ငါ့ကိုခေါ်ထားပါ(စ/ဆုံး)

Unicode Version

ငါ့ကိုခေါ်ထားပါ(စ/ဆုံး)
—————————–
ပဲခူးတိုင်းအတွင်းကရွာကလေးတရွာတွင်ဦးမုန်တိုင်းဆိုသောလူမိုက်တယောက်နေသည်။
သူအသားကအညိုရောင်ထက်ကျော်ကာမဟူရာရောင်ဘက်သန်းနေသည်။

သွားခေါခေါနှင့်ရုပ်ဆိုးပေမဲ့မိန်မသုံးယောက်ရလေသည်။

သူ့တွင်အရင်မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိခဲ့ကာအရင်မိန်းမကြီးသေတော့သမီး၃ယောက်ကျန်ခဲ့၍

နောက်မိန်းမနှင့်ကွဲပြန်ကာသားနှစ်ယောက်သမီးတစ်ယောက်ရှိကျန်ခဲ့ကာ
စုစုပေါင်းသားသမီးခြောက်ယောက်ရှိသည်။

လက်ရှိသုံးယောက်မြောက်မယားအငယ်လေးကကိုယ်ဝန်နှင့်ဖြစ်သည်။

ကလေးကများတော့စီးပွာရေးကမပြေလည်မိန်းမကလဲတစ်ယောက်ပြီးတယောက်လိုချင်ပြန်တော့

ဒုခ္ခပင်လယ်ဝေနေသည်။ဒါကြောင့်ငွေအမြန်ရလွယ်သောချဲရောင်းသောအလုပ်ကိုလုပ်သည်။

ထိုခေတ်ကနှစ်လုံးထီများရောင်းပါကဖမ်းသောအချိန်ဖြစ်သည်။

ဦးမုန်တိုင်းကစာဝတ်နေရေးအတွက်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ရောင်းရသည်။

သူသည်ရွာနီးစပ်များအားစက်ဘီးတစီးနှင့်လှည့်ပတ်ကာရောင်းသည်။

သူရောင်းသောရွာများထဲမှဘဲအင်းရွာနှင့်သူ့ရွာကြားတွင်င်္သချိုင်းကုန်းတခုရှိလေသည်။

ထိုင်္သချိုင်းကုန်းကအခြောက်အလှန့်ကြမ်းသည်ဟုနံမည်ကြီးနေသည်။

သူကထိုင်္သချိုင်းနားကနေတဓူဝဖြတ်နေပေမဲ့တခါမှအျခြာက်မခံရပေ။

သူကအရက်သောက်လျှင်သွေးအလွန်ဆိုးကာတရွာလုံးအော်ဆဲတတ်ကာ

ငှက်ကြီးတောင်ဓားတလက်ကိုင်၍ရွာရိုးတရှောက်ပတ်ရမ်းတတ်သည်။

ထို့ကြောင့်ရွာထဲကလူတွေကသူ့အားလူပေလူတေသွေးဆူလွယ်သောသူဟုခေါ်ကာဝေးဝေးကရှောင်ကြသည်။

လူတွေတင်မဟုတ်ခွေးများပါသူ့အားမဟောင်ရဲပေစိတ်မထင်လျှင်မထင်သလိုလုပ်သောလူစားဖြစ်သည်။

တနေ့တွင်ဘဲအင်းရွာသို့ချဲသွားရောင်းရင်းထန်းရေသောက်နေကာညနေမမှောင်တမှောင်အချိန်မှပြန်လာသည်။

စက်ဘီးထားခဲ့ကာလမ်းရှောက်ပြန်လာခြင်းဖြစ်သည်။

ရွာနှစ်ရွာကြားကင်္သချိုင်းကုန်းနားရောက်တော့

”’ဟေ့လူ—–ဟေ့လူ—-””

သူ့အားတစ်ယောက်ယောက်ကခေါ်လိုက်သလိုအသံကြားရကာသူပတ်ရှာတော့ဘာမှမတွေ့ရပေ

ဒါနဲ့သူဆက်ရှောက်တော့နောက်ဘက်ကခြေသံကြားရပြန်ကာ

”ဟေ့လူ—-ဟေ့လူ—””

ဒီတခါသူနောက်လှည့်၍ရှာပါသော်လည့်ဘာမှမတွေ့တာကြောင့်

သူမူးမူးနဲ့တင်းသွားကာင်္သချိုင်းကုန်းဘက်လှည့်၍ပုဆိုးမကာကလော်တုတ်လိုက်လေသည်။

”’ငါ××###$$$$##××”

သူအားရအောင်ဆဲလာကာအိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။

ထိုညသန်းခေါင်အချိန်လောက်တွင်သူအိမ်မှာမွေးထားသောခွေးများရော

ရွာထဲခွေးများပါအူလိုက်ကြသည်မှာထိတ်လန့်ဖွယ်ဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံးသ့ူအိမ်ရှေ့တွင်ခွေးများတစုံတခုကိုတွေ့လို့ထိုးဟောင်နေသလိုဟောင်လိုက်အူလိုက်နှင့်

ဆူညံနေတာကြောင့်သူဓတ်မီးယူ၍ခြံထဲဆင်းကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအခါသူ့ခြံရှေ့တွင်လူရိပ်တရိပ်ကိုမြင်လိုက်၍သူအော်မေးလိုက်သည်။

”ဟေ့ဘယ်ကောင်လဲကွ—–ငါ#$$$##$””

