ ကျုပ်အစ်ကို ညနေကတည်းက မူမမှန်ဖြစ်နေတာ စောစောက ကျုပ်အမေဘုရားရှိခိုးတော့ ထသောင်းကျန်းတော့တာပဲ ဒီရွာရဲ့အလှူကိုဖျက်မယ်လို့လဲပြောနေတယ် ”
” ဟာ ဒါဆို ဆရာ့ကိုစောင့်နေလို့မဖြစ်ဘူး ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့မယ် ခဏစောင့် ”
ထင်ပေါ်လည်း ဘုရားဦးတိုက်ကာ ဆရာဖြစ်သူကို ဦးတိုက်ပြီး စိတ်ထဲမှ ခွင့်တောင်းလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဆေးလွယ်အိတ်လွယ်ကာ
” လာသွားမယ် ဘယ်ဘက်လဲ ”
” ဒီဘက်ပါ ဆရာ အခုချိန်သွေးရဲသံရဲဖြစ်နေလောက်ပြီ ”
ထိုသို့ပြောကာ ရှေ့ကနေ အလျှင်အမြန်သွားလေသည်။ ခဏမျှလျှောက်ပြီးသော အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့တွင်ရပ်ကာ
” ဒီအိမ်ပါဆရာ အထဲမှာကြမ်းနေပြီ လာပါအထဲဝင်ဆရာ တွေ့လား ကြမ်းနေပြီ ”
ထင်ပေါ်လည်း အိမ်ကိုအရုံစိုက်ပြီးကြည့်လိုက်ရာ နှုတ်မှ တစ်စုံတစ်ခုအား ရေရွတ်လိုက်လေသည်။
” ဘီလူးမိစ္ဆာ ”
(နောက်အပိုင်းမှာ ထင်ပေါ် ဆရာဖြစ်သူမပါပဲ ဘီလူးမိစ္ဆာအား ဘယ်လိုနှိမ်နင်းပြီး အကျိုးဆက်က ဘာဖြစ်မလဲစောင့်ကြည့်ပေးပါဦးနော်။စာဖတ်သူများကိုချစ်သောခွန်း…စာမူလက်ဆောင်ပေးသောတေဇအားအထူးကျေးဇူးတင်ပါသည်။အားပေးဖတ်ရှုသူအပေါင်း ရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေ…)
# ပြီး
# ခွန်း