သူအော်၍လူရိပ်သည်ပျောက်သွာသောအခါသူကလော်တုတ်ကာပြန်အိပ်လိုက်သည်။

သူမှေးကနဲအိပ်ပျော်ကာစရှိသေးသည်။အိမ်မက်လိုလိုတကယ်လိုလိုနှင့်

သူ့အိမ်ဝင်းထဲသို့ဗလကောင်းကောင်းဂင်တိုတိုကြောက်စရာကောင်းသောလူတယောက်ဝင်လာကာသူ့အား

”’ ဟေ့လူ—–ခင်ဗျားဘာလို့အခြောက်တိုက်ဆဲနေတာလဲ””’

””ခင်ဗျားကကောဘယ်သူလဲကျူုပ်ခြံထဲဘာကိစ္စခွင့်မတောင်ပဲဝင်လာတာလဲ””’

”” ””’ ငါကလဲမင်းလိုပဲလောင်းကစားသမားအရက်သမားလူမိုက်တယောက်ပေါ့ကွာ——-တနေ့မှာတခြားရွာကိုဖဲသွားရိုက်ရင်းရှုံးမဲမဲပြီးရန်းလို့——အဲရွာကလူမိုက်တွေဝိုင်းသတ်လို့သေသွားတာကွ””’

””ဒါဆိုခင်ဗျားကသရဲပေါ့——ကျူပ်အိမ်မှာကလေးတွေရှိတယ်လန့်ကုန်မယ်ခင်ဗျားသွားတော့” ‘

””’အေးသွားမှာပါငါမင်းကိုအကူအညီပေးမလို့ပါ——မင်းစီးပွားရေးလုပ်တာငါကူညီမယ်—–မင်းကငါ့ကိုမင်းဆီမှာခေါ်ထားပေး—-မင်းစီးပွားဖြစ်စေရမယ်ငါကတိပေးတယ်——-””

‘သရဲစကားကြားတော့သူစိတ်ဝင်စားသွားသည်ခုတလောအဖမ်းအဆီးများ၍သူအလုပ်မဖြစ်ပါ——-
ရဲနဲ့သူနဲ့စိမ်ပြေးတမ်းကစားနေသလိုဖြစ်နေသည်။

မကြေနပ်သူတွေကလဲရဲသွားအကြောင်းကြား၍သူသွားရောင်းမည့်ရွာနားရဲများခြေခြင်းလိမ်နေသည်။

ဒါနဲ့သရဲအားသူသွေးတိုးစမ်းလိုက်သည်။

””ခင်ဗျားကဘယ်လိုကူညီမှာတုန်း””’

””မင်းလက်ခံတယ်ဆိုရင်—-ငါကရဲကိုရှင်းမရှင်းသွားကြည့်ပေးမယ်လေ””’

””ကောင်းပြီခင်ဗျားကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲ””

””လွယ်ပါတယ်မင်းဘဲအင်းရွာသွားရင်ဖြတ်သွားရတဲ့င်္သချိုင်းကုန်းထဲက—–အကြီးဆုံးအပင်ကြီးအောက်ကိုသွား
အဲအပင်ရဲ့ညာဘက်ခြေ၁၀လှမ်းလောက်ရှောက်လိုက်ရင်
မြေကြီးကိုနဲနဲစွကြည့်——–
အဲဒီမှာငါ့လက်ဖျံရိုးတချောင်းနဲ့ခြေထောက်ရိုးတချောင်းတွေ့လိမ့်မယ်အဲဒါမင်းအိမ်ယူလာပြီး
အပင်တပင်အောက်တွင်းတူးပြီးထားပေးပါ——”””

””’အေးလေခင်ဗျားပြောသလိုသွားကြည့်ပြီးလုပ်ပေးမယ်ဘာစီးပွားမှမဖြစ်ပဲ—–ကျုပ်အဖမ်းခံရလို့ကတော့——–အမှုန့်ကြိတ်ပြီးခွေးစာကြွေးပြစ်မယ်—–””

””—-စိန်လိုက်လေခင်ဗျားအလုပ်ဖြစ်လဲကျုပ်ကိုအစာကြွေးအုံးနော်—”’

ထိုသို့သရဲနှငါ့ဦးမုန်တိုင်းအပေးအယူတည့်ကာသူလဲအိမ်မက်ကလန့်နိုးသွားလေသည်။

နောက်ရက်တွင်းဦးမုန်တိုင်းတယောက်သူ့ရွာနှင်ဘဲအင်းရွာကြားကင်္သချိုင်းကုန်းသို
ပေါက်တူးတလက်နှင့်သူ့လက်စွဲတော်ဌက်ကြီးတောင်ဓါးအားယူ၍ထွက်လာသည်။

သရဲပြောသည့်အတိုင်းင်္သချိုင်းကုန်းထဲကအကြီးဆုံးအပင်ဆီသို့သွားကာ

အပင်အောက်ရောက်တော့ညာဘက်သိုခြေ၁၀လှမ်းခန့်ရှောက်လိုက်သည်။

ထိုအခါမြေပုံတခုဘေးသို့ရောက်သွားကာထိုနေရာသိုအနဲငယ်တူးဆွလိုက်ရုံဖြင့်

သရဲပြောသောလက်ဖျံရိုးတခုနှင်ခြေထောက်ရိုးအပိုင်းအစတခုအားအလွယ်တကူတွေ့ရလေသည်။

ကြည့်ရသည်မှာအလောင်များမြုပ်ရန်ထပ်ထပ်တူးရင်းပေါ်လာပုံရလေသည်။

သူလဲအကြောက်အလန့်မရှိသူမိုထိုအရိုးများအားပလပ်စတတစ်အိပ်ထဲထည့်ကာ

င်္သချိ ုင်းမှအိမ်သို့အေးဆေးစွာပြန်လာလေသည်။

သူခြံထဲရောက်တော့ခြံနဘေးကမကျီးပင်ကြီးအောက်တွင်တွင်းခပ်တိမ်တိမ်တူးကာအရိုးများ

ထည့်၍မြုပ်ထားလိုက်သည်။သူ့ခြံထဲကခွေးများလဲမအူရဲတော့ပေ

နောက်ရက်များတွင်သရဲကသူ့ကိုဘယ်ရွာသွားရောင်းဘယ်ရွာတွင်ရဲရောက်နေသည်

အစရှိသဖြင့်ရဲသတင်းစုံစမ်းပေးသောသတင်းထောက်တယောက်ဖြစ်လာသည်။

ထိုကြောင့်သူနဲ့ရဲနဲ့တေ့လွဲလွဲနေသည်မှာအလွန်ကံကောင်းနေလေသည်။

တခါတရံလမ်းသွားရင်းမျက်စိလည်လမ်းမှားလာသောရဲများတွေ့ပါက

သရဲကကူညီ၍အမျိုးမျိုးအနှောက်အယှက်လုပ်လိုက်၍သူနဲ့ရဲများရေစက်ဆုံခွင့်မရပါ

ထိုကြောင့်ဦးမုန်တိုင်းအူစိုလာသည်။ဘဝတဆစ်ချိုးပြောင်းလဲသွားသည်။

ဦးမုန်းတိုင်းတို့မိသားစုသရဲရဲ့ကူညီမှု့နှင့်အဆင်ပြေကာစုတ်နေသောတဲကလေးအား

ပျဉ်ထောင်အိမ်အဖြစ်ြုပြင်နိုင်ခဲ့သည်မိန်းမနှင့်သားသမီးများလဲရွှေတွဲလဲငွေတွဲလဲဖြစ်ကုန်သည်။

ခြံထဲတွင်လည်းဝက်ဘဲကြက်များမွေးထားကာတဘက်တလမ်းကဝင်ငွေရအောင်စီစဉ်နိုင်ခဲ့ပြီ

တခါဘူးမှမကိုင်ဘူးသောငွေကလေးရှိလာတော့တမိသားစုလုံးစိတ်ကြီးဝင်လာသည်။

သူရဲမွေးထားသည်ကိုသ့ူ့အိမ်သားများမသိပေမဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကရိပ်မိလာသည်။

ရွာထဲအမဲသားဝက်သားပေါ်ပါကသူအပြေးအလွှားသွားဝယ်ကာမကျီးပင်တွင်ချိတ်ဆွဲပေးထားရသည်။

သ့ူ့အိမ်နီးချင်းများကညဘက်များတွင်သူ့ခြံထဲမဲမဲအရိပ်ကြီးအားမြင်ကြရသည်။

တခါတရံသူ့ခြံထဲကလေထဲရွေ့နေသောကြောက်မက်ဖွယ်သရဲတကောင်မြင်ရသည်ဟုဆိုပြန်သည်။

ဘေးခြံကကြက်များညဘက်ညဘက်ပျောက်နေသည်ကိုလဲမပြောရဲကြပေသူဒါးကြိမ်းကြိမ်းကာရမ်းမှာစိုးကြသည်။

ငွေကအရာရာကိုပြောင်းလဲစေတာကြောင့်ဦးမုန်တိုင်းစိတ်တွေပြောင်းလဲလာပြန်သည်။

ရွာထဲကမိန်းမတစ်ယောက်ကိုစိတ်ဝင်စားနေပြန်သည်။

တညသူအိပ်နေတုန်းအိမ်မက်ထဲသရဲသည်သူ့အိမ်ပေါ်သို့ခြေဆောင့်နင်းကာတက်လာသည်

””ဟေ့လူခင်ဗျားကတိမတည်ဘူးကျုပ်ကိုလဲအစာမှန်မှန်မကြွေးဘူး—-ခင်ဗျားသားကလေးတွေကလဲကျုပ်ကိုယ်ပေါ်သေးလာလာပန်းတယ်——–အဲဒါနေရာပြောင်းပေအုံး
ပြီးတော့အစားမှန်မှန်ကြွေးပါ””

ဦးမုန်တိုင်းလဲသရဲလာသတိပေးတာအလေးမထားနောက်မယားယူရန်တာဆူနေသည်။

တညတွင်ခြံထဲမှကြက်များဆူညံစွာအော်သံကြား၍ဦးမုန်တိုင်းသမီးအကြီးမသည်။

ခြံထဲဆင်း၍သွားကြည့်ရာလူမဲမဲကြီးတစ်ယောက်သည်ကြက်များဖမ်းကာအရှင်လတ်လတ်

ကိုက်စားနေတာကိုသွေးလန့်ဖွယ်မြင်လိုက်ရသည်။

”’သရဲ—-သရဲ—””

ထိုအခါအလွန်ထိတ်လန့်သွားကာအော်ကာပြေးလေသည်။

နောက်ရက်များတွင်လဲကြက်များတကောင်ပြီးတကောင်ပျေက်ရင်းမရှိသလောက်ဖြစ်သွားသည်။

ဦးမုန်တိုင်လဲအရောင်းအဝယ်မကောင်းတော့ခါပြိုင်ဘက်များပေါ်လာသည်။

ထိုအခါသရဲအားလှည့်မကြည့်အားတော့အစာကြွေးဘို့လဲမလုပ်တော့ပေ

တညတွင်ဝက်တကောင်ဆူညံစွာအော်နေပြန်သည်ဦးမုန်တိုင်းလဲခြံထဲဆင်း၍

ဝက်ခြံထဲသွားကြည့်ရာဝက်ပေါ်ခွစီးထားသောသရဲအားမြင်လေသည်။

သူလဲအလွန်ဒေါသထွက်သွားကာဓားနှင့်ပြေးခုတ်လိုက်တော့လေကိုသာခုတ်မိသွားသည်။

”’ငါ ####×××××””’

သူဒေါသဖြစ်ကာကလော်ဆဲပြန်သည်။သူဒီသရဲကိုနှိမ်နင်းမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

နောက်တနေ့မနက်စောစောတွင်တဘက်ရွာမှာနေသောသူ့အကိုဆုံးသည်သတင်းကြား၍

အပြေးအလွှားတဘက်ရွာသို့သွားလေသည်။

သူသွားတဲ့ညမှာတော့ညသန်းခေါင်လောက်တွင်အိမ်နောက်ဘေးမှအိုးသံခွက်သံများကြားရတာကြောင့်

သူ့သမီးအကြီးမသည်လန့်နိုးသွားကာမီးဖိုဆောင်သို့သွာကြည့်မိသည်။

ထိုအခါမီးဖိုဆောင်ထဲတွင်အလွန်ကြောက်စရာကောင်းသောသရဲကြီးသည်ထမင်းအိုးဟင်းအိုးများ

အားဖွင့်ကာစားနေသည်ကိုမြင်လိုက်ရတဲ့အခါငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်သည်။

”’လာကြပါအုံး—–သရဲကြီးမီးဖိုဆောင်ထဲရောက်နေလို့””’

သူ့အော်သံကြောင့်အိမ်နဘေးကလူများလာကြည့်တော့ဘာမှမတွေ့ရတော့ပေ။
သူ့သမီးကတော့မေ့လဲသွား၍မနဲနှာနပ်ယူရသည်။

နောက်ညမှာတော့သူတို့မိသားစုထမင်းစုစားနေတုန်းအိမ်အမိုးထုတ်တမ်းမှသရဲကြီးသည်ထိုင်နေကာ

သရဲလျှာကြီးသည်ရှည်ထွက်လာပြီးထမင်းဝိုင်းထဲရောက်လာသောအခါ

တအိမ်သားလုံးငယ်သံပါအောင်အော်၍ဝရုန်းသုန်းကားထပြေးကြသည်မှာ

ထမင်းဝိုင်းမှောက်ကာထမင်းဟင်းများဖွာလန်ကျဲကုန်သည်။

သူ့အိမ်သားများလဲအိမ်မှာမနေရဲတော့ပဲအမျိုးတစ်ယောက်အိမ်သွားနေကြလေသည်။

လူမရှိသောသူ့အိမ်တွင်ညဘက်၌အသံမျို ုစုံကြားနေရကာဝက်များမချိမဆန့်အော်သံလဲကြားနေသည်။

သို့ပေမဲ့တရွာလုံးကြောက်နေရ၍ဘယ်သူမှသွားမကြည့်ရဲပါ။

မနက်မိုးလင်းတော့ဝက်ခြံထဲဝက်တကောင်မှမရှိတော့ပါသွေးကွက်များသာမြင်ရလေသည်။

တဘက်ရွာသွားသောဦးမုန်တိုင်းလဲသူ့အကိုအသုဘချပြီးအိမ်ပြန်လာရာ

အိမ်ဟောင်းလောင်းနှင့်အကြောင်းစုံသိရသောကြောင့်ဒေါသအလွန်ထွက်သွားသည်။

သူမရှိတုန်းထင်တိုင်းကျဲကာသောင်းကျန်းသောသရဲအားဆဲနည်းပေါင်းစုံဖြင့်ဝေဝေဆာဆာဆဲလိုက်သည်။

””ငါ့ကိုဒါမျိုးလာမစမ်းနဲ့—–ငါအကြောင်းသိစေရမယ်””

ထိုသိုကြိမ်းဝါးကာပေါက်တူးယူ၍မကျီးပင်အောက်တူးကာသူမြုပ်ထားသော

သရဲအရိုးထုတ်အားဆွဲထုတ်ကာအမှိုက်များနှင့်ရောကာဓတ်ဆီလောင်း၍မီးရှို့လိုက်သည်။

ပတ်ဝန်းကျင်ကလူများကလဲဘာမှမပြောရဲပဲကြည့်နေကြသည်သူ့အိမ်သားများလဲအိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။

နောက်တနေ့မနက်စောစောသူဟိုဘက်ရွာအသွားလမ်းတွင်အဆိပ်ပြင်းသောမြွေတကောင်ကိုက်ကာ

သေလေသည်။သူသေပြီးနောက်မှာတော့သူ့ခြံထဲတွင်မဲမဲအရိပ်အားမြင်ကြရပြန်သည်။

ဒီတခါမဲမဲအရိပ်သည်သူ့ခြံနားကပ်ပါကထွက်၍လိုက်တတ်သောကြောင့်

အားလုံးကသို့လောသို့လောထင်နေကြသည်။

စာဖတ်ပရိတ်သတ်ကောဘယ်သူလို့ထင်ပါသလဲ

ပြီး

D MoeMoe”’

Zawgyi Version

ငါ့ကိုေခၚထားပါ(စ/ဆံုး)
—————————–
ပဲခူးတိုင္းအတြင္းက႐ြာကေလးတ႐ြာတြင္ဦးမုန္တိုင္းဆိုေသာလူမိုက္တေယာက္ေနသည္။
သူအသားကအညိဳေရာင္ထက္ေက်ာ္ကာမဟူရာေရာင္ဘက္သန္းေနသည္။

သြားေခါေခါႏွင့္႐ုပ္ဆိုးေပမဲ့မိန္မသုံးေယာက္ရေလသည္။

သူ႔တြင္အရင္မိန္းမႏွစ္ေယာက္ရွိခဲ့ကာအရင္မိန္းမႀကီးေသေတာ့သမီး၃ေယာက္က်န္ခဲ့၍

ေနာက္မိန္းမႏွင့္ကြဲျပန္ကာသားႏွစ္ေယာက္သမီးတစ္ေယာက္ရွိက်န္ခဲ့ကာ
စုစုေပါင္းသားသမီးေျခာက္ေယာက္ရွိသည္။

လက္ရွိသုံးေယာက္ေျမာက္မယားအငယ္ေလးကကိုယ္ဝန္ႏွင့္ျဖစ္သည္။

ကေလးကမ်ားေတာ့စီးပြာေရးကမေျပလည္မိန္းမကလဲတစ္ေယာက္ၿပီးတေယာက္လိုခ်င္ျပန္ေတာ့

ဒုခၡပင္လယ္ေဝေနသည္။ဒါေၾကာင့္ေငြအျမန္ရလြယ္ေသာခ်ဲေရာင္းေသာအလုပ္ကိုလုပ္သည္။

ထိုေခတ္ကႏွစ္လုံးထီမ်ားေရာင္းပါကဖမ္းေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္။

ဦးမုန္တိုင္းကစာဝတ္ေနေရးအတြက္ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ေရာင္းရသည္။

သူသည္႐ြာနီးစပ္မ်ားအားစက္ဘီးတစီးႏွင့္လွည့္ပတ္ကာေရာင္းသည္။

သူေရာင္းေသာ႐ြာမ်ားထဲမွဘဲအင္း႐ြာႏွင့္သူ႔႐ြာၾကားတြင္သၤခ်ိဳင္းကုန္းတခုရွိေလသည္။

ထိုသၤခ်ိဳင္းကုန္းကအေျခာက္အလွန႔္ၾကမ္းသည္ဟုနံမည္ႀကီးေနသည္။

သူကထိုသၤခ်ိဳင္းနားကေနတဓူဝျဖတ္ေနေပမဲ့တခါမွအ်ျခာက္မခံရေပ။

သူကအရက္ေသာက္လွ်င္ေသြးအလြန္ဆိုးကာတ႐ြာလုံးေအာ္ဆဲတတ္ကာ

ငွက္ႀကီးေတာင္ဓားတလက္ကိုင္၍႐ြာ႐ိုးတေရွာက္ပတ္ရမ္းတတ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္႐ြာထဲကလူေတြကသူ႔အားလူေပလူေတေသြးဆူလြယ္ေသာသူဟုေခၚကာေဝးေဝးကေရွာင္ၾကသည္။

လူေတြတင္မဟုတ္ေခြးမ်ားပါသူ႔အားမေဟာင္ရဲေပစိတ္မထင္လွ်င္မထင္သလိုလုပ္ေသာလူစားျဖစ္သည္။

တေန႔တြင္ဘဲအင္း႐ြာသို႔ခ်ဲသြားေရာင္းရင္းထန္းေရေသာက္ေနကာညေနမေမွာင္တေမွာင္အခ်ိန္မွျပန္လာသည္။

စက္ဘီးထားခဲ့ကာလမ္းေရွာက္ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။

႐ြာႏွစ္႐ြာၾကားကသၤခ်ိဳင္းကုန္းနားေရာက္ေတာ့

”’ေဟ့လူ—–ေဟ့လူ—-””

သူ႔အားတစ္ေယာက္ေယာက္ကေခၚလိုက္သလိုအသံၾကားရကာသူပတ္ရွာေတာ့ဘာမွမေတြ႕ရေပ

ဒါနဲ႔သူဆက္ေရွာက္ေတာ့ေနာက္ဘက္ကေျခသံၾကားရျပန္ကာ

”ေဟ့လူ—-ေဟ့လူ—””

ဒီတခါသူေနာက္လွည့္၍ရွာပါေသာ္လည့္ဘာမွမေတြ႕တာေၾကာင့္

သူမူးမူးနဲ႔တင္းသြားကာသၤခ်ိဳင္းကုန္းဘက္လွည့္၍ပုဆိုးမကာကေလာ္တုတ္လိုက္ေလသည္။

”’ငါ××###$$$$##××”

သူအားရေအာင္ဆဲလာကာအိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။

ထိုညသန္းေခါင္အခ်ိန္ေလာက္တြင္သူအိမ္မွာေမြးထားေသာေခြးမ်ားေရာ

႐ြာထဲေခြးမ်ားပါအူလိုက္ၾကသည္မွာထိတ္လန႔္ဖြယ္ျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆုံးသ့ူအိမ္ေရွ႕တြင္ေခြးမ်ားတစုံတခုကိုေတြ႕လို႔ထိုးေဟာင္ေနသလိုေဟာင္လိုက္အူလိုက္ႏွင့္

ဆူညံေနတာေၾကာင့္သူဓတ္မီးယူ၍ၿခံထဲဆင္းၾကည့္လိုက္သည္။

ထိုအခါသူ႔ၿခံေရွ႕တြင္လူရိပ္တရိပ္ကိုျမင္လိုက္၍သူေအာ္ေမးလိုက္သည္။

”ေဟ့ဘယ္ေကာင္လဲကြ—–ငါ#$$$##$””

သူေအာ္၍လူရိပ္သည္ေပ်ာက္သြာေသာအခါသူကေလာ္တုတ္ကာျပန္အိပ္လိုက္သည္။

သူေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္ကာစရွိေသးသည္။အိမ္မက္လိုလိုတကယ္လိုလိုႏွင့္

သူ႔အိမ္ဝင္းထဲသို႔ဗလေကာင္းေကာင္းဂင္တိုတိုေၾကာက္စရာေကာင္းေသာလူတေယာက္ဝင္လာကာသူ႔အား

”’ ေဟ့လူ—–ခင္ဗ်ားဘာလို႔အေျခာက္တိုက္ဆဲေနတာလဲ””’

””ခင္ဗ်ားကေကာဘယ္သူလဲက်ဴုပ္ၿခံထဲဘာကိစၥခြင့္မေတာင္ပဲဝင္လာတာလဲ””’

”” ””’ ငါကလဲမင္းလိုပဲေလာင္းကစားသမားအရက္သမားလူမိုက္တေယာက္ေပါ့ကြာ——-တေန႔မွာတျခား႐ြာကိုဖဲသြား႐ိုက္ရင္းရႈံးမဲမဲၿပီးရန္းလို႔——အဲ႐ြာကလူမိုက္ေတြဝိုင္းသတ္လို႔ေသသြားတာကြ””’

””ဒါဆိုခင္ဗ်ားကသရဲေပါ့——က်ဴပ္အိမ္မွာကေလးေတြရွိတယ္လန႔္ကုန္မယ္ခင္ဗ်ားသြားေတာ့” ‘

””’ေအးသြားမွာပါငါမင္းကိုအကူအညီေပးမလို႔ပါ——မင္းစီးပြားေရးလုပ္တာငါကူညီမယ္—–မင္းကငါ့ကိုမင္းဆီမွာေခၚထားေပး—-မင္းစီးပြားျဖစ္ေစရမယ္ငါကတိေပးတယ္——-””

‘သရဲစကားၾကားေတာ့သူစိတ္ဝင္စားသြားသည္ခုတေလာအဖမ္းအဆီးမ်ား၍သူအလုပ္မျဖစ္ပါ——-
ရဲနဲ႔သူနဲ႔စိမ္ေျပးတမ္းကစားေနသလိုျဖစ္ေနသည္။

မေၾကနပ္သူေတြကလဲရဲသြားအေၾကာင္းၾကား၍သူသြားေရာင္းမည့္႐ြာနားရဲမ်ားေျချခင္းလိမ္ေနသည္။

ဒါနဲ႔သရဲအားသူေသြးတိုးစမ္းလိုက္သည္။

””ခင္ဗ်ားကဘယ္လိုကူညီမွာတုန္း””’

””မင္းလက္ခံတယ္ဆိုရင္—-ငါကရဲကိုရွင္းမရွင္းသြားၾကည့္ေပးမယ္ေလ””’

””ေကာင္းၿပီခင္ဗ်ားကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲ””

””လြယ္ပါတယ္မင္းဘဲအင္း႐ြာသြားရင္ျဖတ္သြားရတဲ့သၤခ်ိဳင္းကုန္းထဲက—–အႀကီးဆုံးအပင္ႀကီးေအာက္ကိုသြား
အဲအပင္ရဲ႕ညာဘက္ေျခ၁၀လွမ္းေလာက္ေရွာက္လိုက္ရင္
ေျမႀကီးကိုနဲနဲစြၾကည့္——–
အဲဒီမွာငါ့လက္ဖ်ံ႐ိုးတေခ်ာင္းနဲ႔ေျခေထာက္႐ိုးတေခ်ာင္းေတြ႕လိမ့္မယ္အဲဒါမင္းအိမ္ယူလာၿပီး
အပင္တပင္ေအာက္တြင္းတူးၿပီးထားေပးပါ——”””

””’ေအးေလခင္ဗ်ားေျပာသလိုသြားၾကည့္ၿပီးလုပ္ေပးမယ္ဘာစီးပြားမွမျဖစ္ပဲ—–က်ဳပ္အဖမ္းခံရလို႔ကေတာ့——–အမႈန႔္ႀကိတ္ၿပီးေခြးစာေႂကြးျပစ္မယ္—–””

””—-စိန္လိုက္ေလခင္ဗ်ားအလုပ္ျဖစ္လဲက်ဳပ္ကိုအစာေႂကြးအုံးေနာ္—”’

ထိုသို႔သရဲႏွငါ့ဦးမုန္တိုင္းအေပးအယူတည့္ကာသူလဲအိမ္မက္ကလန႔္ႏိုးသြားေလသည္။

ေနာက္ရက္တြင္းဦးမုန္တိုင္းတေယာက္သူ႔႐ြာႏွင္ဘဲအင္း႐ြာၾကားကသၤခ်ိဳင္းကုန္းသို
ေပါက္တူးတလက္ႏွင့္သူ႔လက္စြဲေတာ္ဌက္ႀကီးေတာင္ဓါးအားယူ၍ထြက္လာသည္။

သရဲေျပာသည့္အတိုင္းသၤခ်ိဳင္းကုန္းထဲကအႀကီးဆုံးအပင္ဆီသို႔သြားကာ

အပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ညာဘက္သိုေျခ၁၀လွမ္းခန႔္ေရွာက္လိုက္သည္။

ထိုအခါေျမပုံတခုေဘးသို႔ေရာက္သြားကာထိုေနရာသိုအနဲငယ္တူးဆြလိုက္႐ုံျဖင့္

သရဲေျပာေသာလက္ဖ်ံ႐ိုးတခုႏွင္ေျခေထာက္႐ိုးအပိုင္းအစတခုအားအလြယ္တကူေတြ႕ရေလသည္။

ၾကည့္ရသည္မွာအေလာင္မ်ားျမဳပ္ရန္ထပ္ထပ္တူးရင္းေပၚလာပုံရေလသည္။

သူလဲအေၾကာက္အလန႔္မရွိသူမိုထိုအ႐ိုးမ်ားအားပလပ္စတတစ္အိပ္ထဲထည့္ကာ

သၤခ်ိ ုင္းမွအိမ္သို႔ေအးေဆးစြာျပန္လာေလသည္။

သူၿခံထဲေရာက္ေတာ့ၿခံနေဘးကမက်ီးပင္ႀကီးေအာက္တြင္တြင္းခပ္တိမ္တိမ္တူးကာအ႐ိုးမ်ား

ထည့္၍ျမဳပ္ထားလိုက္သည္။သူ႔ၿခံထဲကေခြးမ်ားလဲမအူရဲေတာ့ေပ

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္သရဲကသူ႔ကိုဘယ္႐ြာသြားေရာင္းဘယ္႐ြာတြင္ရဲေရာက္ေနသည္

အစရွိသျဖင့္ရဲသတင္းစုံစမ္းေပးေသာသတင္းေထာက္တေယာက္ျဖစ္လာသည္။

ထိုေၾကာင့္သူနဲ႔ရဲနဲ႔ေတ့လြဲလြဲေနသည္မွာအလြန္ကံေကာင္းေနေလသည္။

တခါတရံလမ္းသြားရင္းမ်က္စိလည္လမ္းမွားလာေသာရဲမ်ားေတြ႕ပါက

သရဲကကူညီ၍အမ်ိဳးမ်ိဳးအေႏွာက္အယွက္လုပ္လိုက္၍သူနဲ႔ရဲမ်ားေရစက္ဆုံခြင့္မရပါ

ထိုေၾကာင့္ဦးမုန္တိုင္းအူစိုလာသည္။ဘဝတဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲသြားသည္။

ဦးမုန္းတိုင္းတို႔မိသားစုသရဲရဲ႕ကူညီမႈ႕ႏွင့္အဆင္ေျပကာစုတ္ေနေသာတဲကေလးအား

ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္အျဖစ္ျုျပင္ႏိုင္ခဲ့သည္မိန္းမႏွင့္သားသမီးမ်ားလဲေ႐ႊတြဲလဲေငြတြဲလဲျဖစ္ကုန္သည္။

ၿခံထဲတြင္လည္းဝက္ဘဲၾကက္မ်ားေမြးထားကာတဘက္တလမ္းကဝင္ေငြရေအာင္စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ

တခါဘူးမွမကိုင္ဘူးေသာေငြကေလးရွိလာေတာ့တမိသားစုလုံးစိတ္ႀကီးဝင္လာသည္။

သူရဲေမြးထားသည္ကိုသ့ူ႔အိမ္သားမ်ားမသိေပမဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကရိပ္မိလာသည္။

႐ြာထဲအမဲသားဝက္သားေပၚပါကသူအေျပးအလႊားသြားဝယ္ကာမက်ီးပင္တြင္ခ်ိတ္ဆြဲေပးထားရသည္။

သ့ူ႔အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကညဘက္မ်ားတြင္သူ႔ၿခံထဲမဲမဲအရိပ္ႀကီးအားျမင္ၾကရသည္။

တခါတရံသူ႔ၿခံထဲကေလထဲေ႐ြ႕ေနေသာေၾကာက္မက္ဖြယ္သရဲတေကာင္ျမင္ရသည္ဟုဆိုျပန္သည္။

ေဘးၿခံကၾကက္မ်ားညဘက္ညဘက္ေပ်ာက္ေနသည္ကိုလဲမေျပာရဲၾကေပသူဒါးႀကိမ္းႀကိမ္းကာရမ္းမွာစိုးၾကသည္။

ေငြကအရာရာကိုေျပာင္းလဲေစတာေၾကာင့္ဦးမုန္တိုင္းစိတ္ေတြေျပာင္းလဲလာျပန္သည္။

႐ြာထဲကမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုစိတ္ဝင္စားေနျပန္သည္။

တညသူအိပ္ေနတုန္းအိမ္မက္ထဲသရဲသည္သူ႔အိမ္ေပၚသို႔ေျခေဆာင့္နင္းကာတက္လာသည္

””ေဟ့လူခင္ဗ်ားကတိမတည္ဘူးက်ဳပ္ကိုလဲအစာမွန္မွန္မေႂကြးဘူး—-ခင္ဗ်ားသားကေလးေတြကလဲက်ဳပ္ကိုယ္ေပၚေသးလာလာပန္းတယ္——–အဲဒါေနရာေျပာင္းေပအုံး
ၿပီးေတာ့အစားမွန္မွန္ေႂကြးပါ””

ဦးမုန္တိုင္းလဲသရဲလာသတိေပးတာအေလးမထားေနာက္မယားယူရန္တာဆူေနသည္။

တညတြင္ၿခံထဲမွၾကက္မ်ားဆူညံစြာေအာ္သံၾကား၍ဦးမုန္တိုင္းသမီးအႀကီးမသည္။

ၿခံထဲဆင္း၍သြားၾကည့္ရာလူမဲမဲႀကီးတစ္ေယာက္သည္ၾကက္မ်ားဖမ္းကာအရွင္လတ္လတ္

ကိုက္စားေနတာကိုေသြးလန႔္ဖြယ္ျမင္လိုက္ရသည္။

”’သရဲ—-သရဲ—””

ထိုအခါအလြန္ထိတ္လန႔္သြားကာေအာ္ကာေျပးေလသည္။

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္လဲၾကက္မ်ားတေကာင္ၿပီးတေကာင္ေပ်က္ရင္းမရွိသေလာက္ျဖစ္သြားသည္။

ဦးမုန္တိုင္လဲအေရာင္းအဝယ္မေကာင္းေတာ့ခါၿပိဳင္ဘက္မ်ားေပၚလာသည္။

ထိုအခါသရဲအားလွည့္မၾကည့္အားေတာ့အစာေႂကြးဘို႔လဲမလုပ္ေတာ့ေပ

တညတြင္ဝက္တေကာင္ဆူညံစြာေအာ္ေနျပန္သည္ဦးမုန္တိုင္းလဲၿခံထဲဆင္း၍

ဝက္ၿခံထဲသြားၾကည့္ရာဝက္ေပၚခြစီးထားေသာသရဲအားျမင္ေလသည္။

သူလဲအလြန္ေဒါသထြက္သြားကာဓားႏွင့္ေျပးခုတ္လိုက္ေတာ့ေလကိုသာခုတ္မိသြားသည္။

”’ငါ ####×××××””’

သူေဒါသျဖစ္ကာကေလာ္ဆဲျပန္သည္။သူဒီသရဲကိုႏွိမ္နင္းမည္ဟုဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

ေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာတြင္တဘက္႐ြာမွာေနေသာသူ႔အကိုဆုံးသည္သတင္းၾကား၍

အေျပးအလႊားတဘက္႐ြာသို႔သြားေလသည္။

သူသြားတဲ့ညမွာေတာ့ညသန္းေခါင္ေလာက္တြင္အိမ္ေနာက္ေဘးမွအိုးသံခြက္သံမ်ားၾကားရတာေၾကာင့္

သူ႔သမီးအႀကီးမသည္လန႔္ႏိုးသြားကာမီးဖိုေဆာင္သို႔သြာၾကည့္မိသည္။

ထိုအခါမီးဖိုေဆာင္ထဲတြင္အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာသရဲႀကီးသည္ထမင္းအိုးဟင္းအိုးမ်ား

အားဖြင့္ကာစားေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခါငယ္သံပါေအာင္ေအာ္လိုက္သည္။

”’လာၾကပါအုံး—–သရဲႀကီးမီးဖိုေဆာင္ထဲေရာက္ေနလို႔””’

သူ႔ေအာ္သံေၾကာင့္အိမ္နေဘးကလူမ်ားလာၾကည့္ေတာ့ဘာမွမေတြ႕ရေတာ့ေပ။
သူ႔သမီးကေတာ့ေမ့လဲသြား၍မနဲႏွာနပ္ယူရသည္။

ေနာက္ညမွာေတာ့သူတို႔မိသားစုထမင္းစုစားေနတုန္းအိမ္အမိုးထုတ္တမ္းမွသရဲႀကီးသည္ထိုင္ေနကာ

သရဲလွ်ာႀကီးသည္ရွည္ထြက္လာၿပီးထမင္းဝိုင္းထဲေရာက္လာေသာအခါ

တအိမ္သားလုံးငယ္သံပါေအာင္ေအာ္၍ဝ႐ုန္းသုန္းကားထေျပးၾကသည္မွာ

ထမင္းဝိုင္းေမွာက္ကာထမင္းဟင္းမ်ားဖြာလန္က်ဲကုန္သည္။

သူ႔အိမ္သားမ်ားလဲအိမ္မွာမေနရဲေတာ့ပဲအမ်ိဳးတစ္ေယာက္အိမ္သြားေနၾကေလသည္။

လူမရွိေသာသူ႔အိမ္တြင္ညဘက္၌အသံမ်ိဳ ုစုံၾကားေနရကာဝက္မ်ားမခ်ိမဆန႔္ေအာ္သံလဲၾကားေနသည္။

သို႔ေပမဲ့တ႐ြာလုံးေၾကာက္ေနရ၍ဘယ္သူမွသြားမၾကည့္ရဲပါ။

မနက္မိုးလင္းေတာ့ဝက္ၿခံထဲဝက္တေကာင္မွမရွိေတာ့ပါေသြးကြက္မ်ားသာျမင္ရေလသည္။

တဘက္႐ြာသြားေသာဦးမုန္တိုင္းလဲသူ႔အကိုအသုဘခ်ၿပီးအိမ္ျပန္လာရာ

အိမ္ေဟာင္းေလာင္းႏွင့္အေၾကာင္းစုံသိရေသာေၾကာင့္ေဒါသအလြန္ထြက္သြားသည္။

သူမရွိတုန္းထင္တိုင္းက်ဲကာေသာင္းက်န္းေသာသရဲအားဆဲနည္းေပါင္းစုံျဖင့္ေဝေဝဆာဆာဆဲလိုက္သည္။

””ငါ့ကိုဒါမ်ိဳးလာမစမ္းနဲ႔—–ငါအေၾကာင္းသိေစရမယ္””

ထိုသိုႀကိမ္းဝါးကာေပါက္တူးယူ၍မက်ီးပင္ေအာက္တူးကာသူျမဳပ္ထားေသာ

သရဲအ႐ိုးထုတ္အားဆြဲထုတ္ကာအမႈိက္မ်ားႏွင့္ေရာကာဓတ္ဆီေလာင္း၍မီးရႈိ႕လိုက္သည္။

ပတ္ဝန္းက်င္ကလူမ်ားကလဲဘာမွမေျပာရဲပဲၾကည့္ေနၾကသည္သူ႔အိမ္သားမ်ားလဲအိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။

ေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာသူဟိုဘက္႐ြာအသြားလမ္းတြင္အဆိပ္ျပင္းေသာေႁမြတေကာင္ကိုက္ကာ

ေသေလသည္။သူေသၿပီးေနာက္မွာေတာ့သူ႔ၿခံထဲတြင္မဲမဲအရိပ္အားျမင္ၾကရျပန္သည္။

ဒီတခါမဲမဲအရိပ္သည္သူ႔ၿခံနားကပ္ပါကထြက္၍လိုက္တတ္ေသာေၾကာင့္

အားလုံးကသို႔ေလာသို႔ေလာထင္ေနၾကသည္။

စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေကာဘယ္သူလို႔ထင္ပါသလဲ

ၿပီး

D MoeMoe”